Scenariusz zajęć zdalnych dla dzieci i rodziców
(propozycje wspólnych działań na cały dzień)
grupa IV
przygotowała: Anita Stanisławska
Tematyka tygodniowa: „Uczciwość na co dzień”
Temat zajęć: „Prawda czy fałsz?”
Termin: 20 maja 2020 r.
Cele zajęć, dziecko:
– ćwiczy koordynację wzrokowo-ruchową oraz sprawność manualną podczas odrysowywania szablonów
– estetycznie ozdabia wazon
– wykazuje się logicznym myśleniem i wiedzą podczas oceny prawdziwości podanych stwierdzeń
– potrafi uzasadniać własne oceny
– odczytuje informacje zapisane w formie symboli i znaków
– prawidłowo dekoduje symbole określające cechy figur geometrycznych
– klasyfikuje figury geometryczne ze względu na trzy cechy jakościowe
– określa położenie elementu w szeregu, używając liczebników porządkowych
– odczytuje informacje zapisane w formie schematu
– tworzy własną kompozycję przestrzenną z figur
– planowo i starannie wykonuje pracę
Wszystkie pomoce do zajęć przesłane są na Messenger grupy IV.
Zadanie 1 - zabawa ze śpiewem „Ojciec Wirgiliusz”
https://www.youtube.com/watch?v=BiRaCBQSnzk
Zadanie 2 - ćwiczenie sprawności manualnej „Wazony”. Dzieci otrzymują szablony wazonów, które odrysowują, a następnie ozdabiają wazon według własnego pomysłu. Zwracamy uwagę na estetykę wykonywanej pracy.
Zadanie 3 - zabawa dydaktyczna „Wazon prawdy i fałszu”. Na stole stoją dwa wazony: jeden z napisem „prawda”, a drugi – „fałsz”. Dzieci losują z koszyka lub pudełka karteczki ze stwierdzeniami i wrzucają do odpowiedniego wazonu, albo po prostu odpowiadają i wskazują odpowiedni napis. Przykładowe stwierdzenia: Można brać cukierki od obcych osób. Policjantowi można zaufać. Nie wolno otwierać drzwi, gdy jesteśmy sami w domu. Żyrafa ma czarne paski. Sowy nie potrafią latać. Wiosną drzewa są zielone. itp.
Zadanie 4 – zabawa matematyczna „Do trzech razy sztuka” doskonaląca umiejętność klasyfikowania figur ze względu na cechy jakościowe. Dziecko dostaje pasek białego papieru z narysowanymi trzema figurami spośród wprowadzonych już figur (koło, kwadrat, prostokąt, trójkąt, trapez). Figury mogą być małe lub duże , w dwóch różnych kolorach. (np. mały czerwony trójkąt, albo duży niebieski kwadrat itp.). W „zaczarowanym pudełku” mamy szablony pięciu ww. figur w białym kolorze, w „czarodziejskim woreczku” dwa przedmioty różnej wielkości( np. mały i duży klocek), a pod dwoma kubeczkami – dwa małe przedmioty w kolorach figur, które otrzymały dzieci (np. czerwoną i niebieską nakrętkę od butelek). Losujemy kształt, wielkość i kolor figury (żeby wylosować kolor, przesuwa kilka razy kubeczki względem siebie). Za każdym razem używamy liczebnika porządkowego (np. losuję pierwszą figurę itd.). Jeśli dzieci mają na swoim pasku figurę odpowiadającą opisowi, skreślają ją. Jeśli została jakaś nieskreślona figura, dziecko może spróbować ułożyć do niej opis z elementów, którymi dysponowaliśmy podczas zabawy.
Zadanie 5 – wykonanie ćwiczeń w Karcie pracy cz.4, s. 32-33. Dzieci rysują figury geometryczne, biorąc pod uwagę ich wielkość, kolor i kształt, rysują kod, odpisujący dwie przedstawione figury oraz kolorują i przeliczają figury zgodnie z poleceniem.
Zadanie 6 – wykonanie pracy plastycznej „Geometryczne królestwo” z figur geometrycznych w różnych kształtach. Dzieci przygotowują szablony figur geometrycznych w różnych kształtach i wielkościach. Odrysowują je na papierze kolorowym, wycinają i tworzą z nich własną kompozycję pod hasłem „Geometryczne królestwo”, przyklejając figury na kartce. Zwracamy uwagę na umiejętność planowania oraz precyzję wykonania pracy.
Na jutrzejsze zajęcia potrzebujemy:
- kartoniki z nazwami dni tygodnia oraz cyframi od 1 do 7
Scenariusz zajęć zdalnych dla dzieci i rodziców
(propozycje wspólnych działań na cały dzień)
grupa IV
przygotowała: Anita Stanisławska
Tematyka tygodniowa: „Uczciwość na co dzień”
Temat zajęć: „Na wyspie prawdy”
Termin: 19 maja 2020 r.
Cele zajęć, dziecko:
– doskonali umiejętność wyodrębniania głosek w nagłosie wyrazów
– umie narysować wybraną rzecz lub zwierzę, uwzględniając charakterystyczne cechy wyglądu
– dokonuje analizy głoskowej nazw obrazków
– utrwala znajomość obrazu graficznego liter: f, j, h
– wie, jakie cechy charakteru i postawy świadczą o byciu godnym zaufania
– rozumie zasadę ograniczonego zaufania w stosunku do osób obcych
– prawidłowo formułuje zdania
– wykonuje pracę plastyczną na zadany temat
– przejawia kreatywną postawę w zabawie oraz odgrywa przyjętą rolę
Wszystkie pomoce do zajęć przesłane są na Messenger grupy IV.
Zadanie 1 - zabawa ze śpiewem „Głowa, ramiona…”
https://www.youtube.com/watch?v=JDSQlxZ_scY
Zadanie 2 - zabawa dydaktyczna „Wyspa literki M” – ćwiczenia analizy i syntezy słuchowej. Rysujemy na tablicy/kartce zarys dużej wyspy. Opowiadamy dzieciom historię o wyspie literki m, na której znajdują się tylko rzeczy na literę m (miska, miotła, masło, mydło, mleko), i na której mieszkają zwierzęta tylko na tę literę m (małpa, motyl, mewa, mysz). Wokół wyspy jest morze, a w nim pływają morsy. Na wyspie można zobaczyć malujących malarzy. Drzewa mają liście w kształcie makaronu. Opowiadając, szkicujemy razem z dzieckiem proste kształty rzeczy i zwierząt, które wymieniamy. Dzieci podają przykłady innych rzeczy i zwierząt, których nazwy rozpoczynają się głoską m.
Zadanie 3 - wykonanie zadań na karcie pracy cz. 4, s. 31 „Utrwalenie poznanych liter”. Dzieci czytają zdania i łączą je z odpowiednimi obrazkami oraz kolorują gwiazdy, w których występują litery: f, j, h.
Zadanie 4 - zabawa słowna „Na wyspie prawdy” metodą niedokończonych zdań. Zaczynamy zdanie, a dzieci je kończą. Przykładowe zdania: Na wyspie prawdy, gdy ktoś zgubi czyjąś rzecz… Na wyspie prawdy, gdy ktoś znajdzie piękny zegarek należący do kogoś innego… Na wyspie prawdy, gdy ktoś niechcący stłucze czyjś kubeczek…
Zadanie 5 - opracowanie listy atrybutów „Komu można, a komu nie można ufać?”.
Wymieniamy różne osoby, a dzieci określają, czy jest to osoba, której można zaufać, czy nie można ufać. Wymieniane osoby: mama, tata, nauczyciel, policjant, nieznajoma pani na ulicy, obcy chłopiec na podwórku, nieznany pan pukający do drzwi, obca dziewczynka zapraszająca na lody. Po zakończeniu zadania, podsumowujemy rozmowę, wymieniając atrybuty osoby, której można ufać.
Zadanie 6 – wykonanie pracy rysunkowej „Literowa wyspa”. Rozdajemy dzieciom kartki, mazaki i kredki oraz prosimy, żeby każdy narysowały swoją wyspę dowolnej litery (nazwy wszystkich elementów na rysunku muszą się rozpoczynać tą samą literą). Dzieci rysują kontury mazakami, a wypełniają kredką.
Zadanie 7 - zabawa tematyczna „Nasze wyspy”. Dzieci bawią się w mieszkańców wyspy. Organizują swoją wyspę, gromadzą różne przedmioty. Rozmawiamy z dziećmi o tym, jak się mieszka na ich wyspie, czym zajmują się mieszkańcy, czego im na wyspie brakuje.
Na jutrzejsze zajęcia potrzebujemy:
-szablon wazonu wycięty z białego bloku
-szablony figur geometrycznych o różnym kształcie w białym kolorze: trójkąt, kwadrat, prostokąt, koło, trapez
Scenariusz zajęć zdalnych dla dzieci i rodziców
(propozycje wspólnych działań na cały dzień)
grupa IV
przygotowała: Anita Stanisławska
Tematyka tygodniowa: „Uczciwość na co dzień”
Temat zajęć: „Uczciwość bywa trudna”
Termin: 18 maja 2020 r.
Cele zajęć, dziecko:
– kształtuje umiejętność odbierania otoczenia z punktu widzenia drugiej osoby
– rozróżnia i prawidłowo określa kierunki w przestrzeni
– dokonuje oceny postępowania bohaterów, wskazując pozytywne i negatywne zachowania oraz postawy
– docenia wartość przyjaźni opartej na tolerancji, wzajemnym zrozumieniu i zaufaniu
– ćwiczy pamięć, uwagę i spostrzegawczość
– wczuwa się w sytuację i emocje przedstawianej postaci
– zdobywa dalsze doświadczenia w zakresie porównywania wielkości przedmiotów
– potrafi prawidłowo stopniować przymiotniki odnoszące się do wielkości i długości
–posługuje się różnymi formami ruchu (bieg, chodzenie na czworakach, czołganie, podskoki)
Wszystkie pomoce do zajęć przesłane są na Messenger grupy IV.
Zadanie - Gimnastyka na wesoło
https://www.youtube.com/watch?v=OZTYeTEZ2wA
Zadanie 2 - słuchanie opowiadania „Ulica ma cztery rogi” A. Świrszczyńskiej.
Raz słomiana lala powiedziała do wielkiego słonia z gumy:
– Słoniu, masz tu grosik, idź do sklepu na ulicę Słodką, kup mi ciastko z pianką.
Poszedł słoń na ulicę Słodką. A ta ulica, jak każda, ma cztery rogi.
Na końcu tej ulicy jest sklep z ciastkami.
– Dzień dobry! – powiedział słoń. – Proszę o jedno ciastko dla słomianej lali. Tylko żeby było z pianką.
Dostał śliczne ciastko z pianką i wraca. A ulica ma cztery rogi. Na jednym rogu – przysiadł na ogonku i oblizał ciastko z prawej strony. Na drugim rogu – przysiadł na ogonku i oblizał ciastko z lewej strony. Na trzecim rogu – zawołał:
– Oj, co to będzie!
A na czwartym rogu – westchnął, sapnął, spojrzał na ciastko i całe, calutkie, calusieńkie zjadł.
Jak zjadł, to się zaczął okropnie wstydzić. A z tego wstydu zaczął się kurczyć. Kurczył się, kurczył, aż zrobił się taki mały jak jabłko. Potem zrobił się taki jak cebulka. A potem zrobił się taki jak orzeszek.
Przyszedł do lali i piszczy cienko:
– Ojojoj!
– Kto to mówi? – pyta lala. – Nikogo nie widzę.
– To ja, słoń z gumy.
Spojrzała lala uważniej i załamała ręce.
– Ach, słoniu, dlaczego jesteś taki malutki?
– Bo się skurczyłem – zamruczał słoń i spuścił głowę.
– A dlaczego się skurczyłeś?
– Bo się wstydzę.
– A dlaczego się wstydzisz?
– Bo… zjadłem… twoje… ciastko – powiedział słoń i zaczął płakać.
Słomiana lala chciała się bardzo pogniewać. Ale przypomniała sobie, że w zeszłym tygodniu stłukła słoniowi śliczny szklany dzwoneczek, który nosił na szyi. I wtedy słoń jej darował.
Więc powiedziała:
– To nic, nie płacz. Ja się wcale na ciebie nie gniewam.
Schyliła się i pocałowała go. A słoń otarł łzy i uśmiechnął się. I – o dziwo – zaraz zaczął rosnąć! Najpierw zrobił się taki jak cebulka. Potem taki jak jabłko. A potem taki jak zawsze.
Zabawa 3 – rozmowa na temat treści opowiadania, dokonanie oceny postępowania bohaterów. Podsumowaniem rozmowy powinno być wyliczenie negatywnych i pozytywnych postaw oraz zachowań. Negatywne zachowania: słoń zjadł ciastko słomianej lali. Pozytywne zachowania: słoń przyznał się do zjedzenia ciastka, słoń czuł skruchę (wstydził się, popłakał się z żalu), słomiana lala wybaczyła słoniowi, okazała zrozumienie, ostatecznie zwyciężyła przyjaźń.
Zabawa 4 – praca z obrazkiem „Słoń w drodze po ciasteczko” z wykorzystaniem Karty pracy cz. 4, s. 30. Dzieci oglądają obrazek i opisują, co jest na nim przedstawione, wykorzystując treść wysłuchanego opowiadania. Następnie oglądają elementy umieszczone pod obrazkiem oraz czytają wyrazy. Pokazane lub opisane elementy odszukują na dużym obrazku i otaczają pętlami.
Zabawa 5 - zabawa ruchowa ilustrująca wiersz „Chodzenie” B. Szelągowskiej. Czytamy kolejne zwrotki wiersza, a dzieci ilustrują rożnymi formami ruchu sposób poruszania się bohaterów wiersza:
Sunie wąż, sunie, chodzić nie umie, bo choćby chciał, to nie ma nóg (czołganie się na brzuchu)
Za to stonoga na swych stu nogach w ziemi zbudować chce, ze sto dróg (chodzenie na stopach i dłoniach)
Na jednej nodze sunie po drodze ślimak z chałupką swoją na plecach (podskoki na jednej nodze)
Rak jak to rak chodzić chce wspak. I swoją modę wszystkim poleca (chodzenie do tyłu)
A ja powiem wam, że dwie nogi mam! Bo każdy ma tyle nóg, by bez kłopotu ruszać się mógł! (podskoki z nogi na nogę).
Zadanie 6 - zabawa matematyczna „Słonik mały jak jabłko” – ćwiczenia w porównywaniu wielkości przedmiotów. Przypominamy fragment opowiadania, w którym wielkość słonia jest porównywana do różnych przedmiotów, a następnie rozkładamy na dywanie osiem przedmiotów (np. samochody, lalki, piłki, misie, pojemniki) dobranych tak, aby dzieci mogły poukładać w pary rzeczy tej samej wielkości. Za pomocą sznurka/tasiemki dzieci mierzą wielkość przedmiotów. Gdy wykonają zadanie, zadajemy pytania dotyczące wielkości i relacji między przedmiotami: Co jest większe od samochodu? Co jest największe? Co jest mniejsze od lalki? itp.
Scenariusz zajęć zdalnych dla dzieci i rodziców
(propozycje wspólnych działań na cały dzień)
grupa IV
przygotowała: Anita Stanisławska
Tematyka tygodniowa: „Muzyka, która łączy”
Temat zajęć: „Wesołe nutki”
Termin: 15 maja 2020 r.
Cele zajęć, dziecko:
– usprawnia narządy artykulacyjne
– dostrzega elementy humorystyczne w wierszu
– rozumie, że w orkiestrze, aby powstała muzyka, niezbędne są nuty i dyrygent
– rozumie symbolikę zapisu nutowego na pięciolinii
– dostrzega podobieństwa i różnice w wyglądzie nut
– poznaje wartości rytmiczne nut i wyraża je ruchem
– współuczestniczy w tworzeniu ciekawych sekwencji rytmicznych
– poznaje afrykańskie instrumenty muzyczne
− koloruje według kodu
– śpiewa i gra gamę na dzwonkach
–wykonuje tematyczną pracę plastyczną wybraną techniką
Wszystkie pomoce do zajęć przesłane są na Messenger grupy IV.
Zabawa 1 - zabawa logopedyczna „Muzykalna buzia”. Zabawę trzeba poprzedzić rozmową na temat tego, jakie dźwięki można wydawać buzią, nic przy tym nie mówiąc:
– parskanie wargami – motocykl (albo samochód)
– kląskanie językiem – konik
– całuski
– „strzelanie” wargami
– otwieranie butelki
– naciskanie palcami nadętych policzków – pękające baloniki
– przedłużona artykulacja „u” połączona z przesuwaniem palca po wargach w pionie – „paplanina” bobaska.
Zadanie 2 - słuchanie wiersza ”Trąba” W. Chotomskiej oraz odpowiadanie na pytania dotyczące jego treści. Treść wiersza:
W amatorskiej orkiestrze w dni powszednie i w święta
przez trzy takty trąbiła trąba pana rejenta.
Przez rok cały z przejęciem i z bezbrzeżną tęsknotą
grała swoje: – Tra-ta-ta! – i nic więcej, tylko to.
A że była ogromna i nadęta ogromnie,
pomyślała raz: – Każdy rad by słuchać tylko mnie!
I huknęła od razu, głośno niby armata,
triumfalnie: – TRA-TA-TA! TRA-TA-TA-TA! TRA-TA-TA!
Ledwie bęben usłyszał ryki trąby ponure,
mruknął: – Sen to czy jawa? – i uszczypnął się w skórę.
Stanął dęba fortepian i wyszczerzył klawisze.
– Trąbo! Przestań w tej chwili! Trąbo! Proszę o ciszę!
Wszystkie skrzypce załkały: – Grać w tym zgiełku nie sposób!
Trąbo, skończ to trąbienie nas dopuść do głosu!
Ale trąba ryczała pełna pychy i buty,
aż ze sceny zdmuchnęła dyrygenta i nuty.
Z tego ryku i świstu wiatr się zrobił na sali
i widzowie z krzesłami wnet w powietrzu latali.
Wzniósł się w górę fortepian z łopotaniem i zgrzytem,
czarne skrzydło rozwinął pod wysokim sufitem.
Skrzypce, ile ich było, z wielkim łkaniem i płaczem
wyleciały przez okno niby klucz dzikich kaczek.
W stu trzydziestu koziołkach bęben uciekł z tej sali,
wpadł do straży pożarnej, głośno w bęben się walił
i przysięgał na wszystko, że tam straż jest konieczna,
bo się z trąby zrobiła STRRRASZNA TRRRĄBA POWIETRZNA!
Po wysłuchaniu wiersza wyjaśniamy dzieciom związki wyrazowe: „stanąć dęba”, „dopuścić do głosu”. Dzieci odpowiadają na pytania, np. Jakie instrumenty grały w orkiestrze? Co zrobił fortepian? Co się stało ze skrzypcami? Gdzie i po co pobiegł bęben? Co jest potrzebne, aby wszytki instrumenty zagrały razem, zgodnie jeden utwór muzyczny?(nuty)
Zadanie 3 – zabawa dydaktyczna „Zabawa z nutkami”, prezentacja i omówienie zapisu nutowego na pięciolinii:
-pięciolinia służy do zapisywania nut i innych znaków muzycznych
-klucz wiolinowy to specjalny znak graficzny, który otwiera nam drogę do czytania nut. Jest rodzajem hasła, dzięki któremu wiemy gdzie leżą konkretne dźwięki, jak się nazywają i jak możemy je zagrać na instrumencie lub zaśpiewać
-nuty to znaki graficzne dźwięków, które mają rożne długość trwania, może je zagrać albo wyrazić w ruchu.
Zapis nutowy jest również zapisem gamy na pięciolinii, który będziemy wykorzystywać w zadaniu 5.
Zadanie 4 - oglądanie filmiku „Wartości rytmiczne w podskokach” https://www.youtube.com/watch?v=ZNYBvHTGP1U. Dzieci poznają nuty, porównują je, wskazują podobieństwa i różnice między nimi, poznają ich wartości rytmiczne oraz pauzy muzyczne i wykonują pokazane ćwiczenia.
Zadanie 5 - pokaz zapisu gamy na pięciolinii, wskazywanie nut i próby zagrania gamy na cymbałkach/dzwonkach (wykorzystujemy czerwone napisy na zapisie nutowym z zadania 3).
Zadanie 6 - wykonanie pracy plastycznej „Pięciolinia i jej mieszkańcy” wybraną techniką plastyczną.
Zadanie 7 - wykonanie ćwiczeń w Karcie pracy cz.4, s. 28-29:
- dzieci nazywają i kolorują instrumenty, w ćwiczeniu drugim czytają wyrazy i podkreślają te, które są nazwami instrumentów muzycznych
- dzieci kolorują marakasy i afrykańską maskę, zmieniając kolory według kodu
