Scenariusz zajęć online dla grupy III – 21.04.2020r.
Opracowała: mgr Justyna Anielak
Grupa: III (4 i 5 –latki)
Krąg tematyczny: ,,Powietrze-niewidzialny żywioł’’
Temat dnia: ,,Powietrze nad nami”
Czas trwania: 45 minut
Pomoce dydaktyczne:
obrazki, fotografie, farby, pędzle, klej guma arabska, instrumenty perkusyjne
5-latki:
„Karty pracy. Powietrze” s. 4, kredki
4-latki:
Karta pracy-szablon litery F, kolorowy papier, klej
Przewidywane osiągnięcia:
Dziecko:
– wzbogaca słownictwo służące opisywaniu wyglądu nieba w zależności od pory dnia i warunków pogodowych,
– wykazuje zainteresowanie literami,
– wyodrębnia słuchowo głoskę „f ” w wyrazach oraz określa miejsce jej występowania,
– posługuje się nową techniką malarską i potrafi ją wykorzystać do tworzenia obrazów nieba,
– improwizuje na wybranym instrumencie do własnoręcznie wykonanych obrazków.
Przebieg zajęć głównych:
• „Powietrze nad nami” – oglądanie obrazów nieba, dostrzeganie zależności wyglądu nieba od pory dnia, zjawisk atmosferycznych.
Dziecko ogląda obrazki, fotografie w różnych odsłonach uzależnionych od warunków atmosferycznych (bezchmurne, z pojedynczymi chmurami, zachmurzone, deszcz, śnieg, tęcza) i w różnych sekwencjach czasowych (dzień, noc). Zwraca uwagę na widoczne elementy kosmosu: Słońce, Księżyc, gwiazdy. Omawia poszczególne obrazy nieba, porządkując nowe i znane informacje. Rodzic wraz z dzieckiem stara się sklasyfikować zgromadzone ilustracje w grupy posiadające wspólne cechy, np. ukazujące noc, dzień. Dodatkową propozycją może być nadanie tytułu obrazom tworzącym kolekcje, np. „Nocne obrazy”, „Fantazje z chmur”, „Pożegnanie słońca”.
• „Kraina literek” – rozpoznawanie małej i wielkiej litery „f”, analiza słuchowa wyrazów z głoską „f”
Dziecko wyodrębnia głoskę „f” w wyrazach: fotograf, farby. Rodzic prezentuje
małą i wielką literę „f”, omawiając ich kształt i porównując do innych liter. Dziecko naśladuje fotografa wykonującego zdjęcie małej i wielkiej litery „f”.
a) Dla 5-latków- „Karty pracy. Powietrze” s. 4
Rodzic odczytuje wyrazy zapisane na karcie pracy: Filip, farba, filozof, fasola, Francja, figa, wafel, skafander, autograf, fotograf, akcentując głoskę „f”. Prosi o wskazanie głoski, która powtarza się w każdym wyrazie, oraz miejsca, gdzie występuje (w nagłosie, wygłosie, w środku wyrazu). Na karcie pracy w zapisanych wyrazach dziecko otacza pętlą litery „f”
i „F” oraz rysuje po śladzie liść i strąk fasoli, która jest rośliną pnącą się do nieba dzięki wąsom przy łodygach.
b) Dla 4-latków – karta pracy w załączniku.
Rodzic w pliku liter drukowanych odnajduje literę F i daje ją dziecku do ozdobienia kolorowym papierem.
• „Niebo pełne kolorów” – praca plastyczna po wysłuchaniu wiersza T. Kubiaka „Niby obłoki”, malowanie farbami na podkładzie z kleju, doskonalenie umiejętności posługiwania się narzędziami malarskimi.
Przed przystąpieniem do malowania dziecko słucha wiersza T. Kubiaka i obserwuje chmury za oknem.
Niby obłoki
Popatrz w górę,
wysoko,
przypatrz się dobrze
obłokom.
Te są podobne
do koni.
Kto na nich cwałuje,
goni?
Inne – podobne są
domom.
Kto mieszka w nich –
nie wiadomo.
A jeszcze inne
jak pianka,
jak bita, śnieżna
śmietanka.
Nie wiemy, kto pije
rano
ciepłe kakao
z tą pianą…
Nagle powiało,
Wiatr! Wiatr!
Domy rozwiało.
Piankę rozwiało.
Konie pognało
w świat.
Tadeusz Kubiak
56Szkice zajęć Kwiecień
Dziecko podejmuje samodzielną decyzję, jakie niebo chce przedstawić w swojej pracy (dzienne, nocne, zachód, wschód słońca). Następnie za pomocą pędzla pokrywa cienką warstwą kleju karton grubego papieru i, zanim zacznie wysychać, rozpoczyna malowanie farbami. Rodzic podkreśla, żeby na pędzlu była dostateczna ilość farby tak, by po nałożeniu na karton, delikatnie się rozpłynęła. Gotowe prace schną bardzo długo, więc należy umieścić je w miejscu przewiewnym i suchym.
• „Muzyczne impresje” – zabawa muzyczna, improwizacja na instrumentach perkusyjnych. Dziecko siedzi na podłodze. Rodzic rozkłada przed nim wszystkie dostępne w domu instrumenty perkusyjne melodyczne i niemelodyczne. Prezentuje ich barwę i krótko omawia budowę każdego z nich. Dziecko przypomina sobie nazwy instrumentów i sposoby gry na nich. Gdy namalowane wcześniej obrazki już wyschną, dziecko kładzie prace przed sobą i wybiera jeden instrument, którego dźwięk pasuje do zilustrowania pracy plastycznej. Dziecko solo improwizuje na instrumencie na temat swojego obrazka.
Scenariusz zajęć online dla grupy III – 20.04.2020r.
Opracowała: Anna Frankowska
Grupa: III (4 i 5 –latki)
Krąg tematyczny: Powietrze – niewidzialny żywioł
Temat dnia: Niewidzialne powietrze
Przewidywane osiągnięcia:
– uważnie słucha wiersza i zapamiętuje istotne informacje,
– doskonali orientację na globusie,
– wciela się w rolę podczas zabawy dramowej i potrafi współdziałać z innymi,
– bierze aktywny udział w zabawie badawczej, respektując prawo do uczestnictwa innych dzieci i przestrzegając przyjętych zasad,
– dostrzega związki przyczynowo-skutkowe i określa charakter odwracalny, częściowo odwracalny lub nieodwracalny obserwowanych zmian,
– prawidłowo wyodrębnia głoski w nagłosie wyrazów,
– doskonali umiejętności wokalne i wykonuje prosty układ ruchowy do piosenki.
Przebieg zajęć głównych:
„Co to jest powietrze?” – wysłuchanie wiersza M. Strzałkowskiej jako wstęp do rozmowy kierowanej na temat powietrza, wzbudzenie zainteresowania zgłębianiem tajemnic żywiołu. Rodzic prosi dzieci o przypomnienie, przez jakie żywioły odbywały podróże w ciągu roku( były to ziemia, ogień i woda). Obecnie poznamy ostatni żywioł – powietrze, a przeczytany wiersz pozwoli odpowiedzieć na pytanie, czym ono jest, kiedy odczuwamy jego wpływ.
„Leśne Głupki i powietrze” tekst:
Pośród liści, zbite w kupki,
gwarzą sobie Leśne Głupki:
– Ale dmucha za kołnierze!
– To powietrze.
– Aby świeże?
– Nie wiem.
Dmucha zza Kaukazu.
– Mieszanina różnych gazów.
– Coś takiego! Przecież wiem – głównie azot oraz tlen.
– Lecz czy świeże?
– Dość przejrzyste.
– Ale czy na pewno czyste?
– Ciut za ostre, ciut za mroźne, a to czasem bywa groźne…
– Lepsze mroźne niż upalne, bo upalne jest fatalne!
– Ale chociaż czyste? Świeże?
– W jakiejś mierze pewnie świeże…
– Jeszcze chyba zza Kaukazu nie dmuchało tak ni razu!
– Aż komary uciekają i wirusy gdzieś znikają…
– Jak się dziś powszechnie zdaje, odlatują w ciepłe kraje.
– Kto? Wirusy czy komary?
– Oddaj moje okulary!
– W końcu świeże jest czy nie?!!!
– Tak naprawdę – kto to wie…
Małgorzata Strzałkowska : M. Strzałkowska „Leśne Głupki i powietrze” [w:] „Leśne Głupki i coś”, Wydawnictwo Bajka, Warszawa 2011, s. 22–23
Następnie rodzic rozpoczyna rozmowę, która ma na celu szukanie odpowiedzi na pytania zawarte w utworze oraz uporządkowanie dotychczasowej wiedzy dzieci w tej dziedzinie. Do rozmowy może wykorzystać pytania pomocnicze: Co to jest powietrze? Jak wygląda powietrze? Jaką ma temperaturę (jest ciepłe czy zimne)? Co to znaczy „świeże powietrze”? Dzieci swobodnie udzielają odpowiedzi na pytania, w razie potrzeby rodzic je koryguje. Rodzic prezentuje globus i pokazuje region Kaukazu wspomniany w wierszu( jeśli nie mamy globusa pokazujemy dziecku mapę korzystając z atlasu lub Internetu). Wyjaśnia różnice klimatyczne na naszej planecie i znaczenie wiatru, który przenosi masy powietrza w inne regiony, powodując ochłodzenie lub ocieplenie w zależności od kierunku, z jakiego wieje.
„Dwa wiatry” – zabawa ruchowo-naśladowcza, uświadomienie istnienia zmiennych mas powietrza i ich przemieszczania się w postaci zimnych i ciepłych wiatrów . Proponuje zabawę w dwa wiatry, z których jeden jest zimny, a drugi ciepły. Do zabawy potrzebujemy chustę. Dzieci wcielają się na zmianę w rolę wiatrów – zimnego lub ciepłego w zależności od symbolu wskazanego przez rodzica: słońca lub śnieżynki. Kiedy powiemy np. słońce „ciepły wiatr” dziecko tańczy powoli, porusza delikatnie chustą i naśladują delikatny odgłos wiatru na głosce „szszsz”.. Na symbol śnieżynki „zimny wiatr” , dzieci naśladują zimny, porywisty powiew na głoskach „żżżżż. Powoli wiatr cichnie i kładziemy chustę na podłodze.
Link do piosenki, która posłuży do zabawy:
https://www.youtube.com/watch?v=RNL5xekCBsI
„Powietrze jako gaz” – zabawa badawcza, poznanie właściwości żywiołu z zastosowaniem odpowiednich określeń, doskonalenie umiejętności wnioskowania.
Proponuję dzieciom wykonanie kilku doświadczeń mających na celu znalezienie odpowiedzi na pytania: Czy powietrze zajmuje miejsce? Czy powietrze waży? Jak powietrze zachowuje się pod wpływem ciepła? Czy powietrze jest widoczne? Przeprowadzamy doświadczenia, aby na koniec sformułować wnioski. Za każdym razem staramy się określić, czy obserwowane zmiany mają charakter odwracalny, częściowo odwracalny czy nieodwracalny:
– pompowanie balonów (lub innych dmuchanych zabawek): po napompowaniu balonów rodzic uświadamia dzieciom, że powietrze można zamknąć w określonej przestrzeni i czuć jego objętość podczas odbijania czy ugniatania;
– ważenie powietrza: dzieci wieszają balony na prostej wadze szalkowej w stanie równowagi, rodzic przedziurawia jeden balon, dzieci obserwują, że napompowany balon waży więcej;
– badanie rozszerzania i kurczenia się powietrza pod wpływem temperatury: rodzic wkłada zgniecioną piłeczkę np. pingpongową do gorącej wody, a dzieci obserwują, jak piłeczka się rozprostowuje. Można także nałożyć balon na wylot butelki i wstawić ją do gorącej wody, a dzieci obserwują, jak balon napełnia się powietrzem. Następnie po włożeniu butelki do zimnej wody dzieci obserwują, jak balon traci objętość (powietrze kurczy się);
– dmuchanie przez słomkę/długą rurkę do pojemnika z wodą: dzieci wdmuchują powietrze przez rurkę do szklanki zanurzonej do góry dnem w pojemniku z wodą, następnie zanurzają pustą butelkę w wodzie i obserwują wydobywające się bąbelki. Mogą też obserwować działanie napowietrzacza do akwarium.
„Powietrzne skojarzenia” – zabawa dydaktyczna, ćwiczenie myślenia skojarzeniowego podczas wskazywania przedmiotów związanych z powietrzem, doskonalenie umiejętności wyodrębniania głosek w nagłosie (Karty pracy. Powietrze. Pięciolatki s. 3).
Dzieci nazywają obrazki przedstawione na karcie pracy, określają głoskę w nagłosie ich nazw oraz kolorują obrazki związane z żywiołem powietrza.
Pożyteczne powietrze- doskonalenie sprawności manualnej ( Karta pracy. Powietrze. Czterolatki str. 3).Dzieci rysują odkurzacz po śladzie, .zaczynając kredką od kropki ze strzałką. Następnie kolorują ilustrację i dorysowują sześć śmieci, które może zebrać odkurzacz.
Scenariusz zajęć online dla grupy III – 17.04.2020r.
Opracowała: mgr Justyna Anielak
Grupa: III (4 i 5 –latki)
Krąg tematyczny: ,,Małe i duże ogródki’’
Temat dnia: ,,Oznaki wiosny”
Czas trwania: 45 minut
Pomoce dydaktyczne:
obrazki przedstawiające bociana, skowronka, bazie i pierwiosnka, kredki, zdjęcia ptaków (żurawia, bociana, skowronka, jaskółki, dzięcioła, czajki) i ich gniazd, szarfa, papierowe jajka – 4 sztuki
-5-latki:
„Karty pracy. Woda” s. 56
-4-latki-karta pracy umieszczona w załączniku
Przewidywane osiągnięcia:
Dziecko:
– potrafi wymienić i wskazać na obrazkach pierwsze oznaki wiosny,
– przelicza elementy na rysunku,
– rozpoznaje i nazywa wybrane gatunki ptaków,
– rozpoznaje i naśladuje odgłosy ptaków,
– zna czynności podejmowane przez ptaki wczesną wiosną, ich ciekawe zwyczaje związane z wiciem gniazd,
– zna wybrane ludowe przesądy związane z ptakami,
– wykazuje się spostrzegawczością i refleksem podczas zabawy ruchowej,
– komponuje przestrzenny pejzaż, korzystając z różnych materiałów i technik plastycznych.
Przebieg zajęć głównych:
• „Oznaki wiosny” – rozmowa zainspirowana wierszem W. Broniewskiego „Pierwiosnek”, poznanie niektórych zwiastunów wiosny, doskonalenie spostrzegawczości oraz umiejętności liczenia.
Rodzic czyta wiersz:
Pierwiosnek
Jeszcze w polu tyle śniegu,
Jeszcze strumyk lodem ścięty,
A pierwiosnek już na brzegu
Wyrósł śliczny, uśmiechnięty.
Witaj, witaj, kwiatku biały,
Główkę jasną zwróć do słonka,
Już bociany przyleciały,
W niebie słychać śpiew skowronka.
Stare wierzby nachyliły
Miękkie bazie ponad kwiatkiem:
– Gdzie jest wiosna? Powiedz, miły,
Czyś nie widział jej przypadkiem?
Lecz on, widać, milczeć wolał.
O czym myślał – któż to zgadnie?
Spojrzał w niebo, spojrzał w pola,
Szepnął cicho: – Jak tu ładnie…
Władysław Broniewski
Po odczytaniu wiersza Rodzic prosi o wymienienie pierwszych oznak wiosny (pierwiosnek, bocian, skowronek, bazie). Pokazuje cztery obrazki. Wymieniając oznakę wiosny, dziecko jednocześnie wskazują właściwy obrazek.
-5latki: „Karty pracy. Woda” s. 56:
Na zakończenie dziecko utrwala wiedzę, odszukując na karcie pracy oznaki nadchodzącej wiosny na obrazku oraz wklejając brakujące elementy obrazka.
-4-latki:
Karta pracy umieszczona w załączniku
Na zakończenie dziecko liczy przedmioty na karcie pracy oraz rysuje tyle kresek ile jest przedmiotów.
• „Wiosenne odgłosy” – słuchanie i naśladowanie odgłosów ptaków połączone z oglądaniem zdjęć, wzbogacenie wiedzy na temat wiosennych zwyczajów ptaków oraz poznanie przesądów z nimi związanych.
Dziecko słucha ptasich głosów oraz ogląda zdjęcia ptaków (żurawia, bociana, skowronka, jaskółki, dzięcioła, czajki). Same próbuje rozpoznać odgłos wydawany przez bociana. Po wysłuchaniu odgłosów dzieci naśladują usłyszane dźwięki. Następnie Rodzic opowiada o wiosennych zwyczajach ptaków np. wiciu gniazd:
Ptaki na wiosnę zakładają gniazda, składają jaja. Samica wysiaduje jaja, samiec opiekuje się nią i znosi pożywienie. Potem razem wychowują pisklęta.
Bociany to ciekawe ptaki, wracają do swoich gniazd założonych na dachach domów, kominach, słupach. Niektórzy wierzą, że gniazdo bocianie na dachu przynosi szczęście. Inni mówią, że bociany zakładają gniazda na dachach domów dobrych i uczciwych ludzi.
Na wiosnę w lasach słychać głośne bębnienie. To dzięcioły stukają o korę drzew. Większość ptaków w tym czasie śpiewa, a dzięcioł stuka dziobem w drzewo. W ten sposób samce oznajmiają innym, że to ich terytorium,i wabią do siebie samice. Dzięcioły nie zasiedlają, tak jak bociany, swoich starych gniazd, ale co roku wykuwają sobie w drzewie nową dziuplę. Zwykle jest to duże drzewo o uszkodzonym drewnie. Dzięcioły nie kują w zdrowym
drzewie, szukają w korze swoich przysmaków, a jednocześnie leczą chore drzewo, wyjadając szkodniki.Bociany mają swoje gniazda, dzięcioły dziuple, a czajki? Czajki mają swoje domki w zagłębieniach w ziemi otoczonych niskimi roślinami. Zagłębienia te wyściełają odrobiną trawy i tam składają swoje jaja. Jeszcze inaczej wyglądają gniazda jaskółek – one wiją swoje domki z gliny, grudek błota sklejonych śliną i usztywnionych trawą lub słomą przy domach ludzi. Są ludzie, którzy wróżą pogodę z lotu jaskółki – gdy lata wysoko, będzie słońce, gdy lata nisko, będzie deszcz.
Żurawie to duże ptaki mieszkające na bagnach. Ich gniazda to bezładnie ułożone na ziemi rośliny zebrane z okolicy.
Skowronki też wiją swoje gniazda na ziemi, ale są to śliczne koszyczki uplecione z traw, korzonków i końskich włosów.
Odgłosy:
https://www.youtube.com/watch?v=RICPibHsHnI – żuraw
https://www.youtube.com/watch?v=nZ8DJa4Oc8w – bocian
https://www.youtube.com/watch?v=X1X_UVQN1u0 – skowronek
https://www.youtube.com/watch?v=SOkim-97_V0 – jaskółka
https://www.youtube.com/watch?v=Xuf6bM8f75E- dzięcioł
https://www.youtube.com/watch?v=T74PusPBVts –czajka
• „Podrzucone jajo” – zabawa ruchowa, poznanie zwyczajów kukułki. Rodzic opowiada dzieciom o kukułce:
Kukułka przylatuje do Polski nieco później niż pierwsze ptaki, bo dopiero w kwietniu. Ma ona nietypowy zwyczaj, że kiedy już złoży jaja, to ich nie wysiaduje, ale podrzuca do gniazd innych ptaków.
Po tym wstępie dziecko siada przy szarfie rozłożonej na podłodze i układa w niej po trzy wycięte z kolorowego papieru jajeczka. Gdy słychać muzykę, dziecko biega swobodnie po pokoju. Rodzic przechadza się i nachyla nad szarfą. Udaje, że liczy jajka w gniazdach. Niepostrzeżenie podrzuca dodatkowe „jajko”. Na przerwę w muzyce dziecko wraca do swojego „gniazda” i przelicza „jajka”. Rodzic pyta dziecko czy ma tyle samo jajek co wcześniej.
• „Wiosna” – projekt plastyczny, komponowanie przestrzennego pejzażu z wykorzystaniem różnych technik i materiałów.
-5-latki- Pomoce: „Teczka małego artysty” – Wiosna:
Rodzic proponuje stworzenie wiosennego pejzażu w pudełku. Zadaniem dziecka jest przymocowanie na nitkach gotowych elementów oraz ozdobienie pudełka krepiną i kolorowym papierem. Trudność pracy polega na odpowiednim skomponowaniu wszystkich elementów, aby stworzyły harmonijną całość.
-4latek-
Rodzic proponuje stworzenie wiosennego pejzażu w pudełku. Zadaniem dziecka jest przymocowanie na nitkach przygotowanych wspólnie z Rodzicem elementów takich jak: motyle, pszczoły oraz ozdobienie pudełka krepiną i kolorowym papierem.
czajka
gniazdo dzięcioła
gniazdo czajki
gniazdo skowronka
gniazdo żurawia
gniazdo bociana
jaskółka
bazie
karta pracy 4latki
żuraw
bocian
skowronek
dzięcioł
Scenariusz zajęć on-line dla grupy III – 16.04.2020r.
Opracowała: Anna Frankowska
Grupa: III (4 i 5 –latki)
Krąg tematyczny: ,,Kolory wiosny”
Temat dnia: ,,Ziemia tęczą malowana”
Pomoce dydaktyczne: kwiaty wycięte z kartki o różnych kolorach, kartki z bloku w różnych kolorach, pojemnik z wodą i cukrem pudrem, gruby pędzel, farby, pędzle, kolorowe chustki do tańca
„Karty pracy. Woda. Pięciolatki” s. 54 i 55
Przewidywane osiągnięcia:
– uważnie słucha wiersza ,
– doskonali pamięć słuchową,
– intuicyjnie wyczuwa, czym jest kontrast między barwami,
– dostrzega rezultaty zjawiska łączenia się barw,
– wskazuje i nazywa kolory charakterystyczne dla określonych pór roku,
– wymienia kolory tęczy,
– zna słowa i melodię piosenki,
– porusza się zgodnie z rytmem melodii, wykorzystując chustę jako rekwizyt taneczny.
Przebieg zajęć głównych:
„Tęczowa tancerka” – pogadanka, słuchanie wiersza D. Gellner i omówienie jego treści oraz zabawa badawcza, tworzenie kompozycji kolorystycznych przez układanie sylwet barwnych kwiatów na tłach w różnych kolorach, obserwowanie zlewających się i kontrastujących kolorów. Rodzic czyta wiersz:
,,Tęczowa tancerka”
W tęczową niedzielę,
na łące pod tęczą,
tańczyła tancerka z tęczową obręczą.
Tańczyła tancerka z obręczą tęczową,
raz miała ją w dłoniach,
raz w górze nad głową.
I nagle zobaczcie! Już nie ma obręczy!
Uciekła tancerce!
Zawisła na tęczy.
Dorota Gellner „Tęczowa tancerka” [w:] „Czarodziejski świat”, Wydawnictwo SARA, Warszawa 2007, s. 12,
Następnie rodzic razem z dzieckiem omawia treść wiersza.
Zadaje pytania: Kto tańczył na łące? Co trzymała w ręku tancerka? Z jakimi kolorami kojarzy się wiersz? Dlaczego na tęczy nie widać obręczy? Po omówieniu wiersza wykonujemy doświadczenie, które wyjaśni dzieciom, dlaczego nie było widać obręczy. Rodzic pokazuje dowolne, wycięte z kolorowych kartek sylwety kwiatów, najpierw pojedynczo, potem na tle kolorowych kartek, na koniec na kartce w kolorze sylwety kwiatka. Dzieci oceniają, na którym tle najlepiej było widać sylwetę, na którym gorzej, a na którym w ogóle nie było jej widać. Na koniec dziecko dochodzi do wniosku, że sylwety nie widać zawsze wtedy, gdy tło jest w takim samym kolorze jak sylweta. Dlatego też na tęczy nie było widać tęczowej obręczy.
„Rozpływające się barwy” – zabawa plastyczna, obserwowanie mieszania się barw oraz oglądanie reprodukcji obrazów, rozpoznawanie kolorów charakterystycznych dla przedstawionych pór roku (karta pracy). Rodzic szybko pokrywa kartkę z bloku technicznego roztworem wody i cukru pudru za pomocą grubego pędzla, a dzieci nakładają barwne plamy, patrząc, jak kolory rozpływają się i łączą ze sobą. Następnie na karcie pracy dzieci
porównują barwy dominujące na dwóch olejnych obrazach, przypisują obrazy właściwej porze roku oraz wybierają barwy, których użyto do namalowania każdego obrazu. W drugim ćwiczeniu dzieci mają połączyć litery „Ł” od najmniejszej do największej i pokolorować każdą z nich na inny kolor tęczy, a następnie narysować w pustej ramce tyle kropli deszczu, ile jest liter „Ł” na stronie. Dla podpowiedzi na stronie umieszczono obrazek tęczy.
Pomoce: pojemnik z wodą i cukrem pudrem, gruby pędzel, farby, pędzle,
„Karty pracy. Woda. Pięciolatki” s. 54 i 55
„Wiosna w błękitnej sukience” – nauka piosenki, doskonalenie umiejętności wokalnych. Po wysłuchaniu piosenki rodzic rozmawia z dziećmi na temat jej treści. Dzieci uczą się tekstu metodą powtarzania, na zasadzie echa, link do utworu: https://www.youtube.com/watch?v=733cfng95PE
,,Wiosna w błękitnej sukience” tekst piosenki:
1.Wiosna w błękitnej sukience
bierze krokusy na ręce,
wykąpie je w rosie świeżej
i w nowe płatki ubierze.
- Ref. Wiosna buja w obłokach,
wiosna płynie wysoko.
Wiosna chodzi po drzewach,
wiosna piosenki śpiewa.
2. Potem z rozwianym warkoczem
niebem powoli gdzieś kroczy,
wysyła promyki słońca
i wiersze pisze bez końca.
Ref. Wiosna buja w obłokach...
3. Nocą się skrada z kotami,
chodzi własnymi drogami.
A teraz śpi już na sośnie
i nie wie, że sosna rośnie.
Ref. Wiosna buja w obłokach...
muzyka: Agata Karpińska słowa: Jerzy Stelmaszczuk
„Kolorowy taniec” – zabawa taneczna z wykorzystaniem kolorowych chust( zabawa w grupie, razem z rodzicem lub całą rodziną). Uczestnicy zabawy otrzymują chustki i ustawiają się w kręgu. Prawą ręką chwytają za jeden róg chustki. Podczas pierwszej zwrotki kołyszą chustkami na boki. Podczas refrenu chwytamy lewą ręką róg chustki osoby obok, tworząc w ten sposób koło wiązane, i poruszamy się tanecznym krokiem po kręgu. Podczas drugiej zwrotki stoimy w parach, zwróceni twarzami do siebie. Obie chustki trzymamy za rogi i obracają się w małych kółkach. Podczas refrenu zatrzymujemy się i kołyszemy trzymanymi chustkami na boki (kołyska). Podczas trzeciej zwrotki tańczymy swobodnie (osobno), poruszając chustami i dostosowując ruch do charakteru utworu.
Praca plastyczna- Tęcza; dzieci wyklejają kulkami z plasteliny tęczę ( szablon umieszczam w zdjęciach; można stworzyć własną tęczę). Czekam na wasze prace
karta pracy
