06.04.2021 (wtorek)
Krąg tematyczny: WIOSNA NA WSI
Temat dnia : ZWIERZĘTA NA WSI
PRZEBIEG DNIA
- I. ZAJĘCIA PORANNE
- Oglądanie filmu edukacyjnego „Zwierzęta w gospodarstwie rolnym na wsi”.
Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat obejrzanego filmu.
Link do filmu znajduje się poniżej: https://www.youtube.com/watch?v=xrgowwp1V-U
Jeśli w zasobach domowych biblioteczek posiada dziecko książki związane ze zwierzętami żyjącymi na wsi - to wspólnie je pooglądajcie, zapoznajcie dziecko z zawartymi w nich ciekawostkami. Przy oglądaniu poszczególnych zwierząt dziecko może naśladować ich odgłosy, określać ich wygląd: kolory, liczbę kończyn.
- Ćwiczenia logopedyczne usprawniające narządy mowy – język, wargi, żuchwę.
Rodzic rozdaje dzieciom lusterka. Demonstruje prawidłowe wykonanie ćwiczeń, powtarzając je kilkakrotnie.
- Ø Jedziemy na wieś – dziecko wibruje wargami – naśladuje samochód jadący na wieś.
- Ø Konik – dziecko naśladuje kląskanie konika: mocno przykleja język ułożony szeroko przy podniebieniu i odkleja go zdecydowanym ruchem. Pracy języka towarzyszy praca warg, które raz są szeroko rozłożone, a raz ułożone w dziobek.
- Ø Krowa – dziecko naśladuje ruchy żucia, poruszając dynamicznie żuchwą.
- Ø Kot oblizuje się po wypiciu mleka – dziecko przesuwa językiem po górnej i po dolnej wardze, przy szeroko otwartej jamie ustnej.
- Ø Pies gonił kota i bardzo się zmęczył – dziecko wysuwa język na brodę i dyszy.
- Ø Świnka – dziecko wysuwa wargi mocno do przodu, naśladuje ryjek świnki.
- Ø Myszka bawi się w chowanego – dziecko wypycha policzki czubkiem języka od wewnętrznej strony: raz z jednej, raz z drugiej strony.
- Ø Miotła – dziecko naśladuje gospodarza zamiatającego podwórko, przesuwając język od jednego do drugiego kącika ust, przy szeroko otwartych wargach.
- Zabawa ruchowa „Kury do kurnika”.
Rodzic wyznacza miejsce do zabawy – kurnik. Dziecko naśladuje odgłos kur (ko, ko) i ich chód, poruszając rękami jak skrzydłami. Na hasło: Kury do kurnika, kury chowają się do kurnika.
- II. ZAJĘCIA GŁÓWNE
Zajęcia 1.
- Quiz wiedzy „Zwierzęta na wiejskim podwórku”.
Rodzic pokazuje obrazek zwierzęcia, dziecko podaje jego nazwę i odpowiada na pytanie: Czy to zwierzę żyje na wiejskim podwórku? Dzieci pokazuje obrazek uśmiechniętej buzi, jeśli uważa, że tak, a smutnej buzi, jeśli uważają, że nie.
- Słuchanie opowiadania A. Widzowskiej „Nauka pływania”.
Dziecko siadają wygodnie rodzic zaprasza do wysłuchania opowiadania. Czytając opowiadanie, prezentuje ilustracje do niego.
Mały kaczorek Ptaś był najlepszym pływakiem na całym podwórku. Nawet kiedy spał, przez sen przebierał nóżkami jakby pływał w stawie. Nie musiał chodzić na basen ani brać lekcji pływania, bo gdy tylko wykluł się z jajka, od razu wskoczył do miski z wodą i zanurkował. Kaczorek myślał, że wszystkie zwierzęta są dobrymi pływakami: konie, psy, koty, krowy, świnie, króliki, a przede wszystkim kury.
Pewnego dnia Ptaś ogłosił zawody pływackie w stawie nieopodal domu. Okazało się, że chętne do pływania były zwierzęta: pies Merduś, dwie kaczki bliźniaczki i żaba Kumcia.
– Jak to? – zdziwił się kaczorek Ptaś. – A dlaczego nie przyszły świnki?
– Świnki wolą kąpać swoje ryjki w korytku – wyjaśnił pies.
– A konie i krowy?
– One wolą brać prysznic na łące w czasie deszczu.
– A króliki i koty? – dopytywał się Ptaś.
– Uciekają na samą myśl o pływaniu w wodzie.
– Całe szczęście, że jest chociaż kurczak – powiedział kaczorek, widząc stojącego nieopodal kurczaczka Pazurka.
– Ale ja tylko przyszedłem popatrzeć… – szepnął kurczak.
– Jak to? Nie chcesz zdobyć pierwszego miejsca w pływaniu? – zdziwił się Ptaś.
– Chciałbym, ale… kurczaczki i kurki nie potrafią pływać.
– Ja potrafię! – pisnęła żaba Kumcia, zakładając na głowę czepek kąpielowy. – Umiem pływać żabką, delfinem, kraulem i pieskiem – pochwaliła się.
– Pieskiem to pływam ja! – oburzył się Merduś.
Kaczorek Ptaś nie mógł uwierzyć, że kurczaki nie znają się na pływaniu.
– Zaraz cię nauczę – powiedział i pokazał Pazurkowi, jak przebierać nóżkami i jak machać skrzydełkami. – A teraz wskakuj do stawu i pamiętaj, dziób unoś nad wodą!
– Mama mi mówiła, żebym nigdy nie wchodził sam do wody – powiedział kurczaczek.
– Eee tam, przecież nie jesteś tu sam, zobacz, ilu nas jest.
– Ale ja się boję…
– Nie bądź tchórzem.
– Dajmy mu spokój – powiedział pies. – Ma prawo się bać.
– Merduś ma rację – powiedziała żaba Kumcia. – Niech kurczak stoi i patrzy.
– Wszystkie ptaki to superpływaki! – stwierdził rozgniewany kaczorek i chciał wepchnąć kurczaczka na siłę do wody.
Na szczęście w pobliżu przechadzała się pani Gęś i w porę zauważyła niebezpieczeństwo. Osłoniła kurczaczka swoim białym skrzydłem i powiedziała:
– Nie można nikogo do niczego zmuszać ani wpychać na siłę do wody. Pazurek mógłby się utopić! Rozumiesz, że to niebezpieczne?
– Tak…
– Czy ty, Ptasiu, umiesz latać tak wysoko jak orły?
– Nie…
– A gdyby orzeł chciał cię zepchnąć z wysokiej skały, żeby sprawdzić, czy umiesz latać, to jak byś się czuł?
– Bałbym się.
– No widzisz. Jedni potrafią świetnie pływać, inni latać, ale nikt nie umie wszystkiego.
– Przepraszam – szepnął zawstydzony Ptaś.
– Brawo. To jest właśnie to, czego warto nauczyć wszystkich: słowa przepraszam.
Książka (s. 60–61)
Tutaj znajdziecie link do opowiadania w wersji audio:
https://www.youtube.com/watch?v=PXqTeSRFZGo
- Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce.
Rodzic zadaje pytania:
- Ø Jakie zwierzę ogłosiło zawody pływackie?
- Ø Dlaczego nie wszystkie zwierzęta chciały brać w nich udział?
- Ø Kogo kaczorek Ptaś chciał nauczyć pływać?
- Ø Jak oceniacie zachowanie kaczorka?
- Ø Co powiedziała pani Gęś, osłaniając kurczaczka?
- Ø Co to znaczy, że nikt nie może nikogo do niczego zmuszać?
- Ø Nazywanie umiejętności osiągniętych przez dzieci.
Rodzic przypomina, że nikt nie umie wszystkiego, ale każdy z nas potrafi robić coś bardzo dobrze. Rodzic prosi, aby dziecko powiedziało, co dobrze potrafi robić. Jeśli dziecko nie potrafi tego określić, z pomocą przychodzi mu Rodzic, określając mocne strony dziecka.
v Karta pracy, cz. 2, nr12 – 3latki
Dziecko:
- nazywa zwierzęta na podstawie ogonów,
- koloruje rysunki zwierząt,
- naśladuje ich odgłosy,
- nazywa zwierzęta przedstawione na zdjęciu.
v Karta pracy, cz. 2, nr32 – 4latki
Dziecko:
- nazywa zwierzęta na podstawie ogonów,
- koloruje rysunki zwierząt,
- naśladuje ich odgłosy,
- rysują świnki według wzoru.
Zajęcia 2.
- Zabawa paluszkowa „Powitanie paluszków”.
Rodzic pokazuje, w jaki sposób palce witają się ze sobą. Dziecko łączy ze sobą opuszki palców obu rąk: mały z małym, serdeczny z serdecznym, środkowy ze środkowym itd.
- Utrwalanie kształtu koła.
Dziecko otacza kształt każdego koła palcem. Rodzic przypomina o prawidłowym kierunku kreślenia koła. Dziecko porównuje wielkość kół, liczy je. Wskazują koła, małe i duże.
- Praca plastyczna „Kolorowy kogut” (origami).
Rodzic pokazuje, w jaki sposób wykonać koguta. Dziecko kolejno powtarza jego czynności. Składa duże koło na pół i przykleja je na środku kartki. Jedno średnie koło przykleja jako głowę, a pozostałe składa na pół i przykleja na tułowiu jako skrzydło i kolorowy ogon. Małe czerwone koła składa na pół i przykleja jako dziób, grzebień, dzwonek pod dziobem. Kredkami dorysowuje oko i nogi
- Zabawa bieżna „Koniki”.
Dziecko naśladuje ruchem koniki, jednocześnie klaskając językiem. Koniki szybko biegają po łące, powoli wspinają się pod górkę i szybko zbiegają z górki.
- III. ZAJĘCIA POPOŁUDNIOWE
- Ćwiczenia pamięci „Zwierzęce memory”.
Rodzic pokazuje obrazki, dziecko nazywa przedstawione na nich zwierzęta. Następnie Rodzic miesza je i rozkłada w kilku rzędach obrazkami do dołu. Dziecko losuje dwa dowolne obrazki, nazywa przedstawione na nich zwierzęta. Jeśli jest to para (te same zwierzęta), naśladuje odgłos, jaki wydają zwierzęta, i zabiera obrazki. Jeśli nie jest to para, odkłada oba obrazki, zapamiętując ich miejsce. Wygrywa osoba, która zbierze najwięcej par.
- Ćwiczenia językowe: „O jakim zwierzęciu myślę?”
Rodzic rozkłada obrazki zwierząt i opisuje szczegółowo wygląd jednego z nich. Zadaniem dziecka jest odgadnięcie, o jakim zwierzęciu mówi rodzic Następnie zmienia się kolejność i dziecko opisuje wygląd zwierzęcia, a rodzic zgaduje, co to za zwierzę.
- Zabawa ruchowo-naśladowcza „Naśladujemy zwierzęta”
Dziecko porusza się w rytmie wygrywanym przez rodzica na wybranym instrumencie. Podczas przerwy w grze rodzic pokazuje obrazek zwierzęcia, a dziecko je naśladuje (sposób poruszania się i odgłosy, jakie wydaje).