TEMAT TYGODNIOWY: Idzie zima ze śniegiem
TEMAT DNIA: Roztańczony bałwanek
DATA: 01.12.2020
karty pracy zostały przekazane rodzicom dzieci na komunikatorze
Cele ogólne:
• rozwijanie mowy,
• poznawanie instrumentu perkusyjnego – grzechotki,
• rozwijanie umiejętności wokalnych
Cele operacyjne Dziecko:
• prawidłowo wymawia głoskę s,
• gra akompaniament na grzechotce lub kołatce,
• śpiewa refren piosenki.
Przebieg dnia I
• Ćwiczenia słownikowe
Jaki jest śnieg?
Rodzic zadaje pytanie: Jaki jest śnieg? Prosi dziecko, aby go opisało własnymi słowami (np. zimny, mokry, puszysty, lekki, miękki, biały). Następnie dziecko wyszukuje porównania do każdego z tych słów, np.: zimny jak… mokry jak…. miękki jak… Dzieci szukają określeń tego, co robi śnieg (pada, sypie, skrzy się, leci, skrzypi, rozpuszcza się).
• Ćwiczenia grafomotoryczne – rysowanie śnieżynek na podkładzie z kaszy manny.
Potrzebne: Obrazki śnieżynek umieszczam w zdjęciach, tacki z kaszą manną.
Rodzic rozkłada tacki z kaszą manną, przypomina, że każda śnieżynka ma troszkę inny kształt. Zadaniem dzieci jest narysowanie na tackach różnych wymyślonych wzorów śnieżynek.
• Wierszyk logopedyczny – utrwalenie głoski s.
Lusterko dla dziecka. Rodzic prezentuje prawidłowy sposób artykulacji głoski s – język oparty na dole, za zębami, zęby zwarte, a wargi szeroko rozciągnięte. Dzieci patrzą w lusterka i syczą jak wąż: ssssss, pilnując, aby język nie wychodził przed zęby.
Rodzic recytuje cały wiersz B. Szelągowskiej ,,Sypie śnieg”, a potem jego poszczególne wersy, które dzieci powtarzają za nim, patrząc w lusterka i sprawdzając, czy język jest za zębami.
Sypie śnieg.
Syp się, śniegu, sypu, syp!
Lećcie płatki z nieba!
Sanki suną po ścieżce.
Więcej śniegu trzeba!
Syp się, śniegu, sypu, syp!
Tańcuj z nami w koło.
„Sanna! Sanna!” – woła ktoś,
ale nam wesoło!
Syp się, śniegu, sypu, syp!
Konik ciągnie sanie.
Jak dojedzie do swej stajni,
sianka snop dostanie.
• Zabawa ruchowa z zestawu zabaw ruchowych nr 14
Zabawa ruchowa ,,Zabawy na śniegu”.
Tamburyn.
Dzieci biegają swobodnie po pokoju, gdy Rodzic gra na tamburynie. Na hasło Pada śnieg, unoszą dłonie do góry i poruszają palcami – naśladując spadające płatki śniegu. Następnie naśladują zabawy na śniegu: jazdę na nartach, na sankach i na łyżwach, toczenie kuli, lepienie bałwanka, rzucanie śnieżkami do celu.
• Ćwiczenia słuchowe Jaki to odgłos?
Grzechotka, kołatka. Rodzic prezentuje dzieciom grzechotkę (jej dźwięk, nazwę i wygląd). Zapoznaje ze sposobem gry na niej. Prosi dzieci, aby odwróciły się tyłem i wysłuchały głosu jednego z instrumentów – grzechotki lub kołatki, a następnie podały jego nazwę.
Zachęcam do zrobienia z dzieckiem grzechotki, wystarczy do butelki plastikowej lub pudełka po zapałkach wsypać np. kaszę, groch, ryż.
• Osłuchanie się z tekstem i melodią piosenki Zima (sł. i muz. B. Forma).
Nagranie piosenki ,,Zima” umieszczam w załączniku.
1.Lecą kule śniegowe,
Julka mknie na sankach,
lepią dzieci ze śniegu pięknego bałwanka.
Ref.: Zatańczymy, bałwanku,
baw się razem z nami,
teraz biegać będziemy
pomiędzy drzewami. (2 x)
2. Wyszedł z lasu zajączek
i sarenka mała,
bo bałwanka ze śniegu
jeszcze nie widziała.
Ref.: Zatańczymy…
3. Nasz bałwanek się cieszy:
jak tu pięknie w lesie,
śmiech wesoły daleko
echo leśne niesie.
Ref.: Zatańczymy…
• Rozmowa na temat tekstu piosenki.
Rodzic zadaje pytania dotyczące tekstu piosenki:
-Co robiły dzieci?
− Do czego zaprosiły bałwanka?
− Jakie zwierzęta przypatrywały się bałwankowi?
− Z czego cieszył się bałwanek?
•Zabawa ruchowa do piosenki ,,Zima”
Dzieci naśladują tańczące śnieżynki, obracając się wokół własnej osi i tańcząc według własnych pomysłów. Zabawę powtarzamy kilkakrotnie.
• Ćwiczenia sensoryczne ,,Śniegowe bąbelki”.
Folia bąbelkowa dla każdego dziecka. Rodzic daje dziecku kawałek folii bąbelkowej. Dzieci dotykają jej powierzchni obiema rękami z dwóch stron, określają różnice między nimi (jedna strona jest gładka, a druga – wypukła). Następnie Rodzic zaprasza do złapania jak największej liczby śniegowych płatków przez mocne naciskanie wypustek na folii.
• Ćwiczenia oddechowe Śnieżynki.
Śnieżynki wycięte z papieru i zawieszone na włóczce . Rodzic rozdaje papierowe śnieżynki i prosi dzieci, aby – trzymając je przed sobą – wciągały powietrze nosem i wypuszczały ustami, wprowadzając śnieżynki w ruch, tak jak robi to wiejący wiatr.
•Wielozmysłowe poznawanie gałązki drzewa iglastego
Gałązki drzewa iglastego, biała farba na talerzykach, niebieskie kartki papieru, kredki.
Dzieci:
− oglądają gałązki drzewa iglastego, dotykają ich z zamkniętymi oczami i je wąchają,
− moczą w białej farbie górną część gałązki i odbijają ją na niebieskiej kartce papieru.
Karty pracy, cz. 1, nr 46, 47 (4latki)
Dzieci:
− mówią, co dzieje się na obrazku,
− odszukują na nim wybrane przedmioty,
− posługują się określeniami: duże, małe,
− dorysowują choinkę według określonego rytmu.
Scenariusz zajęć online dla grupy III – 30.11.2020
Opracowała: mgr Monika Kaźmierczak
Grupa: III (5-6- latki)
Temat dnia: Wegetozaur
Czas trwania: 45 min
Pomoce dydaktyczne: ilustracje dinozaurów,kolorowanka - dinozaur, szablon litery l, L; karta pracy – nauka pisania litery l, L, karta pracy – litera L do wyklejenia.
Wszystkie karty pracy zostały przekaane Rodzicom dzieci na komunikatorze
Przewidywane osiągnięcia:
Dziecko:
- wypowiada się na temat opowiadania,
- rozpoznaje i nazywa wybrane dinozaury,
- dzieli na sylaby i głoski podane wyrazy,
- wykonuje pracę plastyczną.
Przebieg zajęć głównych:
- 1. Słuchanie opowiadania Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby, pt.„Wegetozaur”.
a) Rodzic pyta:
- Czym jest dinozaur?
- Czy potrafisz wymienić nazwy dinozaurów?
- Czy dinozaury można zobaczyć w ZOO?
- Jak wyglądały dinozaury?
- Czym żywiły się dinozaury?
Rodzic wyjaśnia dziecku słowo „dinozaur” – „straszliwy jaszczur”. Następnie opowiada dziecku o dinozaurach: dinozaury były gadami tak jak obecnie jaszczurki. Skórę miały pokrytą łuskami. Składały jaja, z których wykluwały się małe dinozaury. Niektóre dinozaury chodziły na dwóch nogach, inne – na czterech. Dinozaury były największymi zwierzętami żyjącymi na Ziemi.
b)
c) Dziecko ćwiczy mięśnie warg i szczęk pod hasłem: „W jakim nastroju jest dinozaur?”.
Dziecko pokazuje miny: smutną, wesołą, przerażoną, złą, jednocześnie wyciągając szyję
i lekko pochylając głowę.
d) Słuchanie opowiadania:
Na strychu u dziadków leży mnóstwo skarbów: meble, narzędzia, książki, zabawki i stare gazety. Wszystko pokrywa gruba warstwa kurzu, ale Olek się tym nie przejmuje. Spośród kolorowych pism wybiera te o życiu na ziemi przed milionami lat.
- Patrz, Ada, dinozaury! – cieszy się. Pospiesznie przerzuca kartki, a jego oczy robią się coraz większe z zachwytu…
- A psik! A psik! – Ada i dziadek kichają raz po raz.
- Śliczne, kche, kche – kaszle Ada.
- Możecie sobie wziąć te gazety, tylko najpierw trzeba zetrzeć z nich kurz. Potem zniesiemy je do pokoju – mówi dziadek i kicha dalej.
Dziadek dobrze wie, czym sprawić przyjemność wnukom. Olek i Ada interesują się dinozaurami. Ulubioną maskotką Ady jest dinozaur. Olek od razu zbiera obrazki tych pięknych prastarych gadów. Założył nawet specjalny album. Wkleja do niego najładniejsze obrazki. Każdy obrazek jest podpisany. Ma już tyranozaura, brachiozaura, triceratopsa i diplodoka. Teraz będzie mógł znacznie poszerzyć swoją kolekcję.
Dużo roboty z tym odkurzaniem, jednak wreszcie Olek i Ada rozkładają pisma na podłodze w pokoju i otwierają buzie z zachwytu. Resztki kurzu osiadają im na językach. A co tam. Olka i Ady nie zniechęcił jakiś złośliwy kurz. Olek bierze nożyczki i wycina najpiękniejsze obrazki z czasopism dziadka. Ada ogląda ilustracje w albumie Olka. Próbuje znaleźć na nich dinozaura podobnego do jej maskotki. Dinozaury przypominają jej smoki z bajek, pewnie dlatego tak bardzo je lubi. Wprawdzie w bajkach niektóre smoki zjadają królewny i księżniczki, ale przecież Ada nie jest ani księżniczką, ani królewną. A smoki są tylko w bajkach. Dinozaury zresztą też – tak uważa Ada.
W albumie nie ma takiego dinozaura, jakiego szuka Ada. Ogląda więc obrazki wycięte przez Olka. Także nic. Postanawia uzupełnić braki w albumie brata. Wyjmuje z plecaki swoje skarby. Jest wśród nich piękne zdjęcie jej ulubionej maskotki. Sama je zrobiła. Na zdjęciu nie zmieściła się głowa, ale poza tym jest wprost idealne. Są łapy, brzuch i ogon. Olek będzie miał się czym pochwalić przed kolegami, którzy też zbierają obrazki dinozaurów.
Ada znajduje pustą stronę w albumie, bierze klej i…
- Co robisz? – Olek patrzy na zdjęcie Ady i wzdycha. – To zdjęcie maskotki, w dodatku nie widać na nim jej głowy. Ja zbieram ilustracje z prawdziwymi dinozaurami. Maskotki mnie nie interesują – tłumaczy siostrze i odkłada zdjęcie na bok.
Ada kręci głową. Co ten Olek mów?
- Nie ma prawdziwych dinozaurów. Widziałeś choć jednego w lesie albo w ZOO? Smoki i dinozaury są tylko w bajkach – tłumaczy z przekonaniem.
- Teraz nie ma już dinozaurów, ale kiedyś chodziły po ziemi. Zostały po nich szkielety i odciski łap. Na tej podstawie naukowcy potrafią określić, jak wyglądały. Przypomnij sobie, co opowiadałem Wam kiedyś o „straszliwych jaszczurkach” – mówi dziadek.
- No dobrze – mruczy Ada i zabiera swoje zdjęcie. Faktycznie zapominała, że dinozaury naprawdę żyły na ziemi. Było to bardzo, bardzo dawno temu. Dziadek wspomniał o tym i jeszcze mówił, że słowo „dinozaur” znaczy właśnie „straszny jaszczur”. Ale nie wszystkie dinozaury były straszliwe. Roślinożerne na pewno dałyby się pogłaskać.
- Twoja maskotka przedstawia brachiozaura – mówi Olek. – Zrób jej zdjęcie, ale tak, żeby zmieściła się na nim głowa, może wtedy pozwolę Ci je wkleić na ostatniej stronie albumu.
- To nie jest żaden brachiozaur! – chmurzy się Ada. – To wegetozaur. Wszystkie wegetozaury były bardzo łagodne, bo jadły tylko rośliny i miały tak duże brzuchy, że ich głowy nie zmieściłyby się na żadnym zdjęciu.
Olek przewraca oczami. Ada jak rzadko kto potrafi człowieka zdenerwować.
e) Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat opowiadania.
- Co Olek i Ada znaleźli na strychu u dziadka?
- Po co są potrzebne Olkowi obrazki z dinozaurami?
- Jak Ada chciała pomóc bratu?
- Dlaczego nie mogła wkleić do albumu zdjęcia swojego dinozaura?
- Jak nazywał się dinozaur Ady?
- Jakiego prawdziwego dinozaura przypominał?
2. Kolorowanie rysunku dinozaura (załącznik 1).
3. Odkrywanie litery L.
a) Analiza i synteza słuchowa słowa lalka.
Dziecko dzieli słowo lalka na sylaby oraz na głoski. Liczy, ile jest sylab w słowie lalka, a ile głosek. Określa pierwszą głoskę. Wymienia słowa rozpoczynające się głoską l (lampa, lustro, lampart…), kończące się nią (bal, koral, medal…), mające ją w środku (cebula, album, fale…).
b) Dzielenie słowa Lola na głoski i sylaby. Dzielenie na głoski i sylaby innych słów rozpoczynających się na literę l.
Dziecko dzieli słowo Lola na głoski, następniedzieli podane słowo na sylaby. Dziecko wspólnie z rodzicem wymienia, a następnie dzieli na sylaby i głoski inne wyrazy rozpoczynające się na literę l.
c) Odkrywanie litery l, L.
Rodzic pokazuje literę l: małą i wielką. Dziecko omawia jej wygląd (Załącznik 2).
Rodzic pyta dziecko:
- Kiedy piszemy wielką literę?
d)Pisanie liter l, L, po śladach, a potem samodzielnie (Załącznik 3).
e) Wyklejanie litery L plasteliną (Załącznik 4) – praca dla 5-latka.
Scenariusz zajęć do realizacji zdalnej
grupa II (4-latki)
Tematyka tygodniowa: Domowi ulubieńcy.
Temat zajęć: Zwierzę nie jest zabawką.
Dzień: 4 grudnia 2020 r.
Wszystkie pomoce do zajęć zostały przesłane rodzicom na Messenger grupy II.
Zadanie 1 - Poranna rozgrzewka do piosenki „Równowaga”.
https://www.youtube.com/watch?v=ozI7YcVASgo
Zadanie 2 - Oglądanie teatrzyku edukacyjnego „Zwierzę to nie zabawka”.
https://www.youtube.com/watch?v=lmQ28ip1tLE
Rozmowa na temat opiekowania się zwierzętami w domowymi na podstawie obejrzanego teatrzyku, wiadomości wyniesionych z poprzednich zajęć oraz doświadczeń dzieci.
Zadanie 3 - Rozwiązywanie zagadek o zwierzętach domowych. Rodzic czyta zagadkę, dziecko podaje odpowiedź.
Chociaż ma pancerz,
to nie wojuje,
na czterech nogach
wolno spaceruje. (żółw)
Ma długie uszy,
futerko puszyste.
Ze smakiem chrupie
sałaty listek. (królik)
Długi ma ogonek,
oczy – jak paciorki,
gdy zobaczy kota –
ucieka do norki. (mysz)
Za kości rzucone
dziękuje ogonem.
(pies)
W nocnej ciszy
łowi myszy. (kot)
Łuską są pokryte
od nosa po ogon.
Pod wodą pływają,
więc mówić nie mogą. (ryby)
Bardzo piękna, kolorowa
i powtarza różne słowa. (papuga)
Rozciąga policzki
jak woreczki małe.
Swoje zapasy
przenosi w nich całe. (chomik)
Zadanie 4 - Wykonanie albumu o zwierzętach domowych. Dzieci wspólnie z rodzicem ozdabiają przygotowany wczoraj album, wykonują okładkę, podpisują ją tytułem, strony, robią dziurkaczem otwory, przewlekają ozdobny sznurek/wstążkę. W poniedziałek dzieci przynoszą swoje albumy do przedszkola.
Dodatkowo:
6 grudnia obchodzimy Mikołajki, dlatego przygotujcie się do nich już dzisiaj, oto moje propozycje:
-obejrzyjcie „Wideo od Mikołaja” https://www.youtube.com/watch?v=kM7UHL6xcwI
-może napiszecie list do Mikołaja z prośbą o prezenty?
-narysujcie portret Mikołaja i przynieście go do przedszkola, a Wasze prace wręczymy Mikołajowi, kiedy nas odwiedzi.
Scenariusz zajęć do realizacji zdalnej
grupa II (4-latki)
Tematyka tygodniowa: Domowi ulubieńcy.
Temat zajęć: Przed siebie, za siebie, w bok.
Dzień: 3 grudnia 2020 r.
Wszystkie pomoce do zajęć zostały przesłane rodzicom na Messenger grupy II.
Zadanie 1 - Poranna rozgrzewka do piosenki „Aram sam sam”.
https://www.youtube.com/watch?v=EKp3EdoHdKI
Zadanie 2 - Ćwiczenia i zabawy w prawidłowym określaniu kierunków „Przed siebie, za siebie, w bok”.
1) Ćwiczenia w utrwalaniu nazw części ciała.
Dzieci słuchają rymowanki i wykonują ruchy, o których jest w niej mowa. Dotknij palcem nosa, potem – czoła swego, podskocz na swych stopach trzy razy, kolego. Potem złap kolana, dotknij brzucha swego, pogłaszcz się po głowie trzy razy, kolego. Dotknij ręką pięty, złap za uszy swoje, uszczypnij się w łokcie, stań – tak jak ja stoję (rodzic staje na jednej nodze).
2)Zabawy z wykorzystaniem maskotek zwierzątka.
Dzieci dostają maskotkę zwierzątka. Chodzą z nią po sali, podrzucając do góry i łapiąc. Na dźwięki (wybrany np. uderzenie w stół, dźwięk kluczy) zatrzymują się i umieszczają woreczki względem siebie według polecenia rodzica: np. przed sobą. Potem znowu poruszają się po sali, trzymając maskotki na głowach. Gdy usłyszą dźwięk, zatrzymują się i kładą maskotki względem siebie według polecenia rodzica, np. przed sobą, za sobą, z boku.
3)Ćwiczenia logorytmiczne.
Rodzic mówi rymowankę. Dzieci wykonują wymienione czynności, powtarzają za rodzicem słowa rymowanki. Zabawę powtarzamy dwukrotnie.
Treść rymowanki :
Hop, hop, hop, przed siebie skok.
Dwa kroki do tyłu i podskok w bok.
Patrzymy przed siebie, za siebie, w bok,
a potem robimy do przodu krok.
Hop, hop, hop, przed siebie skok.
Dwa kroki do tyłu i podskok w bok.
Zadanie 3 - Wykonanie albumu o zwierzętach domowych. Dzieci przygotowują album o zwierzętach domowych z dostępnych w domu materiałów (wycinają z gazet, gazetek reklamowych, rysują, naklejają naklejki itp.). W następnym dniu dzieci będą kończyły rozpoczętą pracę.
