"ULUBIONE ZABAWKI"
Przewidywane osiągnięcia dziecka:
• naśladuje ruchem zabawki,
• zgaduje, co widać na obrazku,
• rozpoznaje znane zabawki za pomocą zmysłu dotyku,
• odpowiednio reaguje na dany sygnał,
• uzupełnia obrazek o brakujące elementy i koloruje go zgodnie ze wzorem,
• ćwiczy swoją sprawność,
• ćwiczy naprężanie i rozluźnianie mięśni .
Przebieąg dnia:
- Zajęcia poranne
• „Magiczne pudełka” – zabawa naśladowcza . Dzieci ustawiają się w rozsypce . Na dźwięk tamburyna (nauczyciel potrząsa instrumentem) dzieci klękają, opierając głowy o podłogę – zamieniają się w magiczne pudełka . Prowadzący mówi: Z tych magicznych pudełek wychodzą… np . misie, lalki, samochody . Zadaniem dzieci jest naśladowanie ruchem wymienionych przez nauczyciela zabawek . Potem dzieci ustawiają się w rozsypce . Kolejny dźwięk tamburyna jest sygnałem do przyjęcia pozycji magicznego pudełka . tamburyn
• „Co jest na obrazku?” – zagadki . Dzieci siedzą na dywanie . Przed nimi na tablicy są ukryte pod sześcioma karteczkami obrazki przedstawiające zabawki . Każda karteczka jest w innym kolorze . Barwy karteczek zależą od kolorów boków kostki . Dzieci kolejno rzucają kostką i odsłaniają karteczki przysłaniające obrazki . Po każdym rzucie i odsłonięciu kartonika nauczyciel pyta: Jaka zabawka jest na obrazku? Jeśli dzieci odgadną, co jest ukryte na ilustracji, prowadzący odsłania cały obrazek, a jeśli nie, grają dalej . kartoniki z obrazkami zabawek, karteczki do ich zasłonięcia, kolorowa kostka
II. Zajęcia główne
• „Magiczny worek” – zabawa dydaktyczna . Dziecko siedzi na dywanie . Na środku stoi worek napełniony znanymi dziecku zabawkami z sali przedszkolnej .
Rodzic: Urządzimy zgadywanki . W worku są zabawki z naszego domu. Będziesz musiał/a odgadnąć, jakie. Ale uwaga! Twoim przewodnikiem będą tylko dłonie, bo oczy zasłonię chustą. Musisz rozpoznać zabawkę, dotykając ją dłońmi. Jeśli nie może odgadnąć nazwy przedmiotu, może go opisywać .
• „Kolorowe zabawki” – zabawa ruchowa przy muzyce . Rodzic ma 4 tarcze w różnych kolorach. Każdemu kolorowi przypisana jest nazwa zabawki. Niebieska tarcza to samochody, czerwona parasole, żólta baloniki, zielona bębenko. Prowadzący ma po jednej tarczy każdego koloru . Gdy podniesie tarczę niebieską, „samochody” wychodzą na środek sali i jeżdżą . Gdy rodzic pokaże tarczę czerwoną, „samochody” wracają na swoje miejsce, a na środek sali wychodzą dzieci z czerwonymi tarczami, trzymając je nad głowami jak parasolki . Dziecko uważnie spogląda na nauczyciela i odpowiednio reagują na zmianę koloru . Dziecko z balonem (tarcze żółte) na odpowiedni sygnał podskakują z podniesioną tarczą, dziecko z bębenkami (tarcze zielone) maszerują, „grając” na swoich tarczach .
• „Moje zabawki” – ćwiczenie spostrzegawczości, uzupełnianie obrazka na karcie pracy o brakujące elementy i kolorowanie go zgodnie ze wzorem . Nauczyciel prosi, żeby dzieci przygotowały sobie naklejki z kart pracy przedstawiające fragmenty zabawek z pokoju dziecięcego . Dzieci przyglądają się obrazkowi i próbują dopasować naklejki do ilustracji na karcie pracy . Kiedy uda im się wykonać zadanie, kolorują zabawki według wzoru podanego na naklejce . Pozostałą część ilustracji mogą pokolorować według własnego pomysłu . „Karta pracy” – karta 57., kredki
III. Zajęcia popołudniowe
• „Rozrzucone zabawki” – zabawa ruchowa z elementem pochylania się i kucania . W sali są porozrzucane zabawki . Zadaniem dziecka jest je sprzątnąć . Kiedy słyszy uderzanie np. w trójkąt, pochyla się, zbierając zabawki . Gdy rodzic przestaje grać, dziecko kuca i odpoczywa po wykonanej pracy .
• „Roboty” – zabawa ruchowa naprężająco-rozluźniająca . Rodzic miarowo, w wolnym tempie, akompaniuje do zabawy na np. tamburynie . Dziecko odpowiednimi ruchami naśladuje roboty, napinając mięśnie nóg, rąk, pleców . Chodzi po pokoju wolnym krokiem w różnych kierunkach . Na dźwięk tamburyna tremolo (potrząsanie instrumentem) dziecko rozluźnia mięśnie i powoli kładzie się na podłodze (roboty się popsuły) .
"Lubimy się bawić"
Przewidywane osiągnięcia dziecka:
• czerpie radość z zabawy,
• uważnie słucha wiersza dla dzieci,
• wypowiada się o sprawach związanych ze sobą samym,
• wspólnie z innymi dziećmi tworzy wielkoformatową pracę plastyczną,
• szybko reaguje na pojawienie się swojego koloru,
• odróżnia kolory i nazywa je .
Przebieg dnia:
- Zajęcia poranne
• „Pociąg” – zabawa ze śpiewem . Dziecko stoi za rodzicem (póżnij nastąpi zmiana) . Rodzic zostaje maszynistą . Kiedy „pociąg” rusza, „maszynista” wraz z dzieckiem mówią: Ciuch, ciuch, ciuch . Dziecko wraz z Rodzicem śpiewają zwrotkę popularnej piosenki: Jedzie pociąg z daleka, ani chwili nie czeka, ani chwili nie czeka i przed nami ucieka. Konduktorze łaskawy, zawieź nas do Warszawy, pięknie pana prosimy, jeszcze miejsca widzimy. Po tej zwrotce „maszynista” woła: Wsiadajcie! i wpuszcza osobę z pociągu .
• „Razem” – wysłuchanie wiersza M . Strzałkowskiej i rozmowa na jego temat . Dziecko wypowiada się o swoich upodobaniach dotyczących zabaw i wykorzystywania wolnego czasu . Słucha wiersza, a następnie wykonuje polecenia
: – Przyjrzyj się ilustracji. Posłuchaj pierwszego fragmentu wiersza. Pokaż Adama i Tomka. Posłuchaj następnych zwrotek wiersza i pokaż Hanię i Martynę, Stasia i Elę. Powiedz, w co się bawią dzieci.
– Czy lubisz chodzić na plac zabaw? W co lubisz się bawić?
KSIĄZKA STR. 74 I 75
II. Zajęcia główne
• „Co lubią dzieci?” – praca plastyczna wykonana techniką kolażu . Rodzic: Za chwilę będziemy łączyć różne papiery, gazety, zdjęcia i obrazki w jednej pracy. To będzie kolaż. Spójrzcie, oto przykłady kolaży (przykłądy kolaży: 1 2 3 4 5) . Prowadzący charakteryzuje, z jakich materiałów składa się każde dzieło, oraz przedstawia jego tytuł . Zachęca dziecko do stworzenia wspólnego kolażu pt . Co lubią dzieci? Wyszukujemy w czasopismach obrazki, które mogą odpowiadać na powyższe pytanie, i wydziera je . Następie wybierają spośród przedszkolnych zdjęć, na końcu spośród naklejek i starych obrazków te wskazujące ulubioną ich zabawę lub rzecz . Po zakończeniu pracy rodzic zachęca do przyklejenia poszczególnych elementów kolażu na dużym arkuszu szarego papieru oraz umieszczenia na nim drobnych ulubionych przedmiotów dziecka: zabawek z jajek niespodzianek czy małych klocków . Zawiesza pracę w widocznym miejscu i dokleja podpis .
III. Zajęcia popołudniowe
• „Czyj to kolor?” – zabawy w ogrodzie z chustą animacyjną i kolorową kostką do gry . Rodzic z dzieckim siedzą przy rozłożonej chuście animacyjnej. Pokazuje również kostkę z takimi samymi kolorami jak na chuście i proponuje kilka wspólnych zabaw:
1 . „Wycieczka” – rodzic : Za chwilę rzucę kostką. Dziecko siedzące przy kolorze, który pojawi się na jej górnym boku, jak najszybciej zmienia miejsce. Spróbujmy…
2 . „Wybrany kolor” – rodzic: Oto jedna z Twoich ulubionych piosenek… Kiedy ją usłyszysz, możesz tańczyć wokół chusty. Gdy muzyka ucichnie, spójrz na kostkę. Wyrzucony przeze mnie kolor wskaże Wam, gdzie masz stanąć. Zaczynamy!
3 . „Wędrująca kostka” – Rodzic: Każdy z nas siedzi przy brzegu chusty w takiej odległości od siebie, by można się było dotknąć. Kiedy zacznie grać muzyka, przekazujemy sobie kostkę z ręki do ręki. Kiedy muzyka ucichnie, krzyknę nazwę jakiegoś koloru występującego na chuście, na który trzeba położyć kostkę.
"Dzieci z całego świata"
Przewidywane osirągnięcia dzieckay:
• czerpie radość z zabawy,
• słucha mowy w obcym języku,
• poznaje dzieci – mieszkańców z całego świata,
• zaznacza na mapie, skąd pochodzą,
• odgrywa role dzieci w zabawie,
• wymyśla afrykański taniec,
• rozpoznaje osobę po opisie słownym,
• rytmicznie recytuje tekst .
Przebieąg dnia:
- Zajęcia poranne
• „Na całym świecie są dzieci” – słuchanie krótkich fragmentów wypowiedzi w obcych językach . Dzieci słuchają krótkich nagrań mowy lub piosenek w językach z różnych kontynentów . Jeśli słowa są proste, mogą spróbować je powtórzyć .
II. Zajęcia główne
• „Przyjaciele” – zabawa dydaktyczna z wykorzystaniem „Wycinanek-składanek” . Dziecko siedzi przy stoliku . Ogląda sylwety, a następnie patrząy na rodzica demonstrującego, w jaki sposób należy wypchnąć postacie dzieci z różnych kontynentów oraz połączyć je rękami za pomocą gotowych nacięć . Po wykonaniu pracy dziecko siadzi na dywanie . Nadaje wymyślone imiona dzieciom z sylwet . Opisuje je . Rodzic zadaje pytania pomocnicze dotyczące koloru włosów, skóry i oczu . Pomaga zaznaczyć na mapie świata kontynenty, z których pochodzą dzieci z sylwet, czyli Afrykę, Azję i Europę . Jednocześnie pokazuje kilka ilustracji przedstawiających charakterystyczne krajobrazy tych kontynentów .
• „Jak miło Cię widzieć” – scenki dramowe z wykorzystaniem sylwet z „Wycinanek-składanek” . Rodzic pyta dziecko, o czym mogłyby porozmawiać ze sobą dzieci z różnych stron świata, gdyby się spotkały i znały wspólny język lub w co mogłyby się pobawić . Namawia dziecko do przedstawienia krótkich scenek z użyciem sylwet (wcześniej należy je rozłączyć) . Aranżuje miejsce do odgrywania scenek . Zachęca również do zabawy w porozumiewanie się „językiem jumbo, jumbo” bazującym na wskazanych dwóch słowach oraz mimice . sylwety z „Wycinanek-składanek”
• „Afrykański taniec” – improwizacja ruchowa w kole przy akompaniamencie bębenka . Przed rozpoczęciem zabawy rodzic opowiada dziecku o tańcach plemiennych często wykonywanych dookoła ogniska . Dzieci tworzą duże koło . Nauczyciel porusza się po okręgu, gra na bębenku dowolny rytm, do którego improwizuje taniec afrykański . Dziecko naśladuje ruchy prowadzącego i wydają krótkie okrzyki . Po pewnym czasie wszyscy zatrzymują się i siadają w kole na podłodze . Rodzic zachęca dziecko do indywidualnych występów, do zaprezentowania swojego tańca na środku pokoju
*"Murzynek Bambo" – praca plastyczna przy użyciubrązowej farby,płtaków kosmetycznych i kawy. zdjęcie w innym pliku
III. Zajęcia popołudniowe
• „Zgadnij, o kim opowiadam” – zabawa rozwijająca myślenie . Rodzic zaprasza dzieci na dywan . Każde ma przed sobą sylwety dzieci z różnych kontynentów . Prowadzący opisuje jedno dziecko z sylwety . Zaczyna od cech najogólniejszych, potem przechodzi do najbardziej szczegółowych, jasno precyzujących, o kim mówi . Co chwilę pyta, czy dziecko wie, o kim opowiada . Zadaniem dziecka jest odgadnięcie, kogo opisuje, i podniesienie właściwej sylwety .
• „Dzieci” – zabawa logorytmiczna . Rodzic recytuje rymowankę w równym rytmie:
Żółte, białe i brązowe:
buzie ładne, kolorowe.
Rodzic narzuca kilka pierwszych schematów rytmicznych recytowania rymowanki (np . dwie ósemki i dwie ćwierćnuty, dwie ćwierćnuty i dwie ósemki, cztery ósemki i cztery ćwierćnuty) . Następnie zachęca dzieci do wymyślania własnych rytmów .
