Dodał: anna Data: 16/06/2020 - 05:56:56
Grupa 2

    "W PRĄŻKI I W PASKI"

    Przewidywane osiągnięcia dziecka:

    • naśladuje w zabawie dzikie zwierzęta,

    • poznaje przedstawicieli dzikich kotów,

    • dostrzega różnice i podobieństwa między gatunkami kotów,

    • estetycznie wykonuje pracę plastyczną, stara się wiernie odtworzyć wzory sierści,

     • bawi się zgodnie z innymi dziećmi,

    • wymyśla ruch do muzyki,

     • czerpie radość z zabawy dotykowej,

    • rytmicznie wypowiada tekst.

     Przebieg dnia:

    1. Zajęcia poranne

    • „Tygrysy i lwy” – zabawa naśladowcza. Dziecko naśladuje w zabawie zachowanie zwierząt kotowatych, tzn. wylegują się, mruczą, liżą łapki, leżą na grzbiecie, robią „koci grzbiet”.

     • „Duże dzikie koty” – porównywanie wyglądu przedstawicieli kotów dzikich i domowych (podobieństwa i różnice). Rodzic przynosi na zajęcia kota (żywy okaz) lub wykorzystuje ilustrację. Dziecko po bezpośredniej obserwacji oraz kontakcie z kotem wypowiadają się na temat jego zachowania, wyglądu, zwyczajów, głosu. Następnie gromadzą się przed tablicą, na której wisi plansza z przedstawicielami rodziny kotów, np. z tygrysem, lwem, gepardem, pumą, jaguarem. Dziecko nazywa te zwierzęta.

    Rodzic mówi: Te wszystkie zwierzęta należą do tej samej rodziny co nasz kot. Są do siebie bardzo podobne, ale różnią się wielkością i środowiskiem życia. Są drapieżne i polują na inne zwierzęta. Są zwinne i szybkie. Popatrzcie na naszego kota oraz na tygrysa czy pumę. Powiedzcie, czy są podobne. Czym się różnią? Następują swobodne wypowiedzi.

    II. Zajęcia główne

     • „Tygrys czy pantera?” – ozdabianie sylwety kota tak, by powstał wzór przypominający sierść np. tygrysa albo geparda (stemplowanie, malowanie, wydzieranka). Nauczyciel pokazuje dzieciom ilustrację tygrysa i geparda. Dzieci określają ich wygląd: kolor sierści, rodzaj plam na skórze (prążki, ciapki). Następnie nauczyciel proponuje wykonanie tych zwierząt za pomocą różnych technik. Na stolikach leżą przygotowane dla każdego dziecka sylwety kotów oraz do wyboru stemple z ziemniaka i gąbki, papier do wydzierania, pędzle i farby. Dzieci wybierają technikę i ozdabiają sylwety. Nauczyciel przygotowuje wystawę dla rodziców. ilustracje tygrysa i geparda, sylwety kotów, farby, stemple, papier, plastelina

    • „Tygrys” – wykonanie papierowej zabawki z „Wycinanek-składanek”, swobodne zabawy dzieci. Rodzic pokazuje kolejne czynności, jakie należy wykonać przy składaniu sylwety zwierzęcia. Dzieci obserwują i podejmują działania. Rodzic pomaga, a następnie zachęca dzieci do zabaw wykonaną zabawką, np. w zoo, teatrzyk. „Wycinanki-składanki” – Tygrys

    • „Taniec słonia” – improwizacja ruchowa do muzyki. Rodzic prezentuje dziecku utwór i prosi, by podczas słuchania zastanowiły się, jakie zwierzę ilustruje ta muzyka – tygrysa czy słonia. Podczas ponownego słuchania utworu dziecko naśladuje ciężkimi i wolnymi ruchami chód i taniec słonia, kierując się swoją wyobraźnią.

    https://www.youtube.com/watch?v=ug8hCAyBaqg

     

    III. Zajęcia popołudniowe

     • „Zoo” – masażyk, zabawa dotykowa do wiersza B. Kołodziejskiego. Dziecko jest w parze z rodzicem – jedno leży na podłodze na brzuchu, drugie ilustruje odpowiednimi ruchami treść wiersza, czyli masuje partnerkę lub partnera z pary.

     Zoo

     Tu w ZOO zawsze jest wesoło, (jedno dziecko leży na brzuchu)

     tutaj małpki skaczą wkoło, (po plecach ruchy naśladujące skoki po okręgu)

     tutaj ciężko chodzą słonie, (naciskanie płaskimi dłońmi)

    biegną zebry niczym konie, (lekkie stukanie pięściami)

    żółwie wolno ścieżką człapią, (lekkie przykładanie dłoni na płasko)

    w wodzie złote rybki chlapią. (muskanie wierzchem i wewnętrzną stroną dłoni)

    Szop pracz takie czyste zwierzę, (pocieranie rękami, naśladowanie prania)

    ciągle sobie coś tam pierze.

    Struś dostojnie wkoło chodzi, (powolne kroczenie dwoma palcami)

    spieszyć mu się nie uchodzi.

    A w najdalszej części zoo dwa leniwce się gramolą, (powolne posuwanie dłońmi od boków ku środkowi)

    wolno wchodząc na dwa drzewa, (posuwanie dłońmi od dołu do góry)

    gdzie się każdy z nich wygrzewa i zapada w sen głęboki… (zatrzymanie dłoni)

    Bolesław Kołodziejski B. Kołodziejski „Zoo” [w:] „Rymowanki – przytulanki”, oprac. M. Bogdanowicz, Wydawnictwo FOKUS, Gdańsk 2002, s. 45

    • „Słonie” – zabawa logorytmiczna. Dziecko miarowo recytuje rymowankę z towarzyszeniem gestodźwięków:

    Słonie trąbią tru – tu – tu, co się będzie działo tu!
    koty

     

    Dokumenty - rekrutacji

       

    Galeria

    

    Polecamy