Scenariusz zajęć do realizacji zdalnej
grupa II
Tematyka tygodniowa: Co się dzieje w kosmosie?
Temat zajęć: UFO
Dzień: 16 kwietnia 2021 r.
Cele ogólne:
- rozwijanie mowy
Cele operacyjne, dziecko:
-odpowiada na pytania dotyczące utworu
-dokonuje analizy i syntezy sylabowej
-rozwiązuje zagadkę
-uważnie słucha opowiadania ilustrowanego obrazkami
-odpowiada na pytania dotyczące treści utworu
-rysuje kierując się własną wyobraźnią
Rozwijane kompetencje kluczowe:
-w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,
-w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej,
-osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.
Wszystkie pomoce do zajęć zostały przesłane rodzicom na Messenger grupy II.
Zadanie 1 - Zabawa dydaktyczna „Mowa ufoludka” –dokonywanie analizy i syntezy sylabowej. Rodzic dzieli rytmicznie na sylaby słowa związane z kosmosem, np.: ra-kie-ta, gwiaz-dy, pla-ne-ty, kos-mo-nau-ta itp. Dziecko łączy sylaby i podaje całe słowo: rakieta, gwiazdy, planety, kosmonauta itd. Następnie role się odwracają, dziecko dzieli na sylaby słowa, rodzic podaje całe słowo.
Zadani 2 - Rozwiązanie zagadki.
Czy to spodek
czy rakieta?
Ufoludek
nim ucieka. (UFO)
− Jak mówimy na UFO? (latający spodek)
− Dlaczego tak go nazywamy?
(Tłumaczymy, że nazwa UFO powstała z pierwszych liter angielskich wyrazów oznaczających niezidentyfikowany obiekt latający).
Zadanie3 - Słuchanie opowiadania Natalii Usenko „UFO”, ilustrowanego obrazkami.
Treść: Pewnego razu wróżka Laurencja wybrała się do parku na poranny spacerek.
– Jejku! – zawołała nagle i stanęła jak wryta. – Śni mi się czy co? Na polance stoi ogromny talerz! Cały biały w różowe kwiatki. Skąd on się tu wziął?
– Przyleciał – mruknęła papuga Klarcia.
– Telewizji nie oglądasz czy co? To nie jest zwykły talerz, tylko latający. Nazywa się UFO.
– A kto to są te małe kolorowe, co na nim siedzą?
– Ufoludki, oczywiście. Zobacz, jak płaczą. Chyba mają kłopoty.
– No to chodźmy im pomóc! – zawołała Laurencja.
Ufoludki na ich widok ucieszyły się okropnie i zaczęły pokazywać coś na migi.
– Zepsuły im się bateryjki – przetłumaczyła Klarcia. – Nie mogą lecieć dalej.
– To ja im takie bateryjki wyczaruję! – Laurencja podniosła swoją czarodziejską różdżkę. Niestety, za pierwszym razem wyczarowały się jej ogórki. Za drugim – kręgle. A za trzecim maszynka do golenia.
– Chyba się nie znam na bateryjkach – westchnęła Laurencja. – W szkole czarownic zawsze
miałam pałę z fizyki.
Ufoludki płakały coraz głośniej i wyrywały sobie z głów czerwone włosy. Laurencja też zaczęła chlipać.
– Przestań się mazać! – rozzłościła się Klarcia. – Rrrusz głową!
– Już wiem! – zawołała Laurencja i puknęła się różdżką w czoło.
W jednej chwili z dwu stron talerza wyrosły wielkie nietoperzowe skrzydła, a z trzeciej – puszysty lisi ogon.
– Pip, pip, kuraa! – wrzasnęły ufoludki i skoczyły do talerza. – Pęki, pęki, pa, pa!
– To na pewno znaczy: „Hip, hip, hurra” i „Dzięki, dzięki” – wyjaśniła Klarcia.
– A „pa, pa” – to sama wiesz.
W chwilę później talerz, machając skrzydłami i powiewając ogonem, zniknął w chmurach.
– Tym razem naprawdę ci się udało – powiedziała Klarcia. – Jesteś zupełnie dobrą czarownicą
-No muślę –odparła Laurencja i zadarła nos do góry.
Rozmowa na temat opowiadania kierowana pytaniami
− Co spotkała wróżka Laurencja
w parku?
− Jak wyglądało UFO?
− Dlaczego ufoludki wylądowały
w parku?
− Co wyczarowała wróżka zamiast
bateryjek?
− Jak zakończyła się ta historia?
Zadanie 4 - Zabawa ruchowa „Księżyc”.
Dziecko/rodzic dobierają się parami. Jedna osoba , oznaczona szarfą, jest księżycem i obiega swoją planetę, czyli drugą osobę z pary, która obraca się wokół własnej osi. Na klaśnięcie . zamieniają się rolami.
Zadanie 5 - Rysowanie UFO - dzieci rysują niezidentyfikowany obiekt latający tak , jak sobie go wyobrażają.
