Logo ZDZ

Dzień dobry

12.04.2021  (poniedziałek)

Krąg tematyczny: MOJA MIEJSCOWOŚĆ, MÓJ REGION

Temat dnia : MOJA OKOLICA MNIE ZACHWYCA!

PRZEBIEG DNIA

1. I.        ZAJĘCIA PORANNE

• Oglądanie zdjęć, pocztówek, map i folderów z najbliższej okolicy.

Dzieci wspólnie z Rodzicami oglądają materiały promocyjne z najbliższej okolicy. Dziecko wymienia nazwę miejsco­wości, w której mieszka. Nazywaj znajdujące się tam ważniejsze obiekty.

• Zabawa konstrukcyjna „Moja miejscowość”.

Dziecko buduje z klocków (różnego rodzaju i różnej wielkości) budowle przypominające te, które znaj­dują się w ich najbliższej okolicy.

• Ćwiczenia logopedyczne usprawniające narządy mowy – język, wargi, żuchwę.

Rodzic daje dziecku lusterko. Demonstruje prawidłowe wykonywanie ćwiczeń, powtarzając je kilka­krotnie.

• W mieście stoi sygnalizator świetlny – gdy świeci zielone światło: dziecko unosi język do góry, gdy świe­ci czerwone światło – język umieszcza za dolnymi zębami.
• Samochody – dziecko naśladuje jazdę samochodem: czubek języka przesuwa po podniebieniu od zębów w stronę gardła, kilkakrotnie powtarzając ten ruch.
• Wieżowiec – w wieżowcu winda kursuje raz w górę, raz w dół. Dziecko wykonuje ruch językiem, uno­sząc go raz w stronę nosa, a raz w stronę brody.
• Przedszkolaki – w przedszkolu pani wita się rano z dziećmi. Dziecko dotyka czubkiem języka do każ­dego zęba na górze i każdego zęba na dole.
• Konik – dziecko naśladuje stukot kopyt konia: odbijając język od podniebienia, jednocześnie rozciąga­jąc, a następnie ściągają wargi w dziobek.
• Krowa – dziecko naśladuje ruch żucia, pokazując, jak krowa na łące je trawę.
• Traktor jeździ w koło po polu – dziecko unosi czubek języka na górną wargę i wykonuje koliste ruchy po górnej i po dolnej wardze.

Zestaw zabaw ruchowych nr 33

• Zabawa ruchowo-naśladowcza „Jesteśmy dla siebie mili”.

Rodzic prezentuje ukłon i pyta, czy jest to miły sposób powitania. Pokazuje także przybicie piątki, podanie ręki itp. i pyta, czy dziecku kojarzy się to w miły sposób. Następnie włącza nagranie znanej dziecku piosenki – wówczas dziecko spaceruje swobodnie po pokoju. Na przerwę w muzyce wita się z pozostały­mi domownikami w dowolnie wybrany, miły sposób.

• Zabawa popularna „Nie chcę cię znać”.

Nie chcę cię, nie chcę cię, nie chcę cię znać!

Chodź do mnie, chodź do mnie, rączkę mi daj.

Jedną mi daj, drugą mi daj

i już się na mnie nie gniewaj.

Dziecko z rodzicem stoi przodem do siebie, wykonuje gest machania na pożegnanie i oddalają się od siebie. Następnie przywołują się gestem i zbliżają do siebie. Podają sobie najpierw jedną rękę, następnie drugą i obracają się w kole.

1. II.          ZAJĘCIA GŁÓWNE

Zajęcia 1.

• Zabawa orientacyjno-porządkowa „Moja miejscowość”.

Dziecko porusza się swobodnie po pokoju. Kiedy Rodzic klaśnie i wypowie nazwę miejscowości, w której mieszka, przedszkolak podskakuje, a kiedy wypowie inną nazwę – kuca.

• Słuchanie opowiadania A. Widzowskiej „Łazienki”.

Dzieci siadają na dywanie. Rodzic zaprasza do wysłuchania opowiadania. Czytając opo­wiadanie, prezentuje ilustracje do niego.

Olek bardzo lubi chodzić do przedszkola. Najbardziej cieszy go zabawa w ogródku oraz wycieczki. Jed­nak, kiedy pani wspomniała, że planuje wyjście do Łazienek, Olek posmutniał.

– Do łazienek? Mnie się wcale nie chce siusiu…

– Łazienki Królewskie to znany warszawski park położony wokół pięknego pałacu – wyjaśniła pani.

– A ja już tam byłem… – jęknął Maciuś.

Pogoda była słoneczna, a park okazał się pełen niespodzianek. Dzieci odwiedziły Amfiteatr, gdzie w daw­nych czasach odbywały się przedstawienia dla króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Pani powie­działa, że wciąż można tu podziwiać sztuki teatralne i koncerty.

– Ten król miał na imię tak jak ja – ucieszył się Staś. – Ciekawe, czy lubił frytki…

– Wtedy nie znano frytek – wyjaśniła pani.

W południowej części Łazienek znajdowała się wielka misa, a nad nią rzeźba lwa wypluwającego wodę.

– Zobaczcie, jakie źródełko! – pisnęła Zosia. – Możemy umyć ręce?

– Oczywiście.

– A ten lew gryzie?

– Nie, to tylko fontanna w kształcie lwiej głowy – uspokoiła ją pani.

– Ja już tu byłem – jęknął po raz drugi, Maciuś.

– Ale marudzisz – zdenerwował się Olek.

W stawie pływały ogromne pomarańczowe karpie. Podczas, gdy pani pokazywała dzieciom sikorki, Zuzia z Kubą postanowili nakarmić karpie resztkami bułki, którą Zuzia zabrała na wycieczkę. Gdy tylko pani to zauważyła, powiedziała dzieciom, że w każdym parku obowiązuje regulamin. W Łazienkach Królewskich zgodnie z regulaminem nie wolno karmić zwierząt i rozsypywać im pokarmu. Nie wolno także dotykać zwierząt w szczególności wiewiórek i pawi.

– Ja już tu byłem – znów odezwał się Maciuś.

Nawet wiewiórki nie wywołały uśmiechu na jego buzi.

Jednak przy wyjściu z parku, Maciuś zaskoczył wszystkich.

– Tutaj nie byłem! Co to za pan pod żelaznym drzewem? – zapytał, wyraźnie ożywiony.

– To jest pomnik Fryderyka Chopina, polskiego kompozytora i pianisty. A drzewo, pod którym siedzi, to wierzba, symbol Polski.

Maciuś po raz pierwszy uśmiechnął się od ucha do ucha i powiedział:

– Też bym chciał taki pomnik w mojej łazience…

Kolejnym punktem wycieczki była stadnina koni znajdująca się nieopodal Warszawy.

– Konie! – zawołał nagle rozradowany Olek.

Rzeczywiście, za ogrodzeniem spokojnie pasły się konie: brązowe, czarne, nakrapiane i nawet jeden biały. Dzieci mogły je pogłaskać po mięciutkich chrapkach. Były tam nawet dwa kucyki z warkoczykami zaple­cionymi na grzywach.

– Może zamiast psa rodzice zgodzą się na konia? – pomyślał Olek. – Tylko gdzie on by mieszkał? Muszę to jeszcze przemyśleć.

Książka (s. 64–65)

Tutaj znajdziecie link do opowiadania w wersji audio:

https://www.youtube.com/watch?v=qFrlvctVl0s

• Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce.

Rodzic zadaje pytania:

• Ø Dokąd dzieci wybrały się na wycieczkę?
• Ø Co znajdowało się w parku w Łazienkach Królewskich?
• Ø Jaki kształt miała fontanna, którą zobaczyły dzieci w parku?
• Ø Jakie zwierzęta dzieci wydziały w parku?
  • Ø Jak się nazywa słynny polski muzyk, którego pomnik znajduje się w warszawskich Łazienkach?
  • Ø Gdzie dzieci udały się po zwiedzeniu Łazienek?

Słuchanie utworu F. Chopina Mazurek As-dur.

Rodzic zachęca dziecko, aby wygodnie położyło się na dywanie, zamknęło oczy i wysłuchało utwór F. Cho­pina, a następnie opowiedziało, z czym kojarz im się ten utwór.

Link do piosenki znajduje się poniżej:

https://www.youtube.com/watch?v=oLUoju3Dse8

Następnie rodzic prosi dziecko, aby wysłuchany utworu F. Chopina Mazurek As-dur, w dowolny sposób pokazało ruchem to, o czym według niego opowiada muzyka.

v Karta pracy, cz. 2, nr14 – 3latki

Dziecko:

                        - wskazuje zdjęcia przedstawiające miasto i wio­skę,

                        - dopasowuje naklejkę do zdjęcia i ją nakleja,

- wskazuje, gdzie można zobaczyć elementy przedstawione na zdjęciach.

Karta pracy, cz. 2, nr 38 i 39 – 4latki

Dziecko:

                        - nazywa pojazdy i miejsca przedstawione na zdjęciach,

                        - nakleja naklejki w odpowiednich miejscach,

                        - rysuje po śladzie płot i koloruje samochody.

Zajęcia 2.

• Burza mózgów: „Najważniejsze miejsca w mojej okolicy”.

Dziecko odpowiada na pytanie: Jakie są najważniejsze miejsca w naszej okolicy? Rodzic zapisuje odpowie­dzi dziecka i robi symboliczne rysunki, tworząc prostą mapę okolicy.

• Rytmizowanie tekstu: „Moja okolica mnie zachwyca!”.

Dziecko powtarza za rodzicem prosty tekst: Moja okolica mnie zachwyca! Następnie wyklaskuje go w pro­stym rytmie, wytupuje, uderzając dłońmi w kolana i o podłogę.

• „Aparat cyfrowy”.

Wykonanie przez rodzica aparatem cyfrowym zdjęć obiektów znajdujących się w najbliższym otoczeniu, np. domów, szkoły, przedszkola. Zdjęcia posłużą do wykonania albumu w czwartym dniu tygodnia.

1. III.       ZAJĘCIA POPOŁUDNIOWE

• Kolorowanka „Wzory ludowe z mojej okolicy”.

Dziecko koloruje wzory ludowe z najbliższej okolicy. Nazywają kolory, którymi się posługuje, i wzory na swoim obrazku i na obrazku wzorcowym.

• Improwizacja ruchowa do muzyki ludowej.

Dziecko słuchają utworów ludowych ze swojego regionu i w dowolny sposób ilustruje je ruchem.