Scenariusz zajęć online dla grupy III – 21.05.2020r.
Opracowała: Anna Frankowska
Grupa: III (4 i 5 –latki)
Krąg tematyczny: Sztuka bycia mądrym
Temat dnia: Szklane ekrany i monitory
Przewidywane osiągnięcia:
– rozumie znaczenie mediów we współczesnym świecie,
– dostrzega zagrożenia związane z niewłaściwym korzystaniem z komputera, telewizora i innych urządzeń elektronicznych,
– poznaje zasady racjonalnego korzystania z ww. urządzeń,
– dokonuje oceny postępowania postaci z opowiadania,
– potrafi przekazać informacje za pomocą niewerbalnych środków wyrazu,
– wykazuje się szybkością skojarzeń podczas odczytywania zagadek typu „kalambury”.
Przebieg zajęć głównych:
„Szklane ekrany i monitory” – pogadanka przy ilustracjach, uświadomienie znaczenia telewizji, internetu, monitorów i ekranów w życiu współczesnych ludzi. Rodzic prezentuje dzieciom fotografie, obrazki, wycinki z gazet przedstawiające różnego rodzaju i typu urządzenia mające ekran, w szczególności telewizory i komputery, notebooki, laptopy, tablety. Przedstawia dzieciom podstawowe informacje na temat tych urządzeń oraz ich przeznaczenia. Krótko charakteryzuje media: telewizję i internet, zachęcając dzieci do wypowiedzi na temat ich znaczenia w życiu codziennym: rozrywce, propagowaniu wiedzy, przekazywaniu informacji, nauce, medycynie:
Telewizor – urządzenie elektroniczne przeznaczone do zdalnego odbioru ruchomego obrazu, który jest nadawany przez telewizję i składa się z wyświetlanych bardzo szybko jeden po drugim nieruchomych obrazów. Telewizja – dziedzina telekomunikacji przekazująca ruchomy obraz oraz dźwięk na odległość. W jednym miejscu za pomocą kamery telewizyjnej i mikrofonu rejestruje się sygnał, który następnie jest transmitowany do dowolnego miejsca w zasięgu transmisji. Sygnał jest odbierany przez odbiornik telewizyjny i przetwarzany na obraz i dźwięk.
Komputer – maszyna elektroniczna przeznaczona do przetwarzania informacji, które da się zapisać w formie ciągu cyfr albo sygnału ciągłego. Pierwsze komputery miały rozmiary sporych pomieszczeń i zużywały kilkaset razy więcej energii niż współczesne komputery osobiste, a jednocześnie miały miliardy razy mniejszą moc obliczeniową. W miarę możliwości, rodzic demonstruje działanie na tablecie lub komputerze, podkreślając możliwość przesyłania obrazu, np. zdjęcia z telefonu komórkowego na komputer.
Internet – sieć komputerowa, określana również jako sieć sieci. Internet w ogólnym znaczeniu to sieć komputerowa, czyli wiele połączonych ze sobą komputerów, zwanych również hostami, natomiast WWW to usługa internetowa. Pierwsza transmisja internetowa w Polsce miała miejsce w listopadzie 1990 roku. Z nadmiernym korzystaniem z internetu mogą wiązać się następujące choroby: cyberchondria i zespół uzależnienia od internetu. Pomoce: fotografie, obrazki, przedstawiające telewizory, komputery, notebooki, laptopy, tablety umieszczam w zdjęciach.
„Kłopoty Olka” – opowiadanie rodzica o chłopcu, rozważania na temat korzyści oraz nadmiernego i niewłaściwego korzystania z mediów, wskazywanie zagrożeń i zasad bezpieczeństwa (karta pracy). Rodzic opowiada o chłopcu, Olku, który grał w nieodpowiednie gry na komputerze, oglądał filmy nieprzeznaczone dla dzieci, przez co miał kłopoty z zaśnięciem, koszmary senne, nieustannie kłócił się z rodzeństwem o dostęp do komputera, telewizora. W przedszkolu był agresywny, bił dzieci i nie słuchał wychowawczyni. Na rodzicach wymuszał kupno zabawek z reklam telewizyjnych. Rodzic zachęca dzieci do wypowiedzi opartych na własnym doświadczeniu, zmierzając do uświadomienia korzyści i zagrożeń, jakie niosą ze sobą media. Proponuje zastanowić się i wspólnie wypracować zasady właściwego korzystania z nich. Propozycje dzieci, zapisane na kartonikach, zawieszamy w widocznym miejscu. Na zakończenie należy zaznaczyć właściwe postępowania chłopca na ilustracjach zamieszczonych na karcie pracy.
Pomoce: „Karty pracy. Powietrze” Pięciolatki s. 30
„Mój program TV” – zabawa dydaktyczna, kalambury, prezentowanie za pomocą niewerbalnych środków wyrazu i odgadywanie tytułów filmów lub programów dla dzieci. Dziecko za pomocą gestów (bez używania słów) lub rysunków musi pokazać tytuł filmu, programu telewizyjnego lub bajki albo postać w taki sposób, by rodzic mógł odgadnąć. Zabawa przebiega na zmianę – raz dziecko pokazuje, raz odgaduje. W zależności od typu gry hasła są przedstawiane gestami lub rysunkami. Zarówno podczas pokazywania, jak i rysowania nie wolno używać słów ani wydawać innych dźwięków, które mogą ułatwić odgadnięcie hasła.
