9.06.2020 LUDZIE LISTY PISZĄ, A LISTONOSZE DONOSZĄ

Dodał: anna Data: 07/06/2020 - 08:20:59
Grupa 1

    09.06.2020  (wtorek)

     

    Temat dnia : LUDZIE LISTY PISZĄ, A LISTONOSZE DONOSZĄ

     

    PRZEBIEG DNIA

     

    1. I.          ZAJĘCIA PORANNE

     

    • „Wrzucamy listy” – zabawa z podskakiwaniem.

    Dzieci maszerują i biegają po sali. Na hasło: Wrzucamy listy

    – wyciągają w górę rękę „z listem”, podskakują wysoko i naśladują wrzucanie listu do skrzynki. Zabawa jest powtarzana kilka razy, ze zmianą ręki.

     

    • „Koperty” – porównywanie rozmiaru kopert, układanie według wielkości wzrastającej lub malejącej.

    Nauczyciel przygotowuje dla dzieci koperty w różnych rozmiarach. Dzieci krótko opowiadają, do czego służą koperty, co się z nimi robi. Wskazują koperty największe i najmniejsze. Następnie w małych grupach lub parach układają koperty od najmniejszej do największej i odwrotnie.

     

    Możesz zrobić ją sam – koperta

    https://www.youtube.com/watch?v=BAuPgznr4Ak

     

    • „Jestem muzykantem” – wysłuchanie i omówienie treści piosenki.

    Nauczyciel wyjaśnia dzieciom słowo „dyrygent” i funkcję, jaką pełni dyrygent w orkiestrze (osoba kierująca wykonaniem utworu muzycznego przez orkiestrę lub chór). Dzieci powtarzają po nauczycielu słowa piosenki i gesty naśladujące grę na instrumentach.

    Piosenka – „Jestem muzykantem”

     

    1. II.            ZAJĘCIA GŁÓWNE

     

    • „Listonosz” – wysłuchanie wiersza M. Terlikowskiej, przybliżenie dzieciom postaci i zawodu listonosza.

    Nauczyciel czyta wiersz.

     

    Listonosz

    Przez ulice długie,

    od samego rana,

    idzie pan listonosz,

    torbę ma wypchaną.

    Czy pogoda,

    czy dzień mglisty

    pan listonosz

    nosi listy.

    Stuku-puku – proszę

    wpuście listonosza.

    Pan listonosz listy niesie,

    nie pomyli się w adresie.

    Maria Terlikowska

    Nauczyciel prezentuje dzieciom ilustracje przedstawiające listonosza, pyta dzieci, czy też znają swojego listonosza, czy często do nich przychodzi. Zadaje pytania dotyczące doręczyciela i jego pracy, np.

    – Czym zajmuje się listonosz?

    – Na czym polega jego praca?

    – Jak chodzi ubrany?

    – Co ze sobą nosi?

    Dzieci dzielą się swoją wiedzą, nauczyciel, w razie konieczności, uzupełnia ich wiadomości.

     

    • „Na poczcie” – oglądanie urzędu pocztowego na ilustracjach.  Obserwacja pracy listonosza i pracowników poczty.

    Nauczyciel rozmawia o pracy na poczcie. Po rozmowie z dziećmi możemy wspólnie przygotować podziękowanie dla pracowników poczty

    (praca plastyczna) i w zaadresowanej kopercie wrzucić je do skrzynki.

     

    • „Znaczki pocztowe” – ćwiczenie sprawności manualnej, rysowanie znaczka po śladzie i projektowanie obrazka.

    Nauczyciel pokazuje dzieciom klaser ze znaczkami. Dzieci segregują znaczki, dokonują ich klasyfikacji.

    Opisują wygląd tych, które podobają im się najbardziej. Następnie na karcie pracy rysują znaczek po śladzie i projektują obrazek.

    „Karty pracy” – karta 54., kredki

     

     

    1. III.        ZAJĘCIA POPOŁUDNIOWE

     

    • „List” – zabawa logorytmiczna.

    Dzieci recytują rymowankę ze zmiennym tempem (raz wolno, raz szybko)

    i ze zmienną dynamiką (raz cicho, raz głośno):

     

    Do lisicy myszka mała

    list na liściu napisała.

     

    • „Kto pierwszy doręczy?” – zabawa bieżna.

    Dzieci stoją w szeregu. Naprzeciwko nich, na drugim końcu sali,

    wisi sylweta domu. Na sygnał dzieci biegną do domu, aby doręczyć list – dotykają sylwety. Wracają spokojnym marszem na miejsce. Nauczyciel powtarza zabawę kilka razy. Przy dużej liczbie dzieci, ze względu na bezpieczeństwo, do biegu wyznacza małe grupy, np. tylko dziewczynki, tylko dzieci w czerwonych bluzkach.

     karta pracy

       praca techniczna

    8.06.2020 DOROŚLI PRACUJĄ

    Dodał: anna Data: 07/06/2020 - 01:24:50
    Grupa 1

      08.06.2020  (poniedziałek)

       

      Krąg tematyczny: Wybrać zawód – trudna sprawa, dla nas jeszcze to zabawa

       

      Temat dnia: DOROŚLI  PRACUJĄ

       

      PRZEBIEG DNIA:

       

      1. I.           ZAJĘCIA PORANNE

       

      • „Kierowcy autobusów” – zabawa bieżna.

      Nauczyciel rozdaje kilkorgu dzieciom krążki, które będą pełniły

      funkcję kierownicy. Dzieci z krążkami to kierowcy autobusów. Poruszają się po sali w rytm uderzeń bębenka, za nimi pozostałe dzieci – pasażerowie. Na pauzę w muzyce „pasażerowie” wsiadają i wysiadają. „Kierowcy” tak prowadzą pojazdy, aby nie dopuścić do zderzenia. Dla ułatwienia zabawy liczba „pasażerów” w „autobusach”

      powinna być ograniczona (4–5 dzieci).

       

      • „Kto to taki?” – oglądanie obrazków przedstawiających ludzi wykonujących różne zawody, nazywanie zawodów.

      Nauczyciel prezentuje dzieciom ilustracje przedstawiające ludzi wykonujących zawody znane, bliskie dzieciom, np. sprzedawca, kierowca, policjant, kucharka, pilot. Zadaniem dzieci jest podać nazwę osoby wykonującej dany zawód oraz krótko opisać, na czym polega jej praca.

      ilustracje ludzi wykonujących różne zawody

       

      1. II.            ZAJĘCIA GŁÓWNE

       

       

      • „Gdy jestem w przedszkolu…” – wysłuchanie wiersza z „Książki” i omówienie ilustracji, rozmowa kierowana

      z dziećmi na temat pracy ich rodziców.

      Dzieci oglądają ilustracje w „Książce”, a nauczyciel czyta wiersz Z. Staneckiej.

      Po wysłuchaniu utworu nauczyciel pyta o zawody pojawiające się w wierszu, na czym polegają, czy są

      dzieciom znane. Polecenia:

      – Posłuchaj wiersza i przyjrzyj się mamie i tacie na obrazkach. Jaki zawód wykonuje mama, a jaki tata?

      – Powiedz, czym zajmuje się lekarz.

      – Powiedz, czym zajmuje się nauczyciel.

      Następnie każde dziecko wypowiada się na temat pracy swoich rodziców. Dzieci kończą rozpoczęte przez nauczyciela

      zdania,

      np. Moja mama jest…,

      Mój tata zajmuje się…

       „Książka” s. 70–71

       

      • „Co to jest praca?” – burza mózgów, próba znalezienia definicji.

      Nauczyciel przygotowuje na zajęcia mikrofon

      i magnetofon. Zaprasza dzieci do wzięcia udziału w wywiadzie. Każdemu dziecku zadaje to samo pytanie:

      Co to jest praca? Informuje dzieci, że każda odpowiedź będzie nagrywana, każda jest dobra, nie ma złej. Dzieci kolejno wypowiadają się do mikrofonu, następnie wspólnie słuchają odtwarzanych odpowiedzi. Na ich podstawie, z pomocą nauczyciela, próbują znaleźć definicję słowa „praca”.

       

       

      Jakie zawody wykonują osoby przedstawione na ilustracji?

      Połącz osoby z odpowiednimi przedmiotami.

       

      • „Dziwny zawód – muzyk” – rozmowa z dziećmi na temat: Czym zajmują się muzycy?

      (np. pani od rytmiki także jest muzykiem). Nauczyciel prezentuje nagranie dźwięków fortepianu, gitary i skrzypiec, pokazuje dzieciom

      fotografie (jeśli to możliwe, najlepiej realne instrumenty). Rozmawia o budowie instrumentów, o tym, jak powstaje dźwięk, w jaki sposób się na nich gra.

      CD Utwory – Fortepian, Gitara, Skrzypce (nr 50, 52, 53), plansza z instrumentami lub instrumenty realne

       

      1. III.        ZAJĘCIA POPOŁUDNIOWE

      • „Hop! Do góry!” – przypomnienie piosenki i zabawy ruchowej.

      Piosenka– „Hop! Do góry!”

       

      • „Dzieci rosną” – zabawa naśladowcza.

      Dzieci pokazują sposoby poruszania się: bobasów – na czworaka, dzidziusiów – w kucki, maluszków – marsz, bieg na palcach. Nauczyciel gra na tamburynie w zmiennym tempie.

      Ruchy zmieniają się na hasło: Dzieci rosną!

       

      • „Co kto robi?” – zabawa słownikowo-dydaktyczna, określanie charakterystycznych czynności wykonywanych

      przez przedstawicieli różnych zawodów.

      Nauczyciel rozdaje dzieciom obrazki przedstawiające osoby

      wykonujące różne zawody. Zadaniem dzieci jest nazwać osobę na obrazku i wykonywaną przez nią czynność, np. nauczyciel – uczy, lekarz – leczy, malarz – maluje, piekarz – piecze. Dodatkowo dzieci mogą podać nazwy

      akcesoriów potrzebnych do wykonywania danych zawodów.

      obrazki przedstawiające osoby wykonujące różne zawody

       

      zadania na angielski- 5.06.2020 gr. I i II

      Dodał: anna Data: 05/06/2020 - 04:51:01
      Grupa 1

        zadania

        5.06.2020 PRZYJACIELE

        Dodał: anna Data: 03/06/2020 - 08:03:57
        Grupa 1

          05.06.2020 (piątek)
          Temat dnia : PRZYJACIELE
          PRZEBIEG DNIA
          I. ZAJĘCIA PORANNE
          • „Miś z laleczką” – zabawa orientacyjno-porządkowa.
          Dzieci stoją w sali. Nauczyciel dzieli je na misie i laleczki,
          przyklejając charakterystyczne emblematy postaci. Kiedy prowadzący improwizuje na pianinie (dobrze brzmią dźwięki grane na czarnych klawiszach) lub na dzwonkach niskie dźwięki, poruszają się „misie”. Gdy
          dzieci usłyszą wysokie dźwięki, „misie” nieruchomieją, a ożywają „laleczki”. Kiedy nauczyciel będzie grał wysokie i niskie dźwięki na zmianę, jest to sygnał, że „misie” łączą się w pary z „laleczkami” i maszerują w kółku.
          dzwonki lub pianino, emblematy lalek i misiów
          • „Dwaj przyjaciele” – wysłuchanie opowiadania H. Bechlerowej będącego punktem wyjścia do rozmowy
          o przyjaźni. Dzieci siedzą wokół nauczyciela, który czyta opowiadanie.
          Dwaj przyjaciele
          Kaczorek Kwak bardzo chciał mieć przyjaciela.
          – A jaki ma być ten twój przyjaciel? – pyta ciekawie kogucik Filon.
          – Wierny. To musi być najwierniejszy przyjaciel.
          – Nie wiem, co to znaczy „wierny”, wytłumacz mi – prosił Filon.
          – Wierny, to znaczy, że jak mnie napadnie wilk, to przyjaciel mnie obroni.
          – A jeżeli jego napadnie wilk albo inny zwierz?
          – To ja go wtedy obronię.
          Kogucik zamyślił się.
          – To ja będę twoim przyjacielem, chcesz?
          – Chcę. I nie opuścisz mnie nigdy?
          – Nigdy! A jeżeli znajdę smacznego robaczka w wodzie, to ci dam.
          – A ja gdy znajdę ziarenko w ziemi lepsze od innych, to na pewno będzie dla ciebie.
          Wzięli się pod skrzydła i wszędzie chodzili razem. Cokolwiek kogucik powiedział, kaczorek mu zaraz przytakiwał:
          – Tak, tak, tak!
          – Nigdy się nie rozłączymy? – pytał Filon.
          – Nigdy! – odpowiadał kaczorek.
          – Nigdy! – powtarzał kogucik.
          Jednego ranka, trzymając się pod skrzydełka, opowiadali sobie rożne ciekawe historie.
          A tu wyrwał się z budy Fik. Zaszczekał, zawarczał i goni przyjaciół, aż biało na drodze od kurzu! Pędził ich
          drogą, pędził ich łąką, aż nad staw. Kwak pierwszy zobaczył wodę.
          – Ratujmy się – krzyknął i chlup! do wody.
          A kogucik? Kogucik pływać nie umiał. Dopadł go Fik, potarmosił mu skrzydła, nastraszył szczekaniem i wrócił
          do budy.
          Kwak już wyszedł z wody i otrzepał pióra.
          – Ach, kaczorku kochany, przed wilkiem miałeś mnie bronić – skarżył się kogucik.
          Zawstydził się Kwak.
          – Tak, tchórz jestem. Ale bo też ten Fik szalał tak, że zupełnie głowę straciłem! Ale na drugi raz będzie inaczej.
          Na drugi raz Fik wyglądał z budy, patrzył na kury i kurczaki i mruczał zły:
          – Kwacze to, gdacze, rozumu za grosz nie ma! Przepędzę!
          A właśnie Kwak i Filon przechadzali się w wielkiej przyjaźni. Puścił się za nimi Fik. Kurz się wzbił do góry, frunęło
          do góry kogucie pióro, kaczorek trzepotał skrzydłami i uciekał.
          Ale na krótkich nóżkach niedaleko uciekł.
          Kogucik dopadł płotu.
          – Ratujmy się! – krzyknął i już był na płocie.
          Z płotu skoczył na dach szopy. Tu Fik go nigdy nie doścignie. A Kaczorek? Kaczorek nie umiał fruwać na płot. Zapędził
          go Fik aż w pokrzywy, nastraszył i wrócił zziajany do budy. Kogucik sfrunął z dachu. Kaczorek pokiwał głową.
          – Przed wilkiem miałeś mnie ratować, a tymczasem…
          – Ach, bo ten Fik takie szalone psisko! Tyle hałasu narobił, aż straciłem głowę! Ale na drugi raz…
          Na drugi raz może Kwak nie ucieknie do wody, może Kogucik nie frunie na dach.
          Helena Bechlerowa
          Po wysłuchaniu opowiadania dzieci z pomocą nauczyciela oceniają zachowanie przyjaciół i próbują odpowiedzieć
          na pytanie: Czym jest przyjaźń? Po części literackiej nauczyciel może pokazać obrazki przedstawiające
          różne znane bajkowe postacie. Zadaniem dzieci będzie połączenie przyjaciół z ekranu lub literatury w pary,
          np. pszczółka Maja i Gucio.
          • „Taniec z misiem” – pląsy przy muzyce tanecznej z misiami. Nauczyciel rozdaje dzieciom misie, które chciałyby
          się nauczyć tańczyć. Prosi, by dzieci przywitały się z pluszowymi przyjaciółmi, przedstawiły się i zaprosiły ich do tańca. Prowadzący na początku pokazuje różne ruchy w tempie dopasowanym do muzyki: podskoki, falowanie, obroty, podnoszenie i opuszczanie maskotek, a dzieci wraz z misiami je naśladują. Później kroki zależą od inwencji dzieci. Na koniec każdy może zaprezentować, jak tańczy jego pluszowy przyjaciel.
          CD Utwory – „Cha-cha-cha” (nr 66), „Walc” F. Poulenca
          • „Włoska pizza” – ćwiczenie sprawności manualnej na karcie pracy, rysowanie ołówkiem wykropkowanego
          wzoru, kolorowanie.
          Dzieci rysują kształt pizzy po śladzie, łącząc kropki. Kiedy wykonają tę część pracy, nauczyciel może zapytać, z jakich produktów powstała ta pizza. Dzieci mogą opowiedzieć, jaką pizzę lubią najbardziej.
          Na zakończenie kolorują cały obrazek.
          „Karty pracy” – karta 58., kredki
          • „Masażyk misia” – zabawa relaksacyjna.
          Po wyczerpującym tańcu każde dziecko kładzie swojego misia na podłodze i wykonuje mu masażyk. Nauczyciel mówi, którą część ciała masujemy misiowi, i zwraca uwagę
          na delikatny dotyk. Zabawie towarzyszy muzyka relaksacyjna.
          CD Utwory – „Leśna kołysanka”
          II. ZAJĘCIA GŁÓWNE
          • „Ja i mój przyjaciel” – rysowanie portretów kredą na chodniku lub patykiem po udeptanym piasku.
          Zanim dzieci zaczną rysować, nauczyciel prosi, by siadły w parach naprzeciwko siebie i pokazały po kolei wszystkie części głowy: oczy, brwi, nos, usta, uszy, włosy. Zwraca uwagę na ich indywidualny wygląd: kolor, długość oraz na rozmieszczenie części, np. nos jest na środku, usta są pod nim. Wyjaśnia również, na czym polega malowanie portretu. Pokazuje kilka prostych prac z najstarszej grupy. Następnie prosi, aby jedno z dzieci wzięło do ręki kredę, a drugie pozowało do portretu. Po ukończeniu pierwszego dzieła zamieniają się rolami.
          kreda lub patyk, portrety narysowane przez starszaków
          • „Wycieczka” – utrwalenie zabawy ruchowej, śpiewanie piosenki przy akompaniamencie wybranych instrumentów
          perkusyjnych.
          Dzieci siedzą na podłodze przed nauczycielem i śpiewają piosenkę. Podczas refrenu klaszczą na pierwszą miarę taktu na słowa: Tra. Następnie nauczyciel prezentuje wybrane instrumenty perkusyjne:
          bębenek, klawesy i talerze. Dłużej omawia brzmienie i sposób gry na talerzach, ponieważ instrument ten jest dzieciom mniej znany. Nauczyciel wybiera troje dzieci do zespołu instrumentalnego, który będzie wykonywał rytmiczny akompaniament do piosenki (puls ćwierćnutowy). W pierwszym i drugim takcie refrenu
          na raz (słowa: Tra) grają: bębenek i klawesy. W trzecim takcie na raz (słowa: Tra) grają talerze. Przy powtórzeniu podobnie. Wszyscy śpiewają piosenkę przy akompaniamencie instrumentów.
          CD Piosenka – „Wycieczka”
          III. ZAJĘCIA POPOŁUDNIOWE
          • „Zaufaj rękom” – zestaw ćwiczeń ruchowych według W. Sherborne w przedszkolnym ogrodzie.
          Do ich wykonania nauczyciel zaprasza osobę dorosłą, która będzie asekurować dzieci w czasie zajęć.
          1. „Wiatraczki” – zdobycie pewności siebie i orientacji w przestrzeni. Na sygnał nauczyciela, np. klaśnięcie,
          dzieci obracają się wokół własnej osi.
          2. „Skoczek” – nawiązanie kontaktu. Dzieci dobierają się w pary. Trzymają się za ręce, stojąc przodem do siebie.
          Starają się jednocześnie skakać na obu lub na jednej nodze.
          3. „Waga” – rozwijanie wzajemnych kontaktów. Dzieci stoją naprzeciwko siebie w parach. Trzymając się za ręce,
          na przemian wykonują przysiady.
          4. „Małpiątka” – rozwijanie zaufania do drugiej osoby. Nauczyciel przyjmuje pozycję na czworaka, dziecko siada
          na jego plecach i łapie go rękami za szyję. Kiedy dziecko czuje się bezpiecznie, wtedy dorosły może delikatnie
          wychylać się do przodu i do tyłu, a nawet zrobić kilka kroków. Drugi dorosły asekuruje dziecko.
          • „Spacer po wąskiej dróżce” – zabawa równoważna.
          Dzieci stoją „gęsiego”. Nauczyciel rozkłada równolegle do siebie dwie liny, tworząc ścieżkę o szerokości około 20 cm. Układa na niej różne drobne przedmioty. Zadanie polega na przejściu po wąskiej dróżce, tak aby z niej nie wypaść oraz nie uderzyć w przeszkodę
           
           karta pracy : 1 2  3 4  5  6
          pizza
           
           

           

           
          << Cofnij stronę Nowa strona >>

          Dokumenty - rekrutacji

             

          Kategorie wiadomości

          Galeria

          

          Polecamy