Scenariusz zajęć online dla grupy III – 31.03.2021r.
Opracowała: mgr Justyna Anielak
Grupa: III (5 i 6 –latki)
Temat dnia: ,,Koszyczek dobrych życzeń’’
Czas trwania: 45 minut
Pomoce dydaktyczne:
szablon baranka, słomka, skrawki białego papieru, tamburyn, obrazek pisanki, obrazek koszyczka, nagranie piosenki Koszyczek dobrych życzeń (https://www.youtube.com/watch?v=7TZOcP5tKhY), odtwarzacz CD, instrumenty perkusyjne (mogą być zrobione przez dziecko, 4 dowolne), przedmioty związane z Wielkanocą, apaszka do zasłonięcia oczu, pisanki, obrazki baranków w różnych pozycjach i ich cienie, wyprawka, karta 3, klej, nożyczki, piórka.
Przewidywane osiągnięcia:
Dziecko:
• porusza się rytmicznie przy muzyce,
• wykonuje akompaniament do zwrotek piosenki,
• wykonuje papierowy koszyczek wielkanocny,
• składa i zagina papier według instrukcji.
Przebieg zajęć głównych:
Zajęcia 1
•Karta pracy, cz. 3, s. 73.
Rysowanie po śladach rysunków drugich połówek pisanek. Rysowanie po prawej stronie karty takich samych pisanek, jakie są po lewej stronie.
Zajęcia 2
Zabawy przy piosence Koszyczek dobrych życzeń.
•Ćwiczenia ruchowe przy akompaniamencie dowolnego instrumentu. Marsz, skoki obunóż, utrwalanie kroków walczyka.
•Ćwiczenie oddechowe – Baranek.
Pomoce: szablon baranka, słomka, skrawki białego papieru.
Przed dzieckiem znajduje się szablon baranka. Obok baranka zostają umieszczone małe kawałki białego papieru. Dziecko za pomocą słomki przenosi kawałki papieru na szablon baranka. Nie pomaga sobie rękami.
•Zabawa rozwijająca reakcję na zmiany tempa – Kolorowe pisanki.
Pomoce: Tamburyn, obrazek pisanki.
Rodzic stuka w tamburyn w umiarkowanym tempie. Dziecko trzyma pisankę przed sobą, blisko ciała i maszeruje. Rodzic stuka w tamburyn w szybkim tempie. Dziecko wyciąga przed siebie ręce, w których trzyma pisanki, i biegnie drobnymi krokami po okręgu. Rodzic stuka w tamburyn w wolnym tempie. Dziecko unosi ręce w górę, trzyma pisankę nad głową i stawia duże kroki w dowolnym kierunku. Rodzic potrząsa tamburynem. Dziecko umieszcza szablon pisanki na podłodze – przed sobą.
•Zabawa przy piosence Koszyczek dobrych życzeń, połączona z grą na instrumentach.
Pomoce: obrazek koszyczka, nagranie piosenki Koszyczek dobrych życzeń (https://www.youtube.com/watch?v=7TZOcP5tKhY), odtwarzacz CD, instrumenty perkusyjne (mogą być zrobione przez dziecko, 4 dowolne)
Zwrotka I – instrumentacja.
Siedzi biały, cukrowy baranek (dziecko gra na drewienkach w rytm melodii)
w wielkanocnym koszyku, (dziecko gra na marakasach w rytm melodii)
a z barankiem gromada pisanek (dziecko gra na drewienkach w rytm ósemek)
– dużo śmiech i krzyku. (marakasach tremolo)
Dwie kiełbaski pachnące są, (kastanietach w rytm melodii)
sól i pieprz, by był pyszny smak. (marakasach w rytm melodii)
Dziwi się biały baranek: O! (tamburynie-tremolo)
Kto to wszystko będzie jadł?? (tamburynie-tremolo)
Refren-element ruchu do piosenki:
Mama, tata, siostra, brat
– każdy coś z koszyczka zjadł, (dziecko maszeruje wokół koszyczka w lewą stronę)
a to taki jest koszyczek pełen dobrych życzeń. (dziecko maszeruje wokół koszyczka w prawą stronę)
Gdy marzenia spełnić chcesz, (powoli przechodzi do przysiadu, koszyczek trzyma w dłoniach)
coś z koszyczka szybko bierz! (powoli unosi koszyczek przed sobą, na wysokość głowy)
I życz szczęścia, pomyślności, (powoli przechodzi do pozycji stojącej)
a na święta dużo gości! (powoli przechodzi do przysiadu, stawia koszyczek przed sobą, na słowo ,,gości’’ wykonuje wyprost z równoczesnym uniesieniem rąk w górę)
II i III zwrotka tak samo jak podczas zwrotki pierwszej.Refren tak samo jak za pierwszym razem.
- Zabawa ruchowa – Pokaż pisankę (zabawa taka jak 30.03.2021)
Zajęcia 3
Wykonanie koszyczka wielkanocnego.
•Zagadki dotykowe – Co ukryłam w pudełku?
Pomoce:Przedmioty związane z Wielkanocą, apaszka do zasłonięcia oczu.
Rodzic wyjmuje z pudełka przedmioty związane z Wielkanocą. Dziecko z zasłoniętymi oczami odgaduje, co otrzymuje do rąk, np. koszyczek, baranka, zajączka, bazie, borowinkę, serwetkę.
•Ćwiczenie spostrzegawczości – Ukryte pisanki.
Pomoce:Pisanki.
Dziecko szuka pisanek ukrytych przez Rodzica. Kiedy je znajdzie, określa, w jakich miejscach były one schowane. Stosuje odpowiednie przyimki. Liczy, ile pisanek zostało ukrytych.
•Ćwiczenie klasyfikacyjne – Baranki i ich cienie.
Pomoce: Obrazki baranków w różnych pozycjach i ich cienie.
Dziecko tworzy pary obrazków pasujących do siebie: baranki w różnych pozycjach i ich cienie.
•Wypowiedzi dzieci, na podstawie obserwacji i doświadczenia, o tym, jak powinien wyglądać koszyczek wielkanocny. Wyjaśnienie, dlaczego właśnie takie potrawy i przedmioty powinny się w nim znaleźć.
Pomoce:Rekwizyty, które powinny się znaleźć w koszyczku wielkanocnym, i inne, które nie powinny się tam znaleźć.
Dziecko wybiera spośród zgromadzonych na stoliku rekwizytów te, które powinny zostać włożone do koszyczka. Wyjaśnia swój wybór. Z pomocą Rodzica wypełnia nimi przygotowany koszyczek, który stawia na parapecie w domu.
•Wykonanie pracy Koszyczek wielkanocny.
Pomoce:: wyprawka, karta 3, klej, nożyczki, piórka.
• Wypychanie z karty pracy formy koszyczka i uchwytu.
• Składanie i sklejanie koszyczka według instrukcji.
• Doklejanie we właściwym miejscu uchwytu.
• Doklejanie kurczakom piórek na czubkach głów.Do gotowego koszyczka można włożyć pisankę.
• Porządkowanie miejsca pracy
Zajęcia 4
-Karta pracy, cz. 3, s. 74.
Przedstawienie sytuacji na obrazkach za pomocą liczmanów. Układanie zadań. Słuchanie zagadek. Rozwiązywanie ich.
- Karta pracy, cz. 3, s. 75.
Zaznaczanie kropkami (5-latek) lub liczbami (6-latek) kolejności zdarzeń w historyjce. Opowiadanie historyjki. Kończenie rysowania kurczątek według wzoru.
koszyczek
baranek szablon
pisanka
Scenariusz zajęć online dla grupy III – 30.03.2021r.
Opracowała: mgr Justyna Anielak
Grupa: III (5 i 6 –latki)
Temat dnia: ,,Liczenie pisanek’’
Czas trwania: 45 minut
Pomoce dydaktyczne:
Pisanki o różnych wzorach, w tym kilka par takich samych, obrazki dwóch koszyków, obrazki pisanek: 6 zielonych, 4 czerwonych, 5 żółtych, 4 niebieskich, kolorowanka wodna – Pisanka, pędzelek, kubeczek z wodą.
Przewidywane osiągnięcia:
Dziecko:
-liczy, dodaje w zakresie dziesięciu,
- wie, że pisanki mogą być różnie ozdabiane,
- aktywnie uczestniczy w ćwiczeniach gimnastycznych.
Przebieg zajęć głównych:
Zajęcia 1.
Ćwiczenia z pisankami.
•Oglądanie różnych pisanek. Wskazywanie takich samych.
Pomoce: Pisanki o różnych wzorach, w tym kilka par takich samych.
Dziecko ogląda pisanki. Omawia znajdujące się na nich wzory. Wskazuje pary takich samych pisanek.
•Ćwiczenia z pisankami.
Pomoce:Obrazki dwóch koszyków, obrazki pisanek: 6 zielonych, 4 czerwonych, 5 żółtych, 4 niebieskich.
Na dywanie Rodzic rozkłada sylwety dwóch koszyczków, a w nich obrazki pisanek.
• Wyjmowanie pisanek z koszyczków, przeliczanie ich.
−Ile pisanek jest w pierwszym koszyczku? (6 zielonych, 4 czerwone).
−Ile pisanek jest w drugim koszyczku? (5 żółtych, 4 niebieskie).
• Liczenie wszystkich pisanek w koszyczkach
5-latek:
•Liczenie za pomocą liczmanów.
a)Pierwszy koszyczek
-Do 6 liczmanów dosuwamy 4 liczmany – razem 10 pisanek.
b)Drugi koszyczek
Do 5 liczmanów dosuwamy 4 liczmany – razem 9 pisanek.
•Porównywanie liczebności pisanek.
Dziecko łączy w pary pisanki z pierwszego koszyczka z pisankami z drugiego koszyczka.
Wniosek: w pierwszym koszyczku jest o jedną pisankę więcej niż w drugim (została bez pary).
6-latek:
•Układanie zapisów matematycznych.
a) Pierwszy koszyczek
6 (zielonych) + 4 (czerwone) = 10 pisanek
b) Drugi koszyczek
5 (żółtych) + 4 (niebieskie) = 9 pisanek
•Porównywanie liczebności pisanek w koszyczkach.
10 > 9
•Karty pracy Nowe przygody Olka i Ady. Litery i liczby, cz. 2, s. 62–63.
( Liczenie figur po lewej stronie i po prawej stronie. Porównywanie ich liczby, wpisywanie odpowiednich liczb i znaków. Wykonywanie działań samodzielnie lub z pomocą Rodzica. Wpisywanie odpowiednich liczb.)
•Zabawa ruchowa – Pokaż pisankę
Dziecko porusza się po sali. Na hasło: Pokaż pisankę, zatrzymują się i pokazuje na niby trzymaną w dłoniach pisankę. Dziecko opowiada o swojej pisance.
Zajęcia 2.
Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 15
Rozwijanie świadomości własnego ciała:
•Wirujący bączek – dziecko ślizga się w kółko na brzuchu, a następnie na plecach.
•Chowamy się – w siadzie, dziecko przyciąga kolana do głowy, chowa głowę; rozprostowuje się do pozycji leżącej.
•Gorąca podłoga – dziecko biega z wysokim unoszeniem kolan.
•Na szczudłach – dziecko chodzi na sztywnych nogach.
•Ugniatamy podłogę – w leżeniu na plecach, dziecko wciska wszystkie części ciała w podłogę.
Rozwijanie umiejętności dzielenia przestrzeni z innymi przez ćwiczenia w parach: z biernym partnerem, przeciwko partnerowi, razem z partnerem, ćwiczenia w grupie:
•Przesuwamy partnera – Rodzic leży przodem, dziecko– poprzez chwycenie go za nadgarstki – stara się go przesunąć; potem zamieniają się miejscami.
•Leżenie tyłem; dziecko chwyta partnera za kostki nóg i stara się go przesunąć; potem zamieniają się miejscami
.•Prowadzimy niewidomego – dziecko zamyka oczy, Rodzic staje zwrócony twarzą do niego i podaje mu ręce; prowadzi dziecko z zamkniętymi oczami w różnych kierunkach, a ono się temu poddaje. Potem zamieniają się rolami.
•Przekładamy naleśnik – dziecko w leżeniu na brzuchu, przylega do podłoża; partner próbuje przewrócić je na drugą stronę; potem zamieniają się miejscami.
•Wstajemy razem – dziecko siedzi tyłem do Rodzica, złączeni plecami; próbują razem wstać, nie odrywając się od siebie.
Ćwiczenia kreatywne:
•Ilustrujemy muzykę ruchem – dziecko improwizuje ruchowo przy muzyce o zmiennym tempie.
Zajęcia 3
Wykonanie kolorowanki wodnej - ,,Pisanka’’
Pomoce: wyprawka, kolorowanka wodna – Pisanka, pędzelek, kubeczek z wodą.
Dziecko dostaje kartę z wyprawki (karta znajduje się w teczce). Maluje ją wodą przy użyciu pędzli. Określa kolory pisanki.
Scenariusz zajęć online dla grupy III – 29.03.2021
Opracowała: mgr Monika Kaźmierczak
Grupa: III (5-6- latki)
Temat dnia: „Gipsowe pisanki”
Czas trwania: 45 min
Pomoce dydaktyczne: zdjęcia pisanek, schemat drukowanej i pisanej litery f, F.
Przewidywane osiągnięcia:
Dziecko:
- wypowiada się zdaniami rozwiniętymi,
- wymienia zwyczaje związane z Wielkanocą,
- dokonuje analizy i syntezy słów o prostej budowie fonetycznej – farby, Franek,
- rozpoznaje i nazywa poznane litery,
-rysuje po śladach rysunków.
Przebieg zajęć głównych:
- 1. Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej Gipsowe pisanki.
a) Rozmowa na temat pisanek.
Rodzic pokazuje dziecku zdjęcia pisanek, następnie zadaje pytania (Załącznik 1):
− Co to są pisanki?
− Kiedy przygotowujemy pisanki?
− Jak wykonuje się pisanki?
b) Słuchanie ciekawostek na temat pisanek.
Legenda głosi, że Maria Magdalena, kiedy szła w niedzielę wielkanocną do grobu Chrystusa, zabrała ze sobą jajka, które miały być posiłkiem dla apostołów. Po spotkaniu Chrystusa, który zmartwychwstał, zauważyła, że jajka zmieniły kolor na czerwony. Od tej pory przyjął się zwyczaj malowania jaj na Wielkanoc. Malowane we wzory jajko nazywa się pisanką, bo zgodnie z tradycją te wzory pisze się rozgrzanym woskiem na jajku, używając lejka ze skuwki od sznurowadeł oraz szpilki do robienia kropek. Gdy jajko z napisanym wzorem zanurzymy w farbie, a potem usuniemy wosk w gorącej wodzie, pozostanie jasny wzór na barwnym tle. Kiedyś pisanki zakopywano pod progami domów, aby zapewniły mieszkańcom szczęście i dostatek. Skorupki jaj wielkanocnych rzucano też pod drzewa owocowe, aby zapobiec szkodnikom i sprowadzić urodzaj. Dziewczęta myły włosy w wodzie, w której gotowano jajka na pisanki, aby bujnie rosły i podobały się chłopcom. W zabawie zwanej walatką lub wybitką toczono po stole pisanki lub uderzano nimi o siebie. Posiadacz stłuczonego jajka tracił je na rzecz właściciela nienaruszonej pisanki. Inną grą było rzucanie pisankami do siebie lub przerzucanie ich przez dachy kościoła.
c) Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej „Gipsowe pisanki”. Dziecko słucha opowiadania.
Zbliżały się święta wielkanocne. Rodzina Ady i Olka zwykle spędzała je razem z babcią i dziadkiem. Niestety, tydzień wcześniej dziadek zagapił się na przelatującego bociana i złamał prawą rękę.
– Ojej! Biedny dziadek. Nie będzie mógł malować z nami pisanek – stwierdziła smutno Ada.
– Nie martwcie się, wymyślimy dziadkowi jakieś zajęcie – odpowiedziała babcia, biegnąc po ścierkę, bo dziadek rozlał herbatę. Posługiwanie się lewą ręką nie wychodziło mu najlepiej. Wszyscy zgodzili się, by spędzić Wielkanoc w domu babci i dziadka, a potem wspólnie ustalili plan przygotowań do świąt.
Ada i Olek mieli zrobić pisanki.
Mama miała czuwać nad całością i robić kilka rzeczy naraz, bo była wspaniałym organizatorem.
Tata miał wspomóc mamę w zakupach, sprzątaniu i przygotowaniu potraw. Jego specjalnością były pieczeń, sałatka jarzynowa i sernik. Tata był też specjalistą od mycia okien i robił to szybko i sprawnie, pogwizdując przy tym jak skowronek.
Zadaniem babci były dekoracje i przygotowanie świeżych kwiatów.
Dziadek… Dziadek miał za zadanie leżeć i odpoczywać, bo „musi się oszczędzać”. Tak stwierdziła babcia.
Wszyscy zabrali się do pracy. Dzieci z pomocą mamy ugotowały jajka na dwa sposoby: część w łupinach cebuli, część w wywarze z buraków. Cebulowe jaja miały kolor brązowy, a buraczane – różowy.
– Takie pisanki nazywają się kraszanki – wyjaśniła mama. – Możemy pokolorować je we wzorki cienkim białym pisakiem lub wydrapać na nich wzorki.
– Wtedy będą drapanki – dodała babcia.
– A czy wiecie, jak zabarwić jajka na kolory żółty, zielony lub czarny? – zapytał dziadek.
– Pomalować farbami plakatowymi – odpowiedział Olek.
– A gdybyście nie mieli farb?
– Hm, to nie wiemy…
– Kolor zielony uzyskamy z liści pokrzywy, a czarny z owoców czarnego bzu lub łupin orzecha włoskiego. Aha! Żółty – z suszonych kwiatów jaskrów polnych. Wystarczy dorzucić je do wody i ugotować w niej jajka.
Babcia mrugnęła do wnuków i po chwili przyniosła im kwiaty narcyzów. Miała też przygotowaną, samodzielnie wyhodowaną rzeżuchę. Zrobiła z niej piękne dekoracje. Wyglądały jak małe łączki, a na nich siedziały żółte kurczaczki zrobione z papieru.
Z ogrodowej szklarni babcia przyniosła pachnące hiacynty w doniczkach i pęki białych tulipanów. Przygotowała też biały obrus. W wazonach stały kosmate bazie, nazywane przez Adę „szarymi kotkami”.
Kiedy okna lśniły już czystością, tata zabrał się do pieczenia sernika.
– A czy wiecie, że można upiec sernik z dodatkiem ziemniaków? – zapytał dziadek.
– Coś ty, dziadku! Przecież sernik robi się z sera, masła i jajek – zauważyła Ada.
– A nieprawda! Moja mama piekła pyszny sernik z dodatkiem kilku ugotowanych ziemniaków. Oczywiście twarogu było dwa razy więcej, ale te ziemniaki nadawały sernikowi puszystości. Wszystkie sąsiadki przychodziły do mamy po przepis.
– Oj, to muszę ci taki upiec, kochanie – powiedziała babcia.
– Sam ci upiekę taki sernik, ale bez gipsu – odparł dziadek.
– Sernik z gipsem byłby za twardy – roześmiał się tata. – Ale skoro zachwalasz ten przepis, to zaraz dodam do sernika jednego ziemniaka, bo akurat mam za dużo do sałatki.
Tymczasem mama ugotowała smakowity żurek i zrobiła ciasto na piaskową babę wielkanocną. Ada i Olek nie mogli się doczekać, kiedy pójdą poświęcić pokarmy. Z pomocą mamy pięknie przystroili koszyczek, w którym na białej serwetce leżały chleb, jaja, biała kiełbasa, ciasto oraz sól i pieprz. Całość ozdobili zielonymi gałązkami bukszpanu. W pierwszy dzień świąt cała rodzina usiądzie przy świątecznym stole i podzieli się jajkiem, symbolem życia.
– Jutro poszukamy jajek schowanych w ogrodzie – przypomniała sobie Ada. – Zajączek zawsze przynosi dla nas czekoladowe jajka.
– To nie zajączek, tylko mama – odparł Olek, który nie wierzył w opowieści o zajączku przynoszącym prezenty. – To tylko zabawa.
– A czy wiecie, jak bawiono się dawniej na Wielkanoc? – ożywił się dziadek. – Ulubioną zabawą było uderzanie o siebie dwoma jajkami, a zwyciężał ten, którego jajko nie zostało rozbite.
– Ojej! To dopiero była jajecznica! – zachichotała Ada.
– Dawniej chodzono po wsi z kogutem, który był symbolem urodzaju. Później prawdziwe ptaki zastąpiły kogutki gliniane lub drewniane.
– A śmigus-dyngus też był? – zapytał Olek.
– Był, ale nie mówiono dyngus, tylko wykup. Chłopcy chodzili po wsi i w zamian za śpiew domagali się zapłaty, czyli wykupu w postaci pisanek, słodyczy albo pieniędzy.
– Dziadku, jak ty dużo wiesz – zachwycił się Olek.
– Dziadek nam pomaga we wszystkim! – dodała Ada. – A przecież ma złamaną rękę.
– Może w nagrodę namalujemy dziadkowi pisanki na gipsie? – zaproponował Olek. I tak też zrobili. Gips dziadka wyglądał naprawdę świątecznie.
– Kochani – powiedział zadowolony dziadek. – Mam do was wielką prośbę. Sernik się piecze, babka piaskowa rośnie, a jajka są pokolorowane. Usiądźmy w ogrodzie, popatrzmy w niebo i pomyślmy o tym, co jest najważniejsze.
– O czym, dziadku?
– Jak to o czym? O życiu i o miłości – odpowiedział dziadek i podrapał się lewą ręką.
d) Rozmowa na temat opowiadania. Rodzic zadaje dziecku pytania dotyczące wysłuchanego tekstu.
− Gdzie rodzina Olka i Ady spędziła Wielkanoc?
− Co się stało dziadkowi? Dlaczego?
− Jakie zadania mieli do wykonania podczas przygotowań do świąt Olek i Ada, rodzice i dziadkowie?
− Czym babcia ozdobiła stół?
− Jakie rady dawał dziadek?
− Czy tata i mama wywiązali się z zadań?
− Co według dziadka jest najważniejsze?
e) Zabawa ruchowa – Pokaż pisankę.
Dziecko porusza się po pokoju. Na hasło: Pokaż pisankę, zatrzymuje się i pokazuje na niby trzymaną w dłoniach pisankę. Następnie opowiada o swojej pisance.
f) Karta pracy, cz.3., s.72 (5, 6-latki).
- 2. Odkrywanie litery f: małej i wielkiej, drukowaneji pisanej(Załącznik 2).
a) Karta pracy Nowe przygody Olka i Ady. Przygotowanie do czytania, pisania, liczenia, s. 67.(5-latki):
- • Opisywanie, co przedstawia obrazek.
• Określanie pierwszych głosek w słowie farby i nazwach rysunków.
- • Rysowanie po śladach rysunków.
- • Kolorowanie wybranych rysunków.
- • Zaznaczanie liter f, F w wyrazach.
b) Karta pracy Nowe przygody Olka i Ady. Przygotowanie do czytania, pisania, liczenia, s. 66. (5-latki).
- • Rysowanie cebuli po śladzie, nie odrywając kredki od kartki.
c) Wyodrębnianie wyrazu podstawowego – farby.Karty pracy Nowe przygody Olka i Ady. Litery i liczby, cz. 2, s. 58–59.(6-latki):
Rodzic pyta:
− W jaki sposób Olek ozdobił jajka?
− Czego do tego użył?
- • Analiza i synteza słuchowa słowa farby.
Dziecko dzieli słowo farby na sylaby i na głoski. Liczy, ile w słowie jest sylab, a ile głosek. Następnie wymienia inne słowa, w których głoskę f słychać na początku (futro, flaga, fasola…), w środku słowa (agrafka, alfabet, wafle…).
- • Budowanie schematu słowa farby. Białe kartoniki dla dziecka.
Dziecko układa tyle kartoników, ile sylab słyszy w słowie farby – rozsuwa kartoniki i wymienia głośno sylaby.
Następnie układa tyle kartoników, ile głosek słychać w słowie farby, wymawia głoski głośno, dotykając kolejno kartoników.
- • Budowanie schematu słowa Franek. Białe kartoniki dla dziecka.
Kolega Ady, ten który nie chodzi, ma na imię Franek. Dziecko dzieli imię Franek na sylaby i na głoski. Układa z kartoników schemat imienia.
• Budowanie modeli słów: farby, Franek. Czerwone kartoniki i niebieskie kartoniki dla dziecka.
Dziecko głośno dzieli na głoski słowa: farby, Franek. Wypowiada głoskę f: długo:fffyyyy…
I krótko: f, f, f, f.
Głoska f jest spółgłoską i oznaczamy ją na niebiesko.
Pod schematami słów: farby, Franek, dziecko zaznacza miejsca głoski f niebieskimi kartonikami. Potem zaznacza miejsca samogłosek czerwonymi kartonikami, a miejsca pozostałych spółgłosek – niebieskimi kartonikami. Porównuje liczbę samogłosek i spółgłosek. • Odkrywanie litery f, F.Kartoniki z literami f, F dla Rodzica, kartoniki z literami f, F dla dziecka.
Rodzic pokazuje litery f, F. Dziecko określa ich wygląd. Umieszcza litery w odpowiednich miejscach pod modelami. Dziecko przypomina, kiedy używamy wielkiej litery.
• Uzupełnianie wyrazów: farby, Franek, brakującymi, poznanymi literami. Kartoniki z literami: a, e, y, b, r, n, k, dla dziecka.
Dziecko umieszcza kartoniki z literami w odpowiednich miejscach pod modelami słów: farby, Franek. Odczytuje wyrazy: farby, Franek.
d) Karty pracy Litery i liczby, cz. 2, s. 58–61.(6-latki):
- • Nazywanie zdjęć. Rysowanie pod nimi modeli ich nazw.
- • Kolorowanie na niebiesko liter f, F w wyrazach.
- • Czytanie sylab, tekstu.
- • Czytanie wyrazów powstałych z połączenia sylab.
- • Łączenie liter z lukami w wyrazach. Odczytanie powstałych wyrazów.
• Wodzenie palcem po literze f: małej i wielkiej, pisanej. Pisanie liter f, F po śladach, a potem – samodzielnie.
Załącznik 1.
Załącznik 2.
