Scenariusz zajęć online dla grupy III –18.06.2020r.
Opracowała: Anna Frankowska
Grupa: III (4 i 5 –latki)
Krąg tematyczny: Eko tydzień
Temat dnia: Przyroda – największy skarb
Przewidywane osiągnięcia:
– określa kierunki w przestrzeni z punktu widzenia innej osoby,
– wykazuje zainteresowanie poszerzaniem wiedzy przyrodniczej,
– rozumie konieczność oszczędnego gospodarowania zasobami wody, energii elektrycznej,
– ilustruje ruchem treść opowiadania,
– wie, jakie zasady zachowania obowiązują w rezerwatach i parkach narodowych.
Przebieg zajęć głównych:
„Tropiciel i przewodnik” – zabawa tropiąca, doskonalenie umiejętności określania i rozpoznawania kierunków w przestrzeni z punktu widzenia innej osoby, uświadomienie potrzeby obejmowania ochroną niektórych gatunków zwierząt i roślin. Dziecko wychodzi na chwilę z sali, a rodzic w tym czasie chowa obrazek przedstawiający zwierzę lub roślinę objęte ochroną. Zabawa polega na szukaniu obrazka przez dziecko – tropiciela, według wskazówek rodzica – przewodnika. „Przewodnik” podaje kierunek i liczbę kroków (np. trzy kroki w lewo), uwzględniając kierunki z punktu widzenia „tropiciela”. Rodzic w razie konieczności pomaga dziecku w trafnym określaniu stron ciała. Dla ułatwienia na prawych rękach dzieci mogą mieć frotki lub gumki. Po znalezieniu obrazka „tropiciel” podaje nazwę zwierzęcia lub rośliny, a rodzic opowiada ciekawostki dotyczące miejsca i trybu życia, ochrony, walorów estetycznych, wpływu na ekosystem. Podczas kolejnych rund zabawy należy pamiętać, aby dzieci miały okazję odgrywać role i tropiciela, i przewodnika.
Pomoce: obrazki przedstawiające zwierzęta i rośliny chronione: 1 2 3
A w linku umieszczam prezentację zwierząt chronionych w Polsce:
„Na ratunek przyrodzie!” – słuchanie opowiadania O. Pawlik, rozbudzanie zainteresowania i uczucia empatii wobec świata przyrody. Rodzic czyta opowiadanie.
Na ratunek przyrodzie!
− Cudaczku! Tyle razy Cię prosiłam, abyś plastikowe butelki wrzucał do tego śmietnika z żółtą klapką − narzekała Zuzia. − Czy my nie możemy mieć jednego kubła na śmieci? − irytował się malec. − Wiesz co, Zuzka? Ty trochę przesadzasz z tą ekologią! − Pozwól, że ci wytłumaczę... − Dobrze już... Ale jak posegreguję te śmieci, to będę mógł pooglądać bajkę? − Zgoda... − Już się robi! − zakrzyknął Cudaczek. Po dziesięciu minutach praca była skończona, a on siedział przed telewizorem i przerzucał kanały. Przypadkiem trafił na film przyrodniczy. Lektor opowiadał właśnie o ptakach drapieżnych występujących na terenie Polski. Cudaczek z zachwytem śledził lot ogromnego orła, który majestatycznie szybował na tle błękitnego nieba. Potem kamera pokazała gniazdo wśród skał, a w nim… śliczne pisklaki... białe i puszyste. − Zuzia! Zobacz! Zobacz, jakie ładne ptaki! Malec oglądał film z zapartym tchem i bardzo się zmartwił, gdy na koniec lektor powiedział, że tych pięknych ptaków jest coraz mniej, że to jeden z gatunków zagrożonych wyginięciem. Ostrzegał też, że jeśli wszyscy nie zadbamy o naszą przyrodę, to gatunek ten zniknie z przyrodniczej mapy Polski. − Zuzia! Kuba! Ja chcę ratować te ptaki! Co mam robić? − No... może najpierw wyłącz telewizor, jeśli już nie oglądasz żadnego programu... − pouczył go Kuba. − Ja o kozie, a ty o wozie! − denerwował się malec. − Co ma telewizor do ratowania ptaków? − Cudaczek zasępił się i udawał obrażonego. Zuzia i Kuba spojrzeli na siebie porozumiewawczo, nie ulegało wątpliwości, że muszą poświęcić małemu przyjacielowi trochę czasu. Odłożyli więc swoje obowiązki i... − No... dosyć już tych dyskusji, jeśli chcesz, wybierzemy się na wycieczkę. Pokażemy Ci pewną górę… − oświadczył zagadkowo Kuba. Cudaczek był zachwycony, uwielbiał wycieczki. Przyjaciele wsiedli na rowery i wyruszyli w drogę. Wyjechali daleko poza miasto. Na horyzoncie rzeczywiście majaczyła jakaś góra, ale… była trochę dziwna… − Kuba… − zaczął niepokoić się Cudaczek. − Tu nie pachnie jak w górach… Tu coś paskudnie śmierdzi… − Poczekaj jeszcze chwilę, a wszystko zrozumiesz − powiedział Kuba, uśmiechając się tajemniczo. Gdy Cudaczek zobaczył górę z bliska, był tak zdziwiony, że nie mógł wydusić ani słowa. Okazało się, że dotarli na MIEJSKIE WYSYPISKO ŚMIECI. Cudaczek nigdy nie widział tak wielu śmieci na raz. Ujrzał pod płotem małą roślinę. Miała tylko kilka pożółkłych, bladych listków. Żal mu się jej zrobiło. Poprosił Kubę o pomoc i razem wydobyli roślinkę tak, by nie uszkodzić korzeni. − Moja ty biedna… − przemawiał do niej czule. − Zasadzę Cię na naszym skwerze. Tam jest pięknie, zielono, wyzdrowiejesz i urośniesz duża... o... taaaaka duża. − Cudaczek wspiął się na palce i wyciągnął wysoko łapki w górę. Kierownik wysypiska przyjął dzieci życzliwie. Kiedy ujrzał roślinkę, przyjrzał się jej dokładnie i oświadczył, że to małe drzewo − brzózka. − Jakie ty masz dobre serce − pochwalił Cudaczka. − To miło, że chcesz uratować tę brzózkę, ale ja mogę ci pokazać, jak uratować wiele drzew. Cudaczek spojrzał na niego jak na czarodzieja i bez wahania podał mu rękę. Kierownik pokazał mu sortownię śmieci i maszynę zgniatającą butelki, która wielką górę zużytych plastikowych butelek zmieniała w zupełnie małą. Tłumaczył, że śmieci, które są rozdzielone, można przetworzyć i wykorzystać. Pokazał Cudaczkowi różne przedmioty wykonane z materiałów uzyskanych ze śmieci. Cudaczek dowiedział się też, jak ważne jest szanowanie wody i prądu, i wszystkiego, co daje nam Ziemia. Po powrocie z tej nietypowej wycieczki przyjaciele razem posadzili brzózkę na skwerze przed domem. − Wiecie... − Cudaczek popatrzył niepewnie na Zuzię i Kubę. − Przepraszam za moje zachowanie rano... ja... nie wiedziałem, o co chodzi z tymi śmieciami i prądem, i... od dziś, jeśli chodzi o ratowanie przyrody, zawsze możecie na mnie liczyć!
Olga Pawlik „Na ratunek przyrodzie!” [w:] „Cudaczek i przyjaciele”, nr 4/2013, s. 4–5
Po przeczytaniu opowiadania rodzic rozmawia z dziećmi, zadaje pytania dotyczące treści, np. Kto miał rację podczas sprzeczki Cudaczka i Zuzy? Dlaczego film o orłach zrobił na chłopcu takie wrażenie? Co dziwnego było w górze, którą zobaczyły dzieci podczas wycieczki? W jaki sposób chłopiec wykazał się dobrym sercem? W jakim celu śmieci na wysypisku były sortowane? Co po wycieczce zrozumiał Cudaczek? Podsumowując wnioski płynące z opowiadania, rodzic podkreśla, że dzięki przygodzie chłopiec zrozumiał, jak ważne jest szanowanie wody, prądu i dóbr, które daje nam Ziemia. Uświadamia dzieciom, że wszystkie działania proekologiczne przyczyniają się do ochrony zwierząt i roślin, czyli środowiska, w którym żyje człowiek. (Ponieważ opowiadanie jest dosyć długie, można czytać je etapami, zadając pytania dotyczące poszczególnych fragmentów.)
„Ochrona przyrody w Polsce” – poznanie wybranych gatunków zwierząt objętych ochroną gatunkową, poznanie funkcji parków narodowych i rezerwatów (karta pracy). Dzieci oglądają ilustracje na karcie pracy, ukazujące wybrane zwierzęta chronione. Łączą zdjęcia zwierząt z symbolem parku lub rezerwatu, w którym żyją. Rodzic zadaje pytania: Jak należy się zachowywać w rezerwacie przyrody lub parku narodowym? Czego nie wolno tam robić? W miarę potrzeby uzupełnia wypowiedzi dzieci. Następnie dzieci odszukują w wyklejance znak ekologiczny związany z tematem dnia (motyl) i wklejają go do tabelki na s. 51.
Pięciolatki „Karty pracy. Powietrze” s. 54 i 51
Następnie rodzic zaprasza dzieci do zabawy „Obserwator przyrody” – opowiada, a dzieci ilustrują treść ruchem (zabawę można przeprowadzić w sali lub ogródku).
Przykładowa opowieść:
Wybierając się na wycieczkę, najpierw musimy się odpowiednio przygotować. Sprawdzamy prognozę pogody, zakładamy długie spodnie, czapkę, wygodne zakryte buty, smarujemy się środkiem przeciw komarom i kleszczom. Do plecaka pakujemy: mapę, wodę, kanapki, owoce, kurtkę przeciwdeszczową i lornetkę. W rezerwacie przyrody chodzimy po wytyczonych szlakach (przykładowy szlak można wyznaczyć szarfami). Pamiętamy o nieniszczeniu przyrody (można położyć obrazki z rysunkami roślin, drobnych zwierząt, które dzieci muszą omijać), zachowujemy się cicho, aby nie płoszyć zwierząt (dzieci poruszają się ostrożnie i w ciszy). Rozglądamy się dookoła, wypatrujemy przez lornetkę zwierząt (nauczyciel prezentuje zdjęcia zwierząt i ptaków leśnych, dzieci je nazywają i przeliczają).
Scenariusz zajęć online dla grupy III – 17. 06.2020r.
Opracowała: mgr Justyna Anielak
Grupa: III (4 i 5 –latki)
Krąg tematyczny: ,,Ekotydzień”
Temat dnia: ,,Zdrowy styl życia”
Czas trwania: 45 minut
Pomoce dydaktyczne:
„Wybór tekstów literackich” – M. Strzałkowska „Nowa moda” s. 70–71, zdjęcia różnych środków transportu (np. rower, balon, samochód lub autobus elektryczny), czarna i zielona obręcz, kartonik z napisem „ECO”, nasiona do uprawy kiełków, kiełkownica lub tacki z ligniną
Przewidywane osiągnięcia:
Dziecko:
– trafnie odpowiada na pytania dotyczące treści wiersza,
– wie, jak z korzyścią dla zdrowia wykorzystywać wolny czas,
– odczuwa motywację do inicjowania aktywnych form spędzania wolnego czasu z rodziną,
– przedstawia różne czynności za pomocą niewerbalnych środków wyrazu,
– dostrzega wartości prowadzenia zdrowego, ekologicznego stylu życia,
– rozumie konieczność systematyczności podczas prowadzenia uprawy i obserwacji rozwoju roślin,
– doskonali sprawność i koordynację ruchową.
Przebieg zajęć głównych:
• „Nowa moda” − słuchanie wiersza M. Strzałkowskiej, zabawa klasyfikacyjna, dostrzeganie wpływu wybranych środków transportu na środowisko, uświadomienie korzyści dla zdrowia i otoczenia z poruszania się rowerem.
Rodzic zachęca dziecko do uważnego wysłuchania wiersza. Czyta utwór „Nowa moda”
z „Wyboru tekstów literackich”. Następnie zadaje pytania dotyczące treści: Jakie osoby występowały w wierszu? O czym rozmawiały? W jaki sposób chciały pojechać na planowaną wycieczk ę? Czyj pomysł był najlepszy i dlaczego? Czy rodzina dziewczynek zdrowo spędziła wolny czas? Rodzic zwraca uwagę na sygnalizowanie chęci udzielenia odpowiedzi. Dziecko dokonuje analizy i syntezy słuchowej imion Ala i Ola, dostrzega, że imiona różnią się tylko początkową głoską. Następnie opowiada o sposobach spędzania wolnego czasu w swojej rodzinie, szczególnie o zajęciach aktywnych, na świeżym powietrzu. Rodzic zachęca dziecko do wprowadzania „nowej mody” w domu i podejmowania inicjatyw zachęcających do wspólnych wyjść, wycieczek, uprawiania sportów. Podkreśla zalet takich aktywności (zdrowie, integracja rodziny). Na zakończenie dziecko ogląda zdjęcia różnych środków
transportu i klasyfikują je ze względu na pozytywny lub negatywny wpływ na środowisko. Do czarnej obręczy dziecko wkłada zdjęcia pojazdów spalinowych, do zielonej, oznaczonej skrótem ECO, zdjęcia roweru, balonu autobusu elektr ycznego.
Pomoce: „Wybór tekstów literackich” – M. Strzałkowska „Nowa moda” s. 70–71, zdjęcia różnych środków transportu (np. rower balon, samochód lub autobus elektryczny), czarna i zielona obręcz, kartonik z napisem „ECO”
• „Jak zdrowo spędzać czas?” – burza mózgów, wskazywanie sposobów wykorzystywania wolnego czasu sprzyjających zdrowiu i dobrej kondycji.
Rodzic opowiada o znaczeniu aktywności fizycznej, przebywania na świeżym powietrzu dla zdrowia i dobrego samopoczucia. Dziecko próbuje odpowiedzieć na pytanie: Jak zdrowo spędzać czas? Każda dobra odpowiedź nagradzana jest brawami. Następnie dziecko za pomocą gestów, ruchu prezentują aktywne formy spędzania czasu, np. jazda na rowerze, gra w piłkę. Rodzic zgaduje, jaka to aktywność.
• „Zdrowie nie tylko na talerzu” – doskonalenie logicznego myślenia podczas oceny wpływu różnych czynników na zdrowie, poznanie warunków potrzebnych do hodowli kiełków oraz poznanie ich wartości odżywczych (karta pracy).
4-latek: karta pracy wykonana przez nauczyciela w załączniku
Dziecko ogląda zdjęcia na karcie pracy i rozmawia o wpływie na zdrowie przedstawionych czynności i jedzenia. Rodzic stara się przybliżyć dziecku pojęcie „ekologiczny styl życia”, mówiąc o zdrowym jedzeniu, aktywności fizycznej, higienie osobistej, unikaniu szkodliwych czynników (hałas, zanieczyszczenia), dbaniu o czystość swojego otoczenia. Dziecko rysuje na karcie pracy uśmiechniętą buźkę przy zdjęciach pokazujących zdrowy tryb życia, a smutną przy zdjęciach przedstawiających niezdrowy tryb życia.
5-latek: „Karty pracy. Powietrze” s. 53 i 51
Dziecko ogląda zdjęcia w „Kartach pracy” i rozmawia o wpływie na zdrowie przedstawionych czynności i jedzenia. Rodzic stara się przybliżyć dziecku pojęcie „ekologiczny styl życia”, mówiąc o zdrowym jedzeniu, aktywności fizycznej, higienie osobistej, unikaniu szkodliwych czynników (hałas, zanieczyszczenia), dbaniu o czystość swojego otoczenia. Dziecko przykleja na karcie pracy uśmiechniętą buźkę przy zdjęciach pokazujących zdrowy tryb życia. Następnie odszukuje w wyklejance znak ekologiczny
związany z tematem dnia (rower) i wkleja go na tabelki na s. 51.
Na zakończenie zajęć dziecko zakłada uprawę kiełków. Rodzic opisuje wymagania roślin oraz ich walory zdrowotne i smakowe. Przygotowane nasiona rzodkiewki, soczewicy, soi, koniczyny lub rzeżuchy dziecko umieszcza w kiełkownicy lub na tackach z wilgotną ligniną. Rodzic wyznacza dziecko do opieki nad uprawą i rejestrowania zmian.
Pomoce: nasiona do uprawy kiełków, kiełkownica lub tacki z ligniną
- Zabawy ruchowe dzieci z wykorzystaniem metody Weroniki Scherborne.
-Zabawa „ Przepychanka” dziecko i Rodzic siedzą tyłem do siebie i próbują się przepchnąć.
-Zabawa „Paczka” – dziecko siedzi skulone na podłodze, ręce obejmują kolana, Rodzic usiłuje „rozwiązać paczkę” (ciągnie za ręce, nogi).
Scenariusz zajęć online dla grupy III –16.06.2020r.
Opracowała: Anna Frankowska
Grupa: III (4 i 5 –latki)
Krąg tematyczny: Ekotydzień
Temat dnia: Ekologia na co dzień
Przewidywane osiągnięcia:
– dostrzega, co może robić w najbliższym otoczeniu, aby postępować zgodnie z kodeksem ekologa,
– odczytuje symbolikę poznanych znaków ekologicznych,
– dokonuje oceny postępowania w opisanych sytuacjach oraz potrafi wskazać zachowania pożądane,
– rozpoznaje materiały, z jakich są wykonane odpady, i odpowiednio je klasyfikuje,
– rozumie znaczenie segregowania odpadów i recyklingu,
– doskonali sprawność manualną podczas kreślenia po śladzie
– wydobywa dźwięki z przedmiotów dźwiękonaśladowczych (odpadów) i improwizuje tańcem do muzyki.
Przebieg zajęć głównych:
„Kodeks ekologa” – opracowanie wizualnej prezentacji na zasadzie „promyczkowego uszeregowania”, poznanie zasad ekologii możliwych do wdrażania w życiu codziennym. Rodzic pokazuje dziecku znak ekologiczny – stokrotkę. Proponuje wspólne opracowanie „Kodeksu ekologa”. Wokół stokrotki przypina promieniście paski papieru, a na ich końcach dzieci doczepiają uproszczone rysunki lub znaki prezentujące pożądane zachowanie. Rodzic ukierunkowuje wypowiedzi dzieci, prezentuje ilustracje, plakaty o charakterze ekologicznym.
Pomoce: znak ekologiczny − stokrotka,
„Z ekotorbą na zakupy” – zintegrowane działania edukacyjne, uświadomienie potrzeby stosowania toreb wielokrotnego użytku i podlegających biodegradacji, kształtowanie właściwych wzorców zachowania podczas uczestnictwa w zakupach.
− „Tomek na zakupach” – słuchanie opowiadania, opisującego niewłaściwe zachowania podczas zakupów.
Przykładowe opowiadanie:
Wczoraj byłam w sklepie i obserwowałam zachowanie pewnego chłopca. Jego mama była bardzo zdenerwowana i ciągle powtarzała słowa: Tomek, tak nie wolno! Nie rób tak! Chłopiec bawił się reklamówkami, które były w dziale z owocami, rozrzucał je na wszystkie strony, pakował w kilka torebek lekkie zakupy, chciał włożyć trzy jabłka w trzy oddzielne siatki. Mama była coraz bardziej niezadowolona z jego zachowania. W końcu wzięła go za rękę i wyprowadziła ze sklepu, nie kończąc zakupów.
Powiedzcie, czy Tomek dobrze się zachował. Dzieci dokonują oceny zachowania chłopca, wskazują, co zrobił źle, opisują prawidłowe zachowanie w tej sytuacji. Dzieci mogą opowiedzieć o swoich doświadczeniach. Rodzic podkreśla negatywne skutki korzystania z plastikowych toreb (bardzo długo zalegają na wysypiskach, rozwiewane przez wiatr wpadają do rzek i mórz.
− „Eko torby i opakowania ekologiczne” – prezentacja opakowań przetwarzalnych i biodegradowalnych. Rodzic prezentuje torby wielokrotnego zastosowania (bawełniane, płócienne, sznurkowe) i zachęca do ich stosowania. Podkreśla, że takie torby można prać i używać ich nawet przez kilka lat. Dzieci uzupełniają „Kodeks ekologa” symbolem Eko torby. Następnie dzieci oglądają różne opakowania (torebki, kartony, pojemniki, butelki). Szukają na opakowaniach znaków ekologicznych świadczących o możliwości wielokrotnego ich użycia lub recyklingu. Odnalezione znaki dzieci mogą przerysować i umieścić w „Kodeksie ekologa”.
Na zakończenie dzieci pięcioletnie wyszukują w wyklejance „Kart pracy” znak recyklingu i nakleją go w tabelce na s. 51.
Pięciolatki „Karty pracy. Powietrze” s. 51
Czterolatki- wykonują pracę plastyczną- zieloną farbą malujemy znak recyklingu ( znak umieszczam w zdjęciach).
„Segregujemy odpady” – zabawa dydaktyczna, doskonalenie umiejętności klasyfikowania odpadów ze względu na materiał, z jakiego są wykonane, rozumienie celu przeprowadzania segregacji. Rodzic przygotowuje czyste opakowania po różnych produktach. Dzieci starają się rozdzielić zgromadzone odpady do oznaczonych worków, w zależności od materiału, z jakiego są wykonane: papierowe, metalowe, plastikowe i szklane. Rodzic wskazuje zalety segregacji śmieci i zachęca do sortowania odpadów w przedszkolu i domach. Dzieci utrwalają zasady segregowania śmieci.
Pięciolatki- wykonanie karty pracy- polegające na łączeniu odpadów z odpowiednimi pojemnikami (ćwiczenie 1). Następnie doskonalą sprawność manualną podczas kreślenia po śladzie (ćwiczenie 2)
Pięciolatki, Karty pracy. Powietrze” s. 52
„Dziwna muzyka i taniec” – zabawa rytmiczna przy piosence „Wścibski wiatr”. Dzieci otrzymują kubeczki po jogurtach, plastikowe butelki po wodzie mineralnej puste i wypełnione kaszą lub ryżem oraz tekturowe talerzyki, plastikowe sztućce . Rodzic prezentuje nagranie piosenki „Wścibski wiatr”. Podczas zwrotek dzieci śpiewają piosenkę i akompaniują rytmicznie na swoich „instrumentach”: stukają palcem w kubeczki po jogurcie, uderzają dwiema butelkami jedna o drugą (jak klawesami), potrząsają butelkami wypełnionymi kaszą lub ryżem, stukają sztućcami w tekturowe talerzyki.
Pomoce: CD Piosenki i utwory do słuchania – „Dmucha wiatr”
Podaję link do utworu:
https://www.youtube.com/watch?v=RNL5xekCBsI
