Dodał: anna Data: 15/06/2020 - 08:44:59
Grupa 1

    17.06.2020 (środa)
    Temat dnia : W PRĄŻKI I W PASKI
    PRZEBIEG DNIA
    I. ZAJĘCIA PORANNE
    • „Tygrysy i lwy” – zabawa naśladowcza.
    Dzieci naśladują w zabawie zachowanie zwierząt kotowatych, tzn. wylegują się, mruczą, liżą łapki, leżą na grzbiecie, robią „koci grzbiet”.
    Nauczyciel przynosi na zajęcia kota (żywy okaz) lub wykorzystuje ilustrację. Dzieci po bezpośredniej obserwacji oraz kontakcie z kotem wypowiadają się na temat jego zachowania, wyglądu, zwyczajów, głosu.
    Następnie gromadzą się przed tablicą, na której wisi plansza z przedstawicielami rodziny kotów, np. z tygrysem, lwem, gepardem, pumą, jaguarem. Dzieci nazywają te zwierzęta.
    Nauczyciel mówi:
    Te wszystkie zwierzęta należą do tej samej rodziny co nasz kot. Są do siebie bardzo podobne, ale różnią się wielkością i środowiskiem życia. Są drapieżne i polują na inne zwierzęta. Są zwinne i szybkie. Popatrzcie na naszego kota oraz na tygrysa czy pumę. Powiedzcie, czy są podobne. Czym się różnią? Następują swobodne wypowiedzi dzieci.
    II. ZAJĘCIA GŁÓWNE
    • „Tygrys czy pantera?” – ozdabianie sylwety kota tak, by powstał wzór przypominający sierść np. tygrysa albo
    geparda (stemplowanie, malowanie, wydzieranka).
    Nauczyciel pokazuje dzieciom ilustrację tygrysa i geparda.
    Dzieci określają ich wygląd: kolor sierści, rodzaj plam na skórze (prążki, ciapki). Następnie nauczyciel proponuje wykonanie tych zwierząt za pomocą różnych technik. Na stolikach leżą przygotowane dla każdego dziecka
    sylwety kotów oraz do wyboru stemple z ziemniaka i gąbki, papier do wydzierania, pędzle i farby. Dzieci wybierają technikę i ozdabiają sylwety. Nauczyciel przygotowuje wystawę dla rodziców.
    • „Tygrys” – wykonanie papierowej zabawki z „Wycinanek-składanek”, swobodne zabawy dzieci.
    Nauczyciel pokazuje kolejne czynności, jakie należy wykonać przy składaniu sylwety zwierzęcia. Dzieci obserwują i podejmują działania. Nauczyciel pomaga, a następnie zachęca dzieci do zabaw wykonaną zabawką, np. w zoo, teatrzyk.
    „Wycinanki-składanki” – Tygrys 1  2  
    „Tygrys” – wykonanie papierowej zabawki z „Wycinanek-składanek”

    • „Taniec słonia” – improwizacja ruchowa do muzyki.
    Nauczyciel prezentuje dzieciom utwór i prosi, by podczas
    słuchania zastanowiły się, jakie zwierzę ilustruje ta muzyka – tygrysa czy słonia. Podczas ponownego słuchania utworu dzieci naśladują ciężkimi i wolnymi ruchami chód i taniec słonia, kierując się swoją wyobraźnią.
    CD Utwory – „Słoń” C. Saint-Saënsa
    III. ZAJĘCIA POPOŁUDNIOWE
    • „Zoo” – masażyk, zabawa dotykowa do wiersza B. Kołodziejskiego.
    Dzieci są ustawione w parach – jedno leży na podłodze na brzuchu, drugie ilustruje odpowiednimi ruchami treść wiersza, czyli masuje partnerkę lub partnera z pary.
    Zoo
    Tu w ZOO zawsze jest wesoło, (jedno dziecko leży na brzuchu)
    tutaj małpki skaczą wkoło, (po plecach ruchy naśladujące skoki po okręgu)
    tutaj ciężko chodzą słonie, (naciskanie płaskimi dłońmi)
    biegną zebry niczym konie, (lekkie stukanie pięściami)
    żółwie wolno ścieżką człapią, (lekkie przykładanie dłoni na płasko)
    w wodzie złote rybki chlapią. (muskanie wierzchem i wewnętrzną stroną dłoni)
    Szop pracz takie czyste zwierzę, (pocieranie rękami, naśladowanie prania)
    ciągle sobie coś tam pierze.
    Struś dostojnie wkoło chodzi, (powolne kroczenie dwoma palcami)
    spieszyć mu się nie uchodzi.
    A w najdalszej części zoo
    dwa leniwce się gramolą, (powolne posuwanie dłońmi od boków ku środkowi)
    wolno wchodząc na dwa drzewa, (posuwanie dłońmi od dołu do góry)
    gdzie się każdy z nich wygrzewa
    i zapada w sen głęboki… (zatrzymanie dłoni)
    Bolesław Kołodziejski
    • „Słonie” – zabawa logorytmiczna.
    Dzieci miarowo recytują rymowankę z towarzyszeniem gestodźwięków:
    Słonie trąbią tru – tu – tu,
    co się będzie działo tu!
    Duże dzikie koty
    tygrys czy pantera?
    kolorowanki 1  2

    Dodał: anna Data: 15/06/2020 - 08:41:04
    Grupa 1

      16.06.2020 (wtorek)
      Temat dnia : PTAKI W BARWACH TĘCZY
      PRZEBIEG DNIA
      I. ZAJĘCIA PORANNE
      • „Papugujące papugi” – zabawa naśladowcza.
      Dzieci to papugi. Stoją w rozsypce przodem do nauczyciela. Nauczyciel
      pokazuje określony ruch lub wypowiada określone zwroty, a „papugi” papugują, np. machanie skrzydłami, dreptanie z nogi na nogę, skinienie głową, lub powtarzają zwroty: pa-pu-ga, ga-du-ła.
      • „Ptaszki w gniazdach” – zabawa orientacyjno-porządkowa. Nauczyciel rysuje kredą lub wyznacza linką dwa, trzy koła. To gniazda dla ptaków. Dzieci są podzielone na tyle grup, ile jest kół. „Ptaszki” siedzą w „gniazdach”. Na sygnał „wylatują” z „gniazd” i „krążą” w różnych kierunkach. Na słowa: Do gniazd! – lecą na swoje miejsca.
      • „Małpki w cyrku” – utrwalenie piosenki, zabawa rytmiczna przy piosence.
      Nauczyciel tworzy z dziećmi duże koło i wszyscy siadają na podłodze. Podczas śpiewania refrenu wykonują gestodźwięki.
      Na słowa:
      Hop, hop, hopsasa (dzieci klaszczą rytmicznie w dłonie)
      Po drzewach skakały/W cyrku występują/Głośno biją brawo (klepią rytmicznie oburącz w uda).
      Piosenka – „Małpki w cyrku”
      II. ZAJĘCIA GŁÓWNE
      • „Ptaki w kolorach tęczy” – zapoznanie dzieci z papugami, rajskimi ptakami, kolibrami.
      Nauczyciel pokazuje dzieciom ilustracje z kolorowymi ptakami i pyta:
      – Kto zna te ptaki i wie, jak się nazywają?
      – Gdzie można zobaczyć te ptaki?
      – Czy w zoo te ptaki czują się dobrze?
      – Kto ma w domu papugę?
      Dzieci wypowiadają się na temat ptaków na podstawie ilustracji, wcześniej zdobytej wiedzy oraz spostrzeżeń i doświadczeń. Określają kolory, wielkości oraz zachowania papug. Następnie nauczyciel, podsumowując wiedzę, pokazuje i omawia wygląd, środowisko życia, zachowania każdego ptaka.
      Materiały i przybory:
      • papierowy talerzyk
      • nożyczki
      • farby, pędzel, podkładka
      • białe kółeczko i marker lub duże, ruchome oczko
      • bibuła
      • klej
      • zszywacz biurowy
      1. Papierowy talerzyk przecinamy na pół, malujemy farbami, pozostawiamy do wyschnięcia.
      2. Bibułę tniemy na paski a następnie przyklejamy z tyłu niebieskiej połowy talerzyka.
      3. Papierowe talerzyki sklejamy by uzyskać ciało papugi. Nasz klej słabo trzymał więc dodatkowo spięłam elementy zszywaczem biurowym.
      4. Z papieru wycinamy kółko na oko, malujemy czarnym markerem źrenicę i przyklejamy na głowie papugi.
      • „Czy to ptak, czy to kwiat?” – zabawa doskonaląca spostrzegawczość, wyszukiwanie na obrazkach ptaków
      wśród kwiatów.
      Nauczyciel prezentuje kolorowe ilustracje, na których znajdują się tropikalne kwiaty (np. storczyki) oraz ptaki. Nauczyciel mówi: To jest tropikalna kolorowa kraina. Wśród kolorowych kwiatów ukryły się
      kolorowe ptaki. Popatrz uważnie i odszukaj wszystkie ptaki. Dzieci wyszukują, wskazują ptaki i kwiaty.
      III. ZAJĘCIA POPOŁUDNIOWE
      • „Kolorowe ptaki” – improwizacja ruchowa do muzyki.
      Nauczyciel rozdaje dzieciom po jednej chusteczce szyfonowej. Dzieci wymyślają taniec ptaków. Poruszają się swobodnie po całej sali z kolorową chusteczką.
      CD Utwory – „Jaskółki na wsi” J. Straussa (nr 48), chusteczki szyfonowe
      • „Kto nauczy papugę mówić?” – zabawa słownikowa doskonaląca wymowę.
      Nauczyciel mówi: Znacie zwyczaje papug i wiecie, że potrafią one powtarzać proste słowa. Nie robią tego poprawnie, musimy nauczyć papugi poprawnej wymowy. Nauczyciel głośno i wyraźnie wymawia wyrazy typu: koliber, tygrys, krokodyl, małpa, hipopotam,
      a dzieci w ten sam sposób je powtarzają.
      kolorowanka papauga  
      ptaki egzotyczne 1  2 
      papuga

      Dodał: anna Data: 15/06/2020 - 08:36:04
      Grupa 1

        15.06.2020 (poniedziałek)
        Krąg tematyczny: Coś się skrada, coś szeleści, dżungla sto tajemnic mieści
        Temat dnia: W DZIKIEJ DŻUNGLI
        PRZEBIEG DNIA:
        I. ZAJĘCIA PORANNE
        • „Małpki” – zabawa naśladowcza.
        Nauczyciel rozkłada na dywanie szarfy, tak aby można było w nich usiąść.
        Są to drzewa, na których siedzą „małpy”. Na sygnał: Małpki na spacer! – „małpki” skaczą obunóż dookoła swojego
        „drzewa”. Na sygnał: Małpki na drzewo! – dzieci wskakują na najbliższe „drzewo”.
        • „Dżungla” – wyjaśnienie pojęcia na przykładach: obrazki, fotografie, porównanie ze znanymi ekosystemami
        las, łąka, odnajdywanie różnic i podobieństw.
        Nauczyciel zawiesza na tablicy ilustracje przedstawiające znane
        dzieciom ekosystemy: las, łąka, pole. Dzieci oglądają ilustracje i odpowiadają na pytania:
        – Co widzisz na tych obrazkach?
        – Co rośnie w lesie? Jakie zwierzęta tam żyją?
        – Co rośnie na polu?
        – Jakie rośliny rosną na łące? Jakie zwierzęta żyją na łące?
        Dzieci odpowiadają na pytania, przypominając sobie wcześniej poznane wiadomości. Następnie nauczyciel wiesza ilustrację przedstawiającą dżunglę i umieszcza na niej sylwety zwierząt tam mieszkających. Nauczyciel pyta:
        – Co widzisz na obrazku?
        – Czy ten las jest taki sam jak ten, który omawialiśmy wcześniej? Czym się różni?
        Dzieci porównują i wypowiadają się na temat różnic w wyglądzie lasu strefy umiarkowanej i lasu równikowego.
        Nazywają rozpoznane zwierzęta.
        Następnie nauczyciel mówi: Ten tropikalny las to dżungla.
        • „Małpki w cyrku” – słuchanie piosenki, omówienie jej treści i nastroju, zabawa ilustracyjna przy piosence.
        Nauczyciel prezentuje nagranie piosenki. Podczas ponownego słuchania dzieci śpiewają refren piosenki. Nauczyciel
        jeszcze raz omawia treść piosenki i ustala z dziećmi ruch i gesty do zabawy ilustracyjnej. Podczas pierwszej
        zwrotki i refrenu dzieci swobodnie podskakują po całej sali, naśladując małpki. Podczas drugiej zwrotki
        „małpki” podróżują – dzieci naśladują jazdę samochodem. Podczas ostatniej zwrotki dzieci rysują kółeczka
        w powietrzu raz jedną, raz drugą ręką (na słowa: kręcą ogonkami) i klaszczą (na słowa: głośno biją brawo).
        Piosenka – „Małpki w cyrku”
        II. ZAJĘCIA GŁÓWNE
        • „Mieszkańcy egzotycznego lasu” – słuchanie wierszy z „Książki” i wskazywanie odpowiednich zwierząt na ilustracji, poszerzanie wiedzy dzieci o ciekawostki dotyczące dżungli i jej mieszkańców.
        Nauczyciel wiesza na tablicy dużą ilustrację przedstawiającą dżunglę oraz sylwety zwierząt: papugi, krokodyla, węża, małpy, słonia i tygrysa. Następnie po kolei czyta wierszyki Z. Staneckiej z „Książki”.
        Po przeczytaniu każdego wierszyka zadaje przykładowe pytania i polecenia:
        – Pokaż, gdzie siedzi papuga.
        – Czy papuga umie rozmawiać z ludźmi?
        – Jakiego koloru są jej pióra?
        (papuga)
        – Jakiego koloru jest krokodyl?
        – Gdzie chowa się w czasie wielkiego upału?
        – Co wystawia znad wody?
        – Pokaż krokodyla.
        (krokodyl)
        – Czy wąż ma nogi?
        – Jakie dźwięki wydaje?
        – Poszukaj i pokaż węża na ilustracji.
        (wąż)
        – Na czym buja się małpa?
        – Czy może zabłądzić w dżungli?
        – Jak się porusza?
        – Pokaż małpę i jej rodzinę.
        (małpa)
        – Jak wygląda słoń?
        – Co ma na głowie?
        – Jakiego koloru jest jego skóra?
        – Pokaż słonia na ilustracji.
        (słoń)
        – Co tygrys ma na futrze?
        – Czy jest groźny?
        – Pokaż tygrysa na ilustracji.
        (tygrys)
        Następnie dzieci oglądają ilustracje ze zwierzętami egzotycznymi w „Książce” lub inne przygotowane przez nauczyciela
        książki przyrodnicze, albumy i zdjęcia.
        „Książka” s. 76–77
        • „Spacerem przez dżunglę” – zapoznanie ze zwierzętami z dżungli, rysowanie drogi przez tropikalny las na karcie pracy. Nauczyciel prosi, żeby dzieci przypomniały sobie, jakie zwierzęta mieszkają w dżungli. Następnie ich zadaniem jest odszukanie drogi przez dżunglę. Właściwa droga wiedzie obok zwierząt, które mieszkają w tropikalnym lesie. Najpierw dzieci powinny szukać drogi palcem, a następnie rysować ją kredką.
        „Karty pracy” – 59., kredki
        III. ZAJĘCIA POPOŁUDNIOWE
        • „Małpki w cyrku” – nauka zwrotek piosenki na zasadzie echa, zabawa taneczna przy piosence.
        Dzieci tworzą duże koło wiązane. Podczas każdej zwrotki idą miarowym krokiem po kole i śpiewają piosenkę. Na refren zatrzymują
        się i kładą ręce na biodra:
        Hop, hop, (dzieci skaczą obunóż w miejscu)
        hopsasa, (klaszczą rytmicznie trzy razy w dłonie)
        Po drzewach skakały/W cyrku występują/Głośno biją brawo (obracają się dookoła własnej osi).
        Piosenka – „Małpki w cyrku”
        • „Slalom między lianami” – zabawa ruchowa ze skakankami. Nauczyciel układa na podłodze za pomocą skakanek trasę slalomu. Dzieci stają w szeregu przed trasą. Następnie nauczyciel przechodzi trasę slalomu i wskazuje, w którym miejscu co należy zrobić, np. przeskoczyć przez „lianę” (szarfę), przykucnąć i przełożyć
        przez siebie „lianę”, wspiąć się na palcach, przejść wskazany odcinek na piętach. Dzieci pokonują kolejno trasę slalomu według propozycji nauczyciela.
        • „Czy to ryczy lew?” – zagadki słuchowe, odgadywanie odgłosów dzikich zwierząt.
        Nauczyciel odtwarza nagrane odgłosy zwierząt. Dzieci odgadują, jakie to zwierzę, i wskazują je na ilustracji.
        CD Utwory – Odgłosy zwierząt egzotycznych
        labirynt 
        książka 76  77

        Dodał: anna Data: 07/06/2020 - 08:26:49
        Grupa 1

          10.06.2020  (środa)

           

          Temat dnia : PORZĄDEK NA GŁOWIE

           

          PRZEBIEG DNIA

           

          1. I.          ZAJĘCIA PORANNE

           

          • „Tniemy jak nożyczki” – zabawa naśladowcza.

          Dzieci naśladują cięcie nożyczkami. Na hasło: Małe nożyczki

          jednocześnie wymachują wyprostowanymi rękami w linii poziomej na krzyż oraz pionowo. Na hasło: Duże nożyce – w leżeniu na plecach wymachują obunóż na krzyż w linii poziomej oraz pionowo.

           

          „Co komu potrzebne?” – przyporządkowywanie odpowiednich akcesoriów przedstawicielom zawodów.

          Nauczyciel rozdaje dzieciom obrazki z osobami różnych zawodów, np. kucharz, lekarz, pielęgniarka, malarz, listonosz, strażak, policjant. Na stolikach rozkłada obrazki z odpowiednimi akcesoriami: garnek, stetoskop, strzykawka, pędzel i farby, torba z listami, gaśnica, lizak policyjny. Dzieci chodzą między stolikami i szukają obrazka

          pasującego do osoby z ich obrazka. Następnie siadają na dywanie i nazywają swoją postać i jej akcesoria.

           

          1. II.            ZAJĘCIA GŁÓWNE

           

          • „Jestem muzykantem” – nauka piosenki.

          Piosenka – „Jestem muzykantem”

           

          • „Dyrygent i orkiestra” – zabawa muzyczna.

          Na podłodze leżą duże obręcze. Jedna z nich to podest dyrygenta,

          jest wyraźnie oddalona od pozostałych. Nauczyciel dzieli dzieci na dwie, trzy grupy i rozdaje wszystkim instrumenty perkusyjne. Każda z grup siada za swoją obręczą (nie wewnątrz!), tak żeby każde dziecko widziało

          „dyrygenta”. Kiedy „dyrygent” stoi w swojej obręczy, wszystkie dzieci zaczynają grać. Grają do chwili, kiedy „dyrygent” nie opuści obręczy. Kiedy wchodzi do obręczy jednej z grup, gra tylko ta grupa dzieci. Kiedy „dyrygent” znajduje się poza obręczami, nikt nie gra. Przy powtórzeniu zabawy następuje zmiana „dyrygenta”.

           

          „W salonie fryzjerskim” – zabawa dydaktyczna z wykorzystaniem wiersza L.J. Kerna „Dwa jeże”, poznanie

          pracy fryzjera, różnego rodzaju fryzur.

          Nauczyciel rozdaje dzieciom obrazki przedstawiające fryzury wymieniane

          w wierszu: z przedziałkiem na głowie, loki, grzywki, fale, baczki, bez włosów, „na jeża”. Omawia je z dziećmi.

          Zadaniem dzieci jest podnoszenie podczas słuchania wiersza obrazków przedstawiających fryzury, o których

          mowa. Nauczyciel czyta wiersz.

           

          Dwa jeże

          Przyszły do fryzjera dwa jeże.

          Niech pan nam powie, panie fryzjerze,

          Jakie się teraz nosi fryzury?

          Hm… Jedni się czeszą po prostu do góry,

          Drudzy znowu z przedziałkiem,

          A inni golą się aż do skóry

          I chodzą bez włosów całkiem.

          Niektórzy czeszą się jak Włosi…

          A grzywki?

          Grzywki też się nosi.

          A loczki?

          Loczki można także.

          A pukle?

          Nosi się, a jakże.

          A fale?

          Z wolna powracają.

          A baczki?

          Rzadko, lecz bywają.

          A na jeża ktoś się czesze?

          O, proszę panów, całe rzesze.

          A pan uważa, że to modne?

          Nie tylko modne, lecz wygodne.

          Więc nas nie trzeba dzisiaj strzyc?

          Moim zdaniem, nic a nic.

          To niech pan chociaż, wie pan, tak z bliska,

          Wodą kolońską nas trochę spryska.

          Pf!… Pf!… Pf!… Pf!…

          Dziękujemy za to spryskanie.

          Do widzenia!

          Moje uszanowanie!

          Ludwik Jerzy Kern

           

          Po wysłuchaniu wiersza i prezentacji obrazków dzieci dzielą się swoimi doświadczeniami na temat pracy fryzjera.

          Opowiadają o swoich wizytach w salonach fryzjerskich, różnych fryzurach (z rozróżnieniem na damskie i męskie), o potrzebie wizyt u fryzjera (dbanie o schludny, estetyczny wygląd) oraz o samodzielnym dbaniu

          o włosy (mycie, czesanie, ozdabianie spinkami, gumkami).

           

          Materiały:

          • Papier kolorowy
          • Nożyczki
          • Klej
          • Pisak
          • Biała kartka papieru (tło)
          1. Chcąc zrobić twarz modelki oraz przystrzyc i ufryzować jej włosy w czerwone loki, dzieci wycinają najpierw koło z żółtego kawałka papieru kolorowego.
          2. Drugą czynnością będzie narysowanie pisakiem ust oraz oczu pięknej dziewczyny.
          3. Teraz podopieczni mają za zadanie wyciąć z czerwonego kawałka papieru kilka pasków i owinąć je wokół pisaka. Tak przygotowane papierowe loki można teraz przykleić do głowy modelki

          https://www.youtube.com/watch?v=x4zXKPuH0jk 

           

          1. III.        ZAJĘCIA POPOŁUDNIOWE

          • „Zawijamy loki” – zabawa z turlaniem się.

          Dzieci dobierają się w pary. Jedno kładzie się na dywanie, drugie

          klęka obok. Na hasło: Zawijamy loki – leżące dziecko jest turlane przez osobę ze swojej pary, raz w jedną, raz w drugą stronę. Później role się zmieniają.

           

          „W salonie urody” – zabawa tematyczna w kąciku fryzjerskim.

          Dzieci, wykorzystując różne akcesoria fryzjerskie (nożyczki, grzebienie, szczotki, wałki, spinki, suszarki), odgrywają role fryzjerów i klientów, zamieniają się rolami. Nauczyciel zachęca, aby dzieci próbowały zachowywać się i rozmawiać między sobą jak dorośli w salonie fryzjerskim, pamiętając o zwrotach grzecznościowych.

          fryzjer wiersz

           

          Dokumenty - rekrutacji

             

          Galeria

          

          Polecamy