Logo ZDZ

Scenariusz zajęć online dla grupy III – 28.05.2020r.

Opracowała: mgr Justyna Anielak

Grupa: III (4 i 5 –latki)

Krąg tematyczny: ,, Aktywnie, rodzinnie, zdrowo”

Temat dnia: ,, Już wiele umiem, już wiele rozumiem”

Czas trwania: 45 minut

Pomoce dydaktyczne:

zdjęcia ukazujące ludzi na różnych etapach życia, kostki do gry, kartki, ołówki, klocki

4-latek:

,,Karta pracy. Powietrze” s. 11, ołówek

5-latek:

„Karty pracy. Powietrze” s. 37, ołówek

Przewidywane osiągnięcia:

Dziecko:

– stosuje określenia odnoszące się do kolejnych etapów w życiu człowieka,

– dokonuje oceny postępowania bohatera wiersza, uzasadniając wyrażone sądy,

– utrwala pozytywne wzorce zachowania,

– przejawia odporność emocjonalną podczas gier z elementami rywalizacji,

– wykazuje się logicznym myśleniem, wykonując zadania matematyczne.

Przebieg zajęć głównych:

• „Jesteśmy coraz starsi” – rozmowa kierowana przy obrazkach, dostrzeganie zmian w wyglądzie i możliwościach człowieka w zależności od jego wieku.

Rodzic kładzie przed dzieckiem obrazki ukazujące różne okresy w życiu człowieka (noworodkowy, niemowlęcy, przedszkolny, szkolny, młodzieńczy, dorosły, dojrzały, starczy).

Dziecko podczas rozmowy kierowanej stosuje określenia odnoszące się do poszczególnych etapów życia, opisuje wygląd osób, wymienia możliwości i ograniczenia człowieka w zależności od wieku.

Pomoce: zdjęcia ukazujące ludzi na różnych etapach życia

• „Mamodaj” – słuchanie wiersza M. Przewoźniaka, wdrażanie do uważnego słuchania i analizowania treści, uświadomienie potrzeby wyrabiania samodzielności i umiejętności kulturalnego zwracania się o pomoc.

Rodzic zapowiada, że przeczyta wiersz, w którym pewien chłopiec opowiada o sobie.

Mamodaj

Czy ktoś wierzy, czy nie wierzy

miałem w domu małe zwierzę.

Bardzo psotne, bardzo młode,

nazywało się Mamodaj.

I to zwierzę, powiem skrycie,

zatruwało mamie życie.

Bo od czerwca aż do maja

słychać było Mamodaja.

Gdy pragnąłem wziąć zabawkę

albo atlas z górnej szafki,

kiedy mi się pić zachciało,

kiedy cukru było mało,

94Szkice zajęć Maj

kiedy zjeść banana chciałem,

gdy apetyt wielki miałem

na kanapkę, jabłko, loda –

– ciągle skrzeczał ten MAMODAJ!

Nagle widzę, a tu mama

patrzy na mnie zapłakana.

I cichutko mi się zwierza:

„Proszę, wyrzuć tego zwierza!”

I tak na początku maja

wypędziłem Mamodaja.

Teraz mam zwierzątko drugie,

które mama bardzo lubi.

I codziennie z sobą noszę

takie małe, śliczne PROSZĘ.

Marcin Przewoźniak

Po wysłuchaniu wiersza Rodzic zachęca dziecko do zastanowienia się, kim był Mamodaj. W razie potrzeby pomaga w prawidłowym rozszyfrowaniu zagadki. Dziecko dokonuje oceny postępowania chłopca. Rodzic zwraca uwagę na potrzebę dążenia do samodzielności, przypomina o kulturalnym proszeniu o pomoc. Dziecko podaje przykłady czynności, umiejętności, których nauczyło się niedawno, i które może wykonywać samodzielnie. Wymienia zwroty grzecznościowe, stosowane w proszeniu o pomoc.

• „Kostkowa gra” – zabawa dydaktyczna, doskonalenie umiejętności porównywania liczebności zbiorów, odczytywanie i posługiwanie się zapisem symbolicznym (karta pracy).

Rodzic zaprasza dziecko do udziału w zabawie. Przypomina o odpowiednim zachowaniu, zarówno w przypadku sukcesu (nienaśmiewanie się z przegranego), jak i porażki (nieobrażanie się). Dziecko dobiera się w parę z Rodzicem i otrzymuje dwie kostki do gry oraz 12 klocków. Dziecko rzuca kostką, sprawdza i zapisuje wynik oraz ustawia wieżę z tylu klocków, ile wskazała kostka. Następnie dziecko wraz z Rodzicem porównuje swoje wieże i określają, kto rzucił więcej, a kto mniej. W każdej rundzie wygrywa osoba, która zbudowała wyższą wieżę. Następnie Rodzic prezentuje znaki matematyczne: >,

do porównania wyników gry. Pokazuje schematyczne rysunki wież, z liniami obrazującymi różnice wysokości, porównuje znaki mniejszości i większości do otwartych paszcz, które zawsze kierują się w stronę większej liczby elementów.

Dziecko wraz z Rodzicem rysuje znaki na swoich kartkach z wynikami gry i odczytuje zapisy matematyczne.

4-latek: ,,Karta pracy. Powietrze” s. 11

Po zabawie dziecko na karcie pracy dorysowuje tyle kropek każdej biedronce, żeby jej obydwa skrzydła były takie same. Na dole kartki koloruje tyle listków, ile widzi biedronek.

5-latek: „Karty pracy. Powietrze” s. 37

Po zabawie dziecko na karcie pracy rysuje oczka na kostkach, zgodnie z zapisem, i odczytuje wyniki. Następnie rysuje w pustym wazonie tyle kwiatów, aby ich liczba była mniejsza niż w pełnym wazonie, i wkleja w okienko odpowiednią cyfrę.

Pomoce: kostki do gry, kartki, ołówki, klocki