Scenariusz zajęć zdalnych dla dzieci i rodziców
(propozycje wspólnych działań na cały dzień)
grupa IV
przygotowała: Anita Stanisławska
Tematyka tygodniowa: „Świętujemy razem Dzień Dziecka”
Temat zajęć: „Dzień Dziecka na wesoło”
Termin: 4 czerwca 2020 r.
Cele zajęć, dziecko:
– włącza się w aranżowanie kącika, wykazując się zaangażowaniem
– pogłębia wiedzę i zainteresowanie poznawaniem kultury i zwyczajów mieszkańców Ameryki Północnej
– dostrzega różnice między prawdziwymi marzeniami a chwilowymi zachciankami
– rozumie, że ważniejsze jest, z kim i jak spędzamy czas, a nie gdzie
– rozwija wyobraźnię i kreatywność słowną
– doskonali umiejętność dodawania i odejmowania
– rozwiązuje zadania z treścią
– potrafi samodzielnie wykonać liczmany
– rozwija matematyczne myślenie
– wykazuje się sprytem i sprawnością ruchową oraz umiejętnością współpracy
– estetycznie wykonuje pióropusz indiański
– komponuje ciekawą biżuterię
– doskonali spostrzegawczość
– ćwiczy precyzję, rysując według wzoru
– poznaje elementy kultury Indian oraz wymyśla własne plemienne imię
– wykonuje prosty taniec do indiańskich rytmów, starając się powtórzyć charakterystyczne gesty i okrzyki
– zachowuje równowagę podczas przechodzenia po wyznaczonych punktach
– wykazuje się cierpliwością i spostrzegawczością podczas szukania skarbów
Wszystkie pomoce do zajęć przesłane są na Messenger grupy IV.
Zadanie 1 – oglądanie filmu edukacyjnego „Życie Indian w wiosce Hocioka”
https://www.youtube.com/watch?v=V1Ll9oG0Y9E
Zadanie 2 - zorganizowanie kącika tematycznego „Ameryka pełna przygód”. prezentuje dzieciom ilustracje i zdjęcia przedstawiające Indian i ich wioski. Może uda się w domu przygotować własne tipi. Dzieci ozdabiają gotowy namiot lub prześcieradło, które po przywiązaniu do krzeseł stworzy namiot. Malują go we wzory charakterystyczne dla Indian z Ameryki Północnej. Przed namiotem można postawić totem – kij z tabliczką z namalowanym godłem plemienia, można też wykonać flagę z płótna. Do środka tipi dzieci przynoszą naczynia z kącika kuchennego, z klocków mogą ułożyć ognisko, składają tam też swoje skarby.
Zadanie 3 - słuchanie baśni „Za dobra wróżka i rozmowa na temat jej treści.
Jest to opowieść o wróżce, która bardzo lubiła spełniać życzenia.
Jej największą radością było ludzkie zadowolenie. Ilekroć spotykała strapionego człowieka, zatrzymywała się, dotykała zaczarowaną różdżką jego ramienia i pytała:
– Dlaczego jesteś taki smutny?
W jej głosie było tyle serdeczności, że ludzie otwarcie opowiadali o swoich zmartwieniach. Kiedy dochodzili do zdania: „Trudno, taki mój los”, wróżka wołała:
– Nie, nie, nie! To nieprawda! Każdy los można odmienić. Od czego są dobre wróżki?!
– Ba, ale gdzie one są – odpowiadał strapiony człowiek. – Chyba tylko w bajkach…
Wtedy uszczęśliwiona wróżka prostowała swoją drobną postać w różowym sweterku i mówiła:
– Dobra wróżka stoi przed tobą. Mów, czego pragniesz!
Ludzie mówili, a ona spełniała ich życzenia.
Wkrótce na świecie nie było już ludzi strapionych i smutnych, ale wróżka ciągle czuła niedosyt spełniania życzeń. I zaczęła spełniać życzenia, zanim ktoś zdążył nawet pomyśleć, czego tak naprawdę pragnie.
– Proszę, proszę – mówiła. – Oto luksusowy dom. Proszę, proszę, oto samochód wyścigowy. Rasowy pies? Proszę się nie zastanawiać! Oto on. Miał być jedwabisty, nie szorstkowłosy? Oto i jedwabisty, i szorstkowłosy. Podróż do ciepłych krajów? A dlaczego nie? Oto bilety lotnicze. Lepsza byłaby podróż pociągiem? Żaden problem. Jeden ruch zaczarowaną różdżką i oto bilety sypialne w pociągu klasy lux. Z początku ludzie byli szczęśliwi, że tak szybko spełniają się ich zachcianki, ale z czasem poczuli się trochę oszołomieni. Zaczęli więc nazywać wróżkę „za dobrą wróżką”. Niekiedy nawet dodawali słowo „stanowczo”.
Pewnego dnia, idąc uliczką małego miasteczka, wróżka spostrzegła siedzącą na krawężniku dziewczynkę.
– Jak się masz? – zawołała, unosząc do góry swoją różdżkę.
– Bardzo cię proszę, wróżko, nie rób tego – poprosiła dziewczynka. – W zeszłym tygodniu wyczarowałaś wszystko, o czym nawet nie zdążyłam zamarzyć. Mam mnóstwo zabawek, kilka psów, kotów, kucyka, rowery, hulajnogi i wiele, wiele innych rzeczy. Wczoraj wróciłam z Paryża, a jutro jadę do Grecji.
– I nie jesteś szczęśliwa? – zapytała zdumiona wróżka.
– Może i jestem – odrzekła przygnębiona dziewczynka. – Ale jakoś tego nie czuję.
Wróżka trochę się stropiła.
– No dobrze – powiedziała. – Jeżeli chcesz, to mogę ci to wszystko pozabierać.
– Dobrze – zgodziła się dziewczynka. – Zabieraj!
Wróżka machała różdżką i machała, a wyczarowane w poprzednim tygodniu rzeczy znikały jedna po drugiej.
– I nic ci nie zostawić? – zapytała w końcu zasapana.
– Tylko to, czego naprawdę pragnę – odpowiedziała dziewczynka.
Wtedy wróżka wsłuchała się w jej marzenia i spełniła kilka z nich. Dziewczynka przytuliła do siebie psa, kota, królika, świnkę morską, żółwia i powiedziała uszczęśliwiona:
– Dziękuję ci, dobra wróżko.
Rozmowa na temat treści bajki: Prosimy dzieci o podzielenie się opiniami na temat zachowania wróżki i ocenę jej postępowania. Dzieci starają się też postawić na miejscu dziewczynki – bohaterki baśni i opisać swoje odczucia. Prosi, aby dzieci wyobraziły sobie, że spotkały wróżkę i mogą ją o coś poprosić. Dzieci opowiadają o swoich marzeniach, tworzą opowieści związane z urzeczywistnieniem pragnień.
Zadanie 4 - zabawa matematyczna „Fabryka cukierków” - doskonalenie umiejętności dodawania i odejmowania, rozwiązywanie zadań z treścią. Do zabawy wykorzystujemy papierki po cukierkach lub inne papierki, które można łatwo zgniatać. Prosimy, aby ulepiły z plasteliny kule wielkości cukierków i zawinęły je w papierki. Kiedy już wszystkie cukierki są gotowe, poprosimy dzieci o wykonanie kilku różnych poleceń, np.:
– dodawanie – dzieci rozkładają właściwą liczbę cukierków na papierowe talerzyki,
– odejmowanie – dzieci układają cukierki na talerzyku, a potem zabierają część i kładą obok talerza,
– rozkładanie po równo – dzieci kładą na każdym talerzyku tyle samo cukierków,
– rozkładanie o jeden, o dwa, o trzy więcej,
– tworzenie rytmów – układanie cukierków w rytmie: 2, 3, 1, 2, 3, 1, 2, 3, 1 itd.,
– segregowanie cukierków ze względu na kolor papierka,
– licznie – ile cukierków zmieści się na jednym talerzyku?
Dzieci mogą również same zaproponować wymyślone przez siebie zadania.
Zadanie 5 - wykonanie ćwiczenia w Karcie Pracy cz. 4, s. 49-50:
-dzieci rozwiązują zadania z treścią wklejając, działania odejmowania i dodawania
-ćwiczenie spostrzegawczości „Czego brakuje?” - dzieci oglądają uważnie przedmioty w obu pętlach, porównują, czego w której pętli brakuje. Następnie dorysowują brakujące elementy tak, żeby w obu pętlach znalazły się takie same przedmioty (w niebieskiej pętli muszą dorysować kubek i kredkę, a w czerwonej – misia, koronę, piłkę i grzebień)
Zadanie 6 - wykonanie pracy plastycznej „Indiańskie pióropusze i biżuteria”. Przygotowujemy pasek z grubego kartonu. Dopasowujemy opaskę do głowy dziecka i spinamy spinaczem lub zszywaczem. Dzieci, mając do wyboru piórka, kolorowy papier, wstążki, cekiny, a także materiał przyrodniczy (liście, gałązki, płatki kwiatów), ozdabiają swoją opaskę. Z materiałów: surowy makaron, żyłka lub wstążka, koraliki, piórka, filce, guziki, słomki (można je pociąć na odcinki dowolnej długości i z kilku kawałków nawleczonych na sznurek zrobić np. bransoletkę) dzieci tworzą ozdoby indiańskie. Łączą materiały w dowolny sposób, starają się komponować ozdoby, dobierając elementy pod względem koloru, kształtu (takie same bądź inne) i stworzyć niepowtarzalne i oryginalne wzory biżuterii.
Zadanie 7 - zabawa tematyczna „W indiańskiej wiosce”. Dzieci zakładają na głowy wykonane wcześniej pióropusze i wykorzystują tipi. Malujemy twarze dzieci farbkami stosownie do barw plemienia. Dzieci grają na tamburynie, grzechotkach i wykonują indiański taniec. Zabawy indiańskie (można przeprowadzić na dworze):
• „Przeprawa przez rzekę” – zabawa z elementem równowagi. Ustawiamy na dywanie /rysujemy na chodniku lub ziemi kamienie w różnych odległościach od siebie, tak aby można było po nich chodzić lub przeskakiwać po kilka. Zaprasza dzieci do przejścia na drugą stronę „rzeki”. Dzieci muszą uważać, by nie wpaść do „wody”.
• „Poszukiwacze skarbów” – zabawa badawcza w poszukiwanie „skarbów” w skrzyniach z piaskiem/piaskownicy. Wypełniamy piaskiem z piaskownicy wcześniej przygotowane skrzynie. Chowa w nich cekiny, koraliki, kolorowe kamyczki. Dzieci przesiewają piasek przez sitka i szukają „skarbów”. Po skończonej zabawie dziecko chwali się tym, co znalazło.
