"Czyje to ubranko?"
Przewidywane osirągnięcia dziecka:
• naśladuje naturę podczas zabawy przy muzyce,
• nabywa wiedzy na temat ciekawych zwierząt – motyli,
• poprawnie śpiewa piosenkę,
• rozpoznaje zwierzęta z łąki po fragmencie ich ciała,
• zapamiętuje i prawidłowo reaguje na różne sygnały dźwiękowe,
• rozpoznaje miejsca, w których mieszkają poszczególne owady, • ćwiczy zręczność, • doskonali wymowę w toku ćwiczeń artykulacyjnych .
Przebieąg dnia:
- Zajęcia poranne
• „Taniec motyli” – improwizacja ruchowa do muzyki klasycznej . Rodzic odtwarza fragment utworu . Dziecko słucha . Rodzic proponuje, aby dziecko – motyl fruwał (tańczyło) w rytm muzyki . Proponuje określone ruchy w czasie improwizacji bądź pozostawia swobodę ruchową . Dziecko może biegać na palcach i machać rękami (skrzydłami), wirować czy na chwilę kucać (jak motyle, które siadają ma kwiatach) . CD Utwory – „Walc” F. Poulenca (nr 55)
https://www.youtube.com/watch?v=WW1dH_38j24
• „Motyle” – słuchanie wiersza M . Kownackiej, rozmowa kierowana na temat motyli, poznanie ich nazw i wyglądu . Rodzic czyta wiersz .
Motyle
Motyle… motyle… motyle…
jest ich w ogrodzie tyle!
Nad kwiatami wiodą igraszki
czerwieńczyki, żeglarze, modraszki!
Leciuteńkie, lotne, kolorowe –
pawie oczka i pazie królowej!
Piją nektar, zapylają kwiatki –
nie będziemy ich łapać do siatki!
Pędzle! farby! bajka kolorowa!
na wyścigi – motyle malować!
Maria Kownacka
Dziecko ogląda obrazki kolorowych motyli: czerwieńczyk, żeglarz, modraszek, pawie oczko, paź królowej, cytrynek .
Rodzic prowadzi rozmowę kierowaną . Przykładowe pytania:
– Jak nazywają się różne gatunki motyli?
- Czy są kolorowe?
– Co jedzą, co piją?
– Dlaczego nie można łapać motyli?
Następnie rodzic kieruje uwagę na obrazki motyli i nazywa je po kolei . Dziecko powtarza nazwy motyli i wypowiadają się na temat wyglądu każdego z nich . Rodzic udostępnia do oglądania ilustracje o motylach .
II. Zajęcia główne
• „Wiosenny walczyk” – utrwalenie piosenki
• „Czyje to ubranko?” – zabawa dydaktyczna, rozpoznawanie zwierzęcia po fragmencie ciała z wykorzystaniem wiersza i ilustracji z „Książki” . Dziecko słucha wiersza .
Rodzic pokazuje "Kssiązkę" i mówi:
– Przyjrzyj się obrazkowi. Pokaż Kasię. Potem pokaż palcem biedronkę, motyla i ptaszka.
– Które zwierzątko jest podobne do sukienki Kasi? Dziecko patrzy na obrazek, wykonuje polecenia i odpowiadają na pytania . Następnie nauczyciel układa na dywanie ilustracje przedstawiające zwierzęta zamieszkujące łąkę: motyla, pszczołę, konika polnego, ślimaka, mrówkę, kreta, biedronkę . Dziecko rozpoznaje i kolejno nazywają zwierzęta . Rodzic układa teraz w przypadkowej kolejności obrazki z fragmentami zwierząt, a zadaniem dziecka jest dopasowanie fragmentu do odpowiedniego zwierzęcia .
• „Zwierzęta na łące” – zabawa ruchowa . Rodzic ustala z dzieckiem, który instrument będzie naśladować odgłos mieszkańca łąki . Dziecko zapamiętuje i kojarzy dźwięk instrumentu z nazwą zwierzęcia, np . dźwięki trójkąta – motyle (niezbyt szybki akompaniament), dźwięki bębenka – żabki (rytm punktowany, do podskoków), dźwięki grzechotki – pszczoły (ciągłe grzechotanie), dźwięki klawesów – bocian (rytm dostosowany do tempa klaskania rękami kle – kle – kle) . Rodzic gra na różnych instrumentach, dziecko rozpoznaje dźwięki instrumentu i przypisane do niego zwierzę i starają się poruszać jak ono .
• „Mieszkańcy łąki” – utrwalenie wiadomości o owadach na karcie pracy, rozpoznanie miejsc, w których mieszkają poszczególne owady . Nauczyciel prosi, żeby dzieci odnalazły wśród naklejek przy kartach pracy te, które przedstawiają mieszkańców wiosennej łąki . Kolejno nazywają ukazane na nich zwierzęta . Następnie dzieci uważnie przyglądają się rysunkowi łąki . Naklejają naklejki w odpowiednich miejscach na obrazku . Na zakończenie próbują określić, gdzie mieszkają poszczególne zwierzęta, np . żuczek mieszka obok kamienia, biedronka na szerokim liściu . „Karty pracy” – karta 53.
III. Zajęcia popołudniowe
* „Wszystkie żabki grają w łapki” – zabawa zręcznościowa . Dziecko stoi w parze z rodzicem, naprzeciwko siebie i grają w łapki według propozycji nauczyciela, tj . klaszczą w dłonie, klaszczą w dłonie na ukos – raz prawa, raz lewa, klaszczą w swoje dłonie, klaszczą o uda .
• „Re-re, kum-kum” – zabawa artykulacyjna, naśladowanie odgłosów zwierząt mieszkających na łące (żaba, świerszcz, pszczoła) . Rodzic kolejno pokazuje sylwety zwierząt zamieszkujących łąkę . Dziecko określa, jakie dźwięki wydaje zwierzę z obrazka, a pozostałe dzieci powtarzają, np . bocian – kle, kle, żaba – kum, kum, pszczoła – bzz, bzz, konik polny – cyt, cyt, biedronka – trr, trr. (sylwety zwierząt z dnia poprzedniego)
ksiązka 69 biedronka
motyle: 1 2 3 4 5
praca plastyczna
