Scenariusz zajęć online dla grupy III – 07.04.2021r.
Opracowała: mgr Justyna Anielak
Grupa: III (5 i 6 –latki)
Temat dnia: ,,Zadania o ptakach’’
Czas trwania: 45 minut
Pomoce dydaktyczne:
Karty pracy, dziesięć klocków (liczmanów), kołatka, tamburyn (lub inny dowolny instrument)
Przewidywane osiągnięcia:
Dziecko:
- dodaje i odejmuje na konkretach w zakresie 10 (i więcej),
- układa działania do podanych zadań, odczytuje je,
- aktywnie uczestniczy w ćwiczeniach gimnastycznych
Przebieg zajęć głównych:
Zadanie 1
• Karta pracy, cz. 3, s. 63.
Opowiadanie historyjki o wildze. Rysowanie po śladzie drogi kukułki do gniazda wilgi. Odpowiadanie na pytanie o gniazdo kukułki.
Zajęcia 2
Rozwiązywanie zadań tekstowych metodą symulacji.
Pomoce: Dziesięć klocków (liczmanów)
Dziecko dostaje klocki (lub inne liczmany). Rodzic podaje zadania, a dziecko stara się je rozwiązać, dokładając klocki lub je odkładając.
• Na drzewie siedziało 7 wróbli. (Dziecko układa przed sobą 7 klocków). Potem przyleciały jeszcze 3 wróble. (Dziecko dokłada jeszcze trzy klocki). Ile wróbli siedzi teraz na drzewie? Dziecko układa działanie: 7 + 3 = 10 i odpowiada na pytanie.
• Na drzewie było 8 gołębi. (Dziecko układa przed sobą 8 klocków). Przejeżdżający samochód wystraszył je i wszystkie odleciały. (Odsuwa 8 klocków). Ile gołębi pozostało na drzewie? Dziecko układa działanie: 8 – 8 = 0 i odpowiada na pytanie.
W ten sposób dziecko rozwiązuje podobne zadania.
5-latek:
• Karta pracy Nowe przygody Olka i Ady. Przygotowanie do czytania, pisania, liczenia, s. 65. Kolorowanie jajek.
6-latek:
• Karty pracy Nowe przygody Olka i Ady. Litery i liczby, cz. 2, s. 56–57.
Zapisywanie obliczeń do sytuacji przedstawionych na obrazkach. Czytanie zadań. Wykonywanie do nich ilustracji i zapisywanie obliczeń.
• Zabawa muzyczno-ruchowa – Powróciły skowronki i bociany
Pomoce: kołatka, tamburyn.
Dziecko przypomina głosy ptaków – kle, kle, kle – bocian – i dzeń, dzeń, dzeń – skowronek. Przy dźwiękach kołatki dziecko porusza się jak bocian, machając wyciągniętymi rękami i mówiąc: kle, kle, kle… Przy dźwiękach tamburynu porusza się jak skowronek, machając zgiętymi w łokciach rękami i mówiąc: dzeń, dzeń, dzeń…
Zajęcia 3
Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 15.
Rozwijanie świadomości własnego ciała.
• Wirujący bączek – dziecko ślizga się w kółko na brzuchu, a następnie na plecach.
• Chowamy się – w siadzie, przyciąga kolana do głowy, chowa głowę; rozprostowuje się do pozycji leżącej.
• Gorąca podłoga – biega z wysokim unoszeniem kolan.
• Na szczudłach – chodzi na sztywnych nogach.
• Ugniatamy podłogę – w leżeniu na plecach, wciska wszystkie części ciała w podłogę.
Zdobywanie pewności siebie i poczucia bezpieczeństwa w otoczeniu.
• Pogoń na kolanach – dziecko dobiera się w parę z Rodzicem, jedna osoba ucieka na kolanach, a druga je goni. Przy powtórzeniu zabawy następuje zmiana ról.
Rozwijanie umiejętności dzielenia przestrzeni z innymi przez ćwiczenia w parach: z biernym partnerem, przeciwko partnerowi, razem z partnerem.
• Przesuwamy partnera – dziecko leży przodem, Rodzic – poprzez chwycenie go za nadgarstki – stara się je przesunąć; potem zamieniają się miejscami.
• Dziecko w leżeniu tyłem-dziecko chwyta Rodzica za kostki nóg i stara się go przesunąć; potem zamieniają się miejscami.
• Prowadzimy niewidomego – dziecko zamyka oczy, Rodzic staje zwrócony twarzą do niego i podaje mu ręce; prowadzi dziecko z zamkniętymi oczami w różnych kierunkach, a ono się temu poddaje. Potem zamieniają się rolami.
• Przekładamy naleśnik – dziecko w leżeniu na brzuchu, przylega do podłoża; partner próbuje przewrócić je na drugą stronę; potem zamieniają się miejscami.
• Wstajemy razem – dziecko siedzi tyłem do Rodzica, złączeni plecami; próbują razem wstać, nie odrywając się od siebie.
Ćwiczenia kreatywne.
• Ilustrujemy muzykę ruchem – dziecko improwizuje ruchowo przy muzyce o zmiennym tempie.
Zajęcia 4
Karta pracy, cz. 3, s. 64.
Kolorowanie rysunku czajki według wzoru. Czytanie z Rodzicem (lub samodzielnie) nazw części ciała czajki. Rysowanie jajek w każdym polu tak, żeby wszędzie było ich po dziesięć.
Scenariusz zajęć online dla grupy III – 06.04.2021r.
Opracowała: mgr Justyna Anielak
Grupa: III (5 i 6 –latki)
Temat dnia: ,,Gdzie budować gniazdo?”
Czas trwania: 45 minut
Pomoce dydaktyczne:
Tamburyn, karty pracy, zdjęcia/obrazki ptasich piór, kołatka, zdjęcia/obrazki jajek ptaków, białe kartoniki, czerwone kartoniki, niebieskie kartoniki, kartoniki z literami: a, k, g, o, d, i, j.
Przewidywane osiągnięcia:
Dziecko:
-wypowiada się zdaniami rozwiniętymi,
- wymienia nazwy ptaków powracających do nas wczesną wiosną,
- dzieli na sylaby i na głoski słowa: jajka, Jagoda; układa schematy i modele tych słów,
- rozpoznaje i nazywa poznane litery,
- rysuje po śladach rysunków
Przebieg zajęć głównych:
Zajęcia 1.
Słuchanie opowiadania Hanny Zdzitowieckiej Gdzie budować gniazdo?
•Zabawa bieżna – Powroty ptaków.
Pomoce:tamburyn.
Dziecko jest ptakiem. Wraca z Afryki, Azji, biega w różnych kierunkach z rozłożonymi na bok rękami, przy akompaniamencie tamburynu. Podczas przerwy w grze przykuca i odpoczywa przed dalszą podróżą. Dźwięki tamburynu są sygnałem do dalszego biegu.
•Słuchanie opowiadania Hanny Zdzitowieckiej Gdzie budować gniazdo?
– Nie ma to jak głęboka dziupla! Trudno o lepsze i bezpieczniejsze mieszkanie dla dzieci – powiedział dzięcioł.– Kto to widział, żeby chować dzieci w mroku, bez odrobiny słońca – oburzył się skowronek. – O, nie! Gniazdko powinno być usłane na ziemi, w bruździe, pomiędzy zielonym, młodym zbożem. Tu dzieci znajdą od razu pożywienie, tu skryją się w gąszczu...– Gniazdo nie może być zrobione z kilku trawek. Powinno być ulepione porządnie z gliny, pod okapem, żeby deszcz dzieci nie zmoczył. O, na przykład nad wrotami stajni czy obory – świergotała jaskółka.– Sit, sit – powiedział cichutko remiz. – Nie zgadzam się z wami. Gniazdko w dziupli? Na ziemi? Z twardej gliny i przylepione na ścianie? O, nie! Spójrzcie na moje gniazdko utkane z najdelikatniejszych puchów i zawieszone na wiotkich gałązkach nad wodą! Najlżejszy wiaterek buja nim jak kołyską...– Ćwirk! Nie rozumiem waszych kłótni – zaćwierkał stary wróbel. – Ten uważa, że najbezpieczniej w dziupli, tamtemu w bruździe łatwo szukać ukrytych w ziemi owadów. Ba, są nawet ptaki budujące gniazda tylko w norkach, w ziemi albo wprost na wodzie... Ja tam nie jestem wybredny w wyborze miejsca na gniazdo. Miałem już ich wiele w swoim życiu. Jedno zbudowałem ze słomy na starej lipie, drugie – pod rynną, trzecie... hm... trzecie po prostu zająłem jaskółkom, a czwarte – szpakom. Owszem, dobrze się czułem w ich budce, tylko mnie stamtąd wyproszono dość niegrzecznie. Obraziłem się więc i teraz mieszkam kątem u bociana. W gałęziach, które poznosił na gniazdo, miejsca mam dosyć, a oboje bocianostwo nie żałują mi tego kącika.
•Rozmowa na temat opowiadania.
−Które ptaki rozmawiały o gniazdach?
−Jakie gniazdo zachwalał dzięcioł, a jakie skowronek?
−Jakie gniazdo zachwalała jaskółka, a jakie remiz?
−Co powiedział wróbel na temat gniazd?
−Z czego ptaki robią gniazda?
•Karta pracy, cz. 3, s. 62.Słuchanie nazw ptaków, oglądanie ich gniazd. Określanie różnic i podobieństw między gniazdami. Kończenie rysowania bocianów według wzoru.
•Oglądanie zdjęcia bociana.
Pomoce: zdjęcie bociana.
-Podanie jego nazwy, dzielenie jej na sylaby, określanie pierwszej głoski i ostatniej głoski.
- Określanie cech ptasich na podstawie bociana (dziób, skrzydła, ciało pokryte piórami, fruwa, ma ogon itp.).
- Naśladowanie głosu bociana.
-Wizualizacja – Jestem bocianem.
Dziecko naśladuje ruchem i głosem bociana, o którym opowiada Rodzic.
Bocian chodzi powoli po łące, czasem dotknie czegoś dziobem. Następnie zatrzymuje się, staje na jednej nodze i wypatruje. Czatując, czasem porusza dziobem, piórami, zaklekoce głośno. Myśli: „Nie ma nic smacznego, są tylko żaby, a jednak lepszy rydz niż nic” i łapie żaby. Potem odlatuje do swojego starego gniazda, które ma od lat.
•Oglądanie zdjęć/obrazków ptasich piór, zapoznanie z ich budową.
Pomoce: zdjęcia/obrazki ptasich piór.
Zwrócenie uwagi, że składają się one z elastycznej osi oraz promyków, które od niej odchodzą z jednej i z drugiej strony i nie łączą się ze sobą. Rodzic wyjaśnia, że na skrzydłach ptaki posiadają pióra zwane lotkami, dzięki którym latają. Z ogona wyrastają pióra zwane sterówkami – one pozwalają ptakom utrzymać równowagę.
•Zabawa muzyczno-ruchowa – Powróciły skowronki i bociany.
Pomoce:Kołatka, tamburyn.
Dziecko przypomina głosy ptaków – kle, kle, kle – bocian – i dzeń, dzeń, dzeń – skowronek. Przy dźwiękach kołatki porusza się bocian, machając wyciągniętymi rękami i mówiąc: kle, kle, kle... Przy dźwiękach tamburynu porusza się skowronek, machając zgiętymi w łokciach rękami i mówiąc: dzeń, dzeń, dzeń...
Zajęcia 2. Odkrywanie litery j: małej i wielkiej, drukowanej i pisanej.
5-latek:
Karta pracy Nowe przygody Olka i Ady. Przygotowanie do czytania, pisania, liczenia, s. 64.
- Opisywanie, co przedstawia obrazek.
-Określanie pierwszych głosek w słowie jajka i nazwach rysunków.
- Rysowanie po śladach rysunków.
-Kolorowanie wybranych rysunków.
-Zaznaczanie liter j, J w wyrazach.
6-latek:
•Wyodrębnianie wyrazu podstawowego –jajka.
Pomoce: zdjęcia/obrazki jajek ptaków
Rodzic pokazuje jajka. Rozbija jedno, omawia z dzieckiem jego budowę. Dziecko ogląda zdjęcia/obrazki jajek różnych ptaków (np.: przepiórki, bociana, strusia).
•Analiza i synteza słuchowa słowa jajka.
Dziecko dzieli słowo jajka na sylaby i na głoski. Liczy sylaby i głoski w słowie jajka. Wymienia inne słowa, w których głoska j jest na początku (jagody, jogurt, jodła...), na końcu (kij, maj, tramwaj...) oraz w środku (bajka, fajka, lejek...).
•Budowanie schematu słowa jajka.
Pomoc: Białe kartoniki
Dziecko układa tyle kartoników, ile sylab słyszy w słowie jajka. Rozsuwa kartoniki, wymawiając głośno sylaby. Następnie układa tyle kartoników, z ilu głosek składa się słowo; wymawia głośno głoski, dotykając kartoników.
•Budowanie schematu słowa Jagoda.
Pomoce: Białe kartoniki
Rodzic wyjaśnia, że pani Jagoda to sąsiadka dziadka i babci Olka i Ady. Na jej stodole od lat mają gniazdo bociany. Pani Jagoda dostarcza też babci kurze jajka, które tak chętnie jedzą Ada i Olek – czy to na miękko, czy to w postaci omletu.
−A Ty w jakiej postaci lubisz jajka?Dziecko dzieli słowo Jagoda na sylaby, a potem na głoski. Układa z kartoników schemat imienia.
•Budowanie modeli słów: jajka, Jagoda.
Pomoce: Czerwone kartoniki i niebieskie kartonik.
Dziecko głośno dzieli słowa: jajka, Jagoda,na głoski.Wymawia głoskę j:długo: jjjyyyy...krótko: j, j, j, j...Głoska j jest spółgłoską i oznaczamy ją na niebiesko.Pod schematami słów dziecko zaznacza miejsca głoski j niebieskimi kartonikami. Czerwonymi kartonikami zaznacza miejsca samogłosek w słowach: jajka, Jagoda. Pozostałe miejsca zaznacza na niebiesko – to spółgłoski. Porównuje liczbę samogłosek i spółgłosek w słowach: jajka, Jagoda.
•Odkrywanie litery j, J.
Pomoce:Kartoniki z literami j, J dla Rodzica, kartoniki z literami j, J dla dziecka.
Rodzic pokazuje kartoniki z literami j, J. Dziecko omawia ich wygląd. Umieszcza litery w odpowiednich miejscach pod modelami słów: jajka, Jagoda .Dziecko przypomina, kiedy używamy wielkiej litery.
•Uzupełnianie wyrazów wcześniej poznanymi literami.
Pomoce: Kartoniki z literami: a, k, g, o, d.
Dziecko umieszcza pod modelami słów kartoniki z odpowiednimi literami. Odczytuje wyrazy: jajka, Jagoda.
•Określanie różnic między i a j oraz wymową głosek i, j.
Pomoce: Kartoniki z literami j, i.
Rodzic pokazuje dziecku kartoniki z literami i, j, a dziecko określa różnice między nimi. Następnie mówi, która głoska – i czy j – jest samogłoską, a która spółgłoską. Dziecko uzasadnia swoją wypowiedź.
•Karty pracy Nowe przygody Olka i Ady. Litery i liczby, cz. 2, s. 52–55.
• Nazywanie zdjęć.• Dzielenie nazw zdjęć na głoski.• Zaznaczanie na niebiesko liter j, J w wyrazach.• Czytanie sylab, wyrazów i tekstu.• Rozwiązywanie krzyżówki. • Czytanie nazw ptaków. Kolorowanie wyrazów – nazw ptaków znanych dziecku.• Czytanie wyrazów powstałych z połączenia sylab.• Wodzenie palcem po literze j – małej i wielkiej, pisanej. Pisanie liter j, J po śladach, a potem – samodzielnie
Scenariusz zajęć online dla grupy III – 02.04.2021r.
Opracowała: mgr Justyna Anielak
Grupa: III (5 i 6 –latki)
Temat dnia: ,,Śmigus-dyngus
Czas trwania: 45 minut
Pomoce dydaktyczne:
Karty pracy, sylwety wiaderek w różne wzorki i znajdujące się na nich litery.
Przewidywane osiągnięcia:
Dziecko:
-wypowiada się zdaniami rozwiniętymi,
-wie, na czym polega zwyczaj oblewania się wodą w drugi dzień świąt,
-aktywnie uczestniczy w ćwiczeniach gimnastycznych.
Przebieg zajęć głównych:
Zajęcia 1
Karta pracy, cz. 3, s. 78.
Rysowanie po śladach, bez odrywania kredki od kartki. Kolorowanie rysunku jajek
Zajęcia 2
Słuchanie wiersza Władysława Broniewskiego Śmigus
•Wypowiadanie się dziecka na temat:
Jakie zwyczaje kojarzą się ze świętami? Wypowiedzi dziecka; zwracanie uwagi, na czym polega śmigus-dyngus i w jaki sposób tradycja ta jest kultywowana w miastach i na wsiach. Uświadomienie konsekwencji przesadnego oblewania się wodą oraz robienia tego w nieodpowiednich miejscach.
•Słuchanie wiersza Władysława Broniewskiego Śmigus.
Śmigus! Dyngus! Na uciechę z kubła wodę lej ze śmiechem!
Jak nie kubła, to ze dzbana,śmigus-dyngus dziś od rana!
Staropolski to obyczaj, żebyś wiedział i nie krzyczał,gdy w Wielkanoc, w drugie święto,będziesz kurtkę miała zmokniętą.
•Rozmowa na temat wiersza.
−Co to jest śmigus-dyngus?
−Co to znaczy staropolski obyczaj?
−Kiedy obchodzi się śmigus-dyngus?
•Wyjaśnienie, jak rozumiany był ten zwyczaj dawniej.
Kiedyś były to dwa różne obyczaje wielkanocne. Jednym z nich był dyngus, który polegał na tym, że młodzież chodziła po domach i zbierała datki w postaci jajek, wędlin, ciast itp. Śmigus natomiast miał odmienny charakter i polegał na uderzeniu na szczęście rózgą wierzbową z baziami. Rózga ta była wcześniej święcona w Niedzielę Palmową.
•Ćwiczenia klasyfikacyjne – Kto oblewał się w lany poniedziałek?
Pomoce: Sylwety wiaderek w różne wzorki i znajdujące się na nich litery.
Rodzic układa przed dzieckiem sylwety wiaderek w różne wzorki. Na każdym wiaderku znajduje się inna litera – odczytują je 6-latki. Dziecko segreguje wiaderka według rodzaju wzorów, jakie się na nich znajdują – osobno wiaderka w serduszka, w kwiatki, w trójkąty itd.W ramach każdej grupy wiaderek dziecko kładzie je według wzrastającej lub malejącej liczby wzorków (mówi to Rodzic), od 1 do..., np. wiaderka w trójkąty, od 1 do 5 trójkątów – litery na tych wiaderkach, czytane kolejno przez 6-latki, utworzą imię dziecka, które oblewało się wodą w lany poniedziałek, np. Marek. Podobnie postępujemy z innymi wiaderkami.
•Zabawa ruchowa – Śmigus-dyngus.
Dziecko maszeruje po obwodzie koła z bratem lub innym członkiem rodziny, podczas recytacji przez Rodzica wiersza Władysława Broniewskiego Śmigus. Na słowo: Śmigus – klaszczą w ręce, a na słowo: Dyngus – tupią. Po skończonej recytacji naśladują w parach polewanie się wodą.
Zajęcia 3
Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 15
Rozwijanie świadomości własnego ciała:
•Wirujący bączek – dziecko ślizga się w kółko na brzuchu, a następnie na plecach.
•Chowamy się – w siadzie, dziecko przyciąga kolana do głowy, chowa głowę; rozprostowuje się do pozycji leżącej.
•Gorąca podłoga – dziecko biega z wysokim unoszeniem kolan.
•Na szczudłach – dziecko chodzi na sztywnych nogach.
•Ugniatamy podłogę – w leżeniu na plecach, dziecko wciska wszystkie części ciała w podłogę.
Rozwijanie umiejętności dzielenia przestrzeni z innymi przez ćwiczenia w parach: z biernym partnerem, przeciwko partnerowi, razem z partnerem, ćwiczenia w grupie:
•Przesuwamy partnera – Rodzic leży przodem, dziecko– poprzez chwycenie go za nadgarstki – stara się go przesunąć; potem zamieniają się miejscami.
•Leżenie tyłem; dziecko chwyta partnera za kostki nóg i stara się go przesunąć; potem zamieniają się miejscami
.•Prowadzimy niewidomego – dziecko zamyka oczy, Rodzic staje zwrócony twarzą do niego i podaje mu ręce; prowadzi dziecko z zamkniętymi oczami w różnych kierunkach, a ono się temu poddaje. Potem zamieniają się rolami.
•Przekładamy naleśnik – dziecko w leżeniu na brzuchu, przylega do podłoża; partner próbuje przewrócić je na drugą stronę; potem zamieniają się miejscami.
•Wstajemy razem – dziecko siedzi tyłem do Rodzica, złączeni plecami; próbują razem wstać, nie odrywając się od siebie.
Ćwiczenia kreatywne:
•Ilustrujemy muzykę ruchem – dziecko improwizuje ruchowo przy muzyce o zmiennym tempie.
Zajęcia 4
-Karta pracy, cz. 3, s. 79.
Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie. Ozdabianie rysunków jajek według wzoru (rytmu) z poprzedniej karty.
-Karta pracy, cz. 3, s. 80.
Rysowanie pisanki po śladzie. Rysowanie po śladach rysunków spirali
Scenariusz zajęć online dla grupy III – 01.04.2021r.
Opracowała: mgr Justyna Anielak
Grupa: III (5 i 6 –latki)
Temat dnia: ,,Potrawy z jajek’’
Czas trwania: 45 minut
Pomoce dydaktyczne:
Karty pracy, jajka: kurze, przepiórcze, strusie (mogą być też obrazki jajek) , dwa takie same jajka – z tym, że jedno jest ugotowane, a drugie – surowe , szklane naczynia, sól, łyżka, lupa, miska, zielony groszek konserwowy, majonez, szczypiorek, jajka, śmietana, sól, bułki
Przewidywane osiągnięcia:
Dziecko:
-wymienia, z czego zbudowane jest jajko;
-wie, jak można odróżnić jajko surowe od jajka ugotowanego,
- wie, jak bawiono się pisankami; do czego ich używano,
- wymienia, do czego używa się jajek,
-wykonuje proste potrawy z jajek.
Przebieg zajęć głównych:
Zajęcia 1
Karta pracy, cz. 3, s. 76.
Oglądanie obrazka koszyczka wielkanocnego. Zaznaczanie kolejności jego przygotowania kropkami (5-latek) lub liczbami (6-latek). Kończenie ozdabianie jajka według wzoru.
Zajęcia 2
Zabawy badawcze – Wokół jajka.
•Zabawa badawcza – Poznajemy budowę jajka.
Pomoce:Jajka: kurze, przepiórcze, strusie, dwa takie same jajka – z tym, że jedno jest ugotowane, a drugie – surowe.
Dziecko ogląda jajka pnaszykowane przez Rodzica (jajka: kurze, przepiórcze, strusie lub ich obrazki), porównuje ich wielkość i kolorystykę, wypowiada się na temat ich kształtu; podaje przykłady zwierząt, które wykluwają się z jajek. Rodzic rozbija przed dzieckiem jajko, dziecko ogląda jego zawartość; nazywa poszczególne części składowe: skorupka, białko, żółtko. Rodzic zwraca uwagę na zarodek i wyjaśnia dziecku, że kurczątka wykluwają się z jajek, w których są zarodki. Rodzic pokazuje dziecku dwa jednakowe jajka. Prosi, aby się zastanowiło, po czym można poznać, że jedno z nich jest surowe, a drugie gotowane. Dziecko podaje swoje propozycje. Następnie Rodzic wprawia w ruch obrotowy oba jajka. Dziecko obserwuje ich ruchy i określa, które z nich kręci się szybciej. Rozbija jajko i sprawdza, czy miało rację.Jajko surowe obraca się tylko przez chwilę, a potem się zatrzymuje. Powodem jest jego płynny środek, który porusza się wewnątrz skorupki w różne strony, co hamuje szybkie poruszanie się jajka.
•Zabawa badawcza – Jajka i woda.
Pomoce:Jajka surowe, jajka ugorowane, szklane naczynia, sól, łyżka.
Dziecko bada zachowanie w wodzie jajka surowego i jajka ugotowanego – wkłada je kolejno do przezroczystego naczynia z wodą. Obserwuje ich zachowanie.
• Do wody w przezroczystym naczyniu wkłada surowe jajko i dosypuje stopniowo sól (około 10–12 łyżek soli). Obserwuje, co dzieje się z jajkiem.
•Poznanie ciekawostek na temat pisanek.
Uważano, że pisanki mają magiczną moc, dlatego np. dotykano nimi grzbietów bydła, aby było zdrowe i płodne, toczono je wzdłuż zagonów oziminy, żeby zapewnić sobie dobry urodzaj. Były one darem, który miał zapewnić obdarowanej osobie wszelką pomyślność (także w sprawach sercowych). Pełniły one rolę wykupu w obrzędach wielkanocnych, np.: dyngusa, chodzenia z barankiem lub kurkiem. Panna mogła dostać pisankę czekoladowo--marcepanową z pierścionkiem zaręczynowym w środku. Ludzie bogaci obdarowywali się drogimi pisankami, ze złota, przyozdobionymi szlachetnymi kamieniami. Francuski jubiler P. C. Fabergé wykonał takie drogie pisanki na zamówienie cara Rosji. Pisanki służyły do zabawy zwanej taczanką. Turlało się po stole malowane jaja, zderzając je ze sobą. Wygrywała ta osoba, której pisanka się nie potłukła.
•Zabawa ruchowa z elementem turlania – Rozsypane pisanki.
Dziecko jest pisanką. Delikatnie turla się po podłodze w różnych kierunkach, zwracając uwagę na zachowanie zasad bezpieczeństwa.
Zajęcia 3
Zabawy i ćwiczenia pod hasłem: Co można zrobić z jajka?
•Oglądanie skorupki jajka przez lupę.
Pomoce:Lupy.
•Porównywanie ciężaru jajek – surowego i ugotowanego.
Pomoce:Jajka – surowe i ugotowane.
•Wypowiadanie się dziecka na temat: Co można zrobić z jajek?
Pomalować, ugotować, usmażyć itp.
•Wymyślanie przez dziecko przepisów na potrawy z jajek.Nadawanie im nazw.
•Jajka dla smakoszy – przyrządzenie dowolnej potrawy z użyciem jaj ugotowanych na twardo. Np. jajka z groszkiem konserwowym w majonezie, pasta jajeczna.
Dziecko, po umyciu rąk i włożeniu fartuszka, staje przy stole. Dzieli jajka na połowy, wkłada do miseczki, dodaje odcedzony zielony groszek konserwowy, kładzie na wierzchu majonez i posypuje całość pokrojonym przez Rodzica szczypiorkiem lub kroi drobno jajka, wkłada je do miseczki, wrzuca pokrojony przez Rodzica szczypiorek, dodaje odrobinę śmietany i majonezu, trochę soli i miesza. Przygotowuje też kromki bułki, smarując je masłem. •Porządkowanie miejsca pracy
Zajęcia 4
Karta pracy, cz. 3, s. 77.
Kolorowanie koszyczka zgodnie z kolorami kropek. Dzielenie nazw zdjęć na sylaby lub na głoski. Rysowanie pod każdym zdjęciem odpowiednią liczbę kresek, odpowiadajacą liczbie sylab (lub głosek).
jajka
