Scenariusz zajęć online dla grupy III – 28.05.2020r.
Opracowała: mgr Justyna Anielak
Grupa: III (4 i 5 –latki)
Krąg tematyczny: ,, Aktywnie, rodzinnie, zdrowo”
Temat dnia: ,, Już wiele umiem, już wiele rozumiem”
Czas trwania: 45 minut
Pomoce dydaktyczne:
zdjęcia ukazujące ludzi na różnych etapach życia, kostki do gry, kartki, ołówki, klocki
4-latek:
,,Karta pracy. Powietrze” s. 11, ołówek
5-latek:
„Karty pracy. Powietrze” s. 37, ołówek
Przewidywane osiągnięcia:
Dziecko:
– stosuje określenia odnoszące się do kolejnych etapów w życiu człowieka,
– dokonuje oceny postępowania bohatera wiersza, uzasadniając wyrażone sądy,
– utrwala pozytywne wzorce zachowania,
– przejawia odporność emocjonalną podczas gier z elementami rywalizacji,
– wykazuje się logicznym myśleniem, wykonując zadania matematyczne.
Przebieg zajęć głównych:
• „Jesteśmy coraz starsi” – rozmowa kierowana przy obrazkach, dostrzeganie zmian w wyglądzie i możliwościach człowieka w zależności od jego wieku.
Rodzic kładzie przed dzieckiem obrazki ukazujące różne okresy w życiu człowieka (noworodkowy, niemowlęcy, przedszkolny, szkolny, młodzieńczy, dorosły, dojrzały, starczy).
Dziecko podczas rozmowy kierowanej stosuje określenia odnoszące się do poszczególnych etapów życia, opisuje wygląd osób, wymienia możliwości i ograniczenia człowieka w zależności od wieku.
Pomoce: zdjęcia ukazujące ludzi na różnych etapach życia
• „Mamodaj” – słuchanie wiersza M. Przewoźniaka, wdrażanie do uważnego słuchania i analizowania treści, uświadomienie potrzeby wyrabiania samodzielności i umiejętności kulturalnego zwracania się o pomoc.
Rodzic zapowiada, że przeczyta wiersz, w którym pewien chłopiec opowiada o sobie.
Mamodaj
Czy ktoś wierzy, czy nie wierzy
miałem w domu małe zwierzę.
Bardzo psotne, bardzo młode,
nazywało się Mamodaj.
I to zwierzę, powiem skrycie,
zatruwało mamie życie.
Bo od czerwca aż do maja
słychać było Mamodaja.
Gdy pragnąłem wziąć zabawkę
albo atlas z górnej szafki,
kiedy mi się pić zachciało,
kiedy cukru było mało,
94Szkice zajęć Maj
kiedy zjeść banana chciałem,
gdy apetyt wielki miałem
na kanapkę, jabłko, loda –
– ciągle skrzeczał ten MAMODAJ!
Nagle widzę, a tu mama
patrzy na mnie zapłakana.
I cichutko mi się zwierza:
„Proszę, wyrzuć tego zwierza!”
I tak na początku maja
wypędziłem Mamodaja.
Teraz mam zwierzątko drugie,
które mama bardzo lubi.
I codziennie z sobą noszę
takie małe, śliczne PROSZĘ.
Marcin Przewoźniak
Po wysłuchaniu wiersza Rodzic zachęca dziecko do zastanowienia się, kim był Mamodaj. W razie potrzeby pomaga w prawidłowym rozszyfrowaniu zagadki. Dziecko dokonuje oceny postępowania chłopca. Rodzic zwraca uwagę na potrzebę dążenia do samodzielności, przypomina o kulturalnym proszeniu o pomoc. Dziecko podaje przykłady czynności, umiejętności, których nauczyło się niedawno, i które może wykonywać samodzielnie. Wymienia zwroty grzecznościowe, stosowane w proszeniu o pomoc.
• „Kostkowa gra” – zabawa dydaktyczna, doskonalenie umiejętności porównywania liczebności zbiorów, odczytywanie i posługiwanie się zapisem symbolicznym (karta pracy).
Rodzic zaprasza dziecko do udziału w zabawie. Przypomina o odpowiednim zachowaniu, zarówno w przypadku sukcesu (nienaśmiewanie się z przegranego), jak i porażki (nieobrażanie się). Dziecko dobiera się w parę z Rodzicem i otrzymuje dwie kostki do gry oraz 12 klocków. Dziecko rzuca kostką, sprawdza i zapisuje wynik oraz ustawia wieżę z tylu klocków, ile wskazała kostka. Następnie dziecko wraz z Rodzicem porównuje swoje wieże i określają, kto rzucił więcej, a kto mniej. W każdej rundzie wygrywa osoba, która zbudowała wyższą wieżę. Następnie Rodzic prezentuje znaki matematyczne: >,
do porównania wyników gry. Pokazuje schematyczne rysunki wież, z liniami obrazującymi różnice wysokości, porównuje znaki mniejszości i większości do otwartych paszcz, które zawsze kierują się w stronę większej liczby elementów.
Dziecko wraz z Rodzicem rysuje znaki na swoich kartkach z wynikami gry i odczytuje zapisy matematyczne.
4-latek: ,,Karta pracy. Powietrze” s. 11
Po zabawie dziecko na karcie pracy dorysowuje tyle kropek każdej biedronce, żeby jej obydwa skrzydła były takie same. Na dole kartki koloruje tyle listków, ile widzi biedronek.
5-latek: „Karty pracy. Powietrze” s. 37
Po zabawie dziecko na karcie pracy rysuje oczka na kostkach, zgodnie z zapisem, i odczytuje wyniki. Następnie rysuje w pustym wazonie tyle kwiatów, aby ich liczba była mniejsza niż w pełnym wazonie, i wkleja w okienko odpowiednią cyfrę.
Pomoce: kostki do gry, kartki, ołówki, klocki
Scenariusz zajęć online dla grupy III – 27.05.2020r.
Opracowała: Anna Frankowska
Grupa: III (4 i 5 –latki)
Krąg tematyczny: Aktywnie, rodzinnie, zdrowo
Temat dnia: Rodzinne kolekcje
Przewidywane osiągnięcia:
– odczuwa motywację do dbania o kondycję fizyczną poprzez systematyczne ćwiczenia gimnastyczne,
– naśladuje ruchy innej osoby oraz odczuwa radość ze wspólnej zabawy,
– potrafi wyodrębnić i nazwać zbiory tematyczne,
– rozumie symbolikę kół na fladze olimpijskiej,
– doskonali sprawność grafomotoryczną,
– doskonali sprawność i koordynację ruchową.
Przebieg zajęć głównych:
„Gimnastyka” – słuchanie opowiadania L. Łącz, dostrzeganie wpływu systematycznych ćwiczeń gimnastycznych na kondycję fizyczną, doskonalenie umiejętności analizowania treści opowiadania i formułowania wniosków. Dzieci siedzą przed tablicą, na której wisi „Zegar szczęśliwych godzin” z poprzednich zajęć. Rodzic zwraca uwagę na aktywne formy wypoczynku i wskazuje je na tarczy zegarowej. Następnie czyta powiadanie.
Gimnastyka
Chyba do końca życia nie zapomnę tamtego słonecznego popołudnia. Gdy tylko wróciłem ze szkoły, tata zaproponował, że pójdziemy na stadion. Czegoś takiego nie spodziewałem się w najśmielszych marzeniach! Przez całą drogę wypytywałem o różne szczegóły. Okazało się, że tata umówił się tam ze swoim kolegą – trenerem i jego synkiem – Antkiem. Stadion był pusty. Graliśmy razem w piłkę, skakaliśmy i wszystko byłoby dobrze, gdyby Antek nie wymyślił, że się pościgamy. Chętnie się zgodziłem. Poszliśmy na start, a nasi ojcowie stanęli na mecie. Biegłem z całych sił, ale Antek był pierwszy. Trener zaczął się śmiać i powiedział do mnie: – Zasapałeś się! Coś nie masz kondycji! Zrobiło mi się głupio, Antek spojrzał na mnie z wyższością i pogardą. Rzeczywiście, zauważyłem, że mięśnie na nogach ma większe ode mnie. Prawie jak Batman. Tata milczał, ale w drodze powrotnej stwierdził: – Jakoś pokracznie biegasz. Wstyd mi za ciebie. Od jutra będziemy się co rano gimnastykować. No i zaczęło się! Kazał mi robić jakieś dziwne skłony, pompki, przewroty. Myślałem, że skonam ze zmęczenia. Starałem się jednak, bo trzeba przyznać, że tata ćwiczył równo, razem ze mną. Jęczałem mimo to i marudziłem, aż któregoś dnia mama wpadła do pokoju i krzyknęła: – Cóż to za rygor, jak w wojsku! Przecież Jacuś nie przygotowuje się do startu na olimpiadzie! Odpuść mu trochę! Zlituj się nad biednym dzieckiem! Tata się jednak nie litował! Przeciwnie – codziennie zwiększał dawkę ćwiczeń. Aż wreszcie stało się coś dziwnego – gimnastyka zaczęła mi się podobać. Doszło do tego, że jak tata raz zachorował i leżał w łóżku, całe pół godziny ćwiczyłem na dywanie sam. – Idziesz ze mną na stadion? – zapytał nagle tata, gdy wróciłem dziś ze szkoły. – Będzie mój kolega – trener z synem. Pamiętasz ich? – Idę! – zdecydowałem. – Pamiętam doskonale. Na miejscu, ledwo się przywitaliśmy, umięśniony Antek zaproponował: – Pościgamy się? – Jasne! – odpowiedziałem, chociaż jego ojciec popatrzył na mnie z politowaniem. Tym razem wcale nie musiałem się tak starać. Sam nie wiem, kiedy minąłem linię mety, zostawiając Antka daleko w tyle. – Brawo… – bąknął trener. – Zrobiłeś ogromne postępy. Byłem dumny jak paw, a tata miał minę, jakby wygrał w totolotka. Spuściłem skromnie wzrok i odruchowo spojrzałem na nogi Antka. „Właściwie moje są teraz tak samo umięśnione – pomyślałem. – Czyżby to przez tę gimnastykę? Od jutra dodam sobie jeszcze ze dwie pompki!”
Laura Łącz „Gimnastyka” [w:] „Zapach czekolady. Opowiadania i wiersze dla dzieci”, Media Plus, Warszawa 2011, s. 81
Po wysłuchaniu opowiadania dzieci odpowiadają na pytania dotyczące treści:
-Gdzie tata zabrał Jacka?
-Dlaczego chłopiec nie wrócił ze stadionu zadowolony?
- Czy tata miał rację, zachęcając Jacka do codziennej gimnastyki?
-Jak gimnastyka zmieniała chłopca?
-Co czuł Jacek, kiedy osiągnął sukces?
Następnie dzieci zastanawiają się, dlaczego warto uprawiać sport, i formułują wnioski, np. aktywność fizyczna i ćwiczenia gimnastyczne mają wpływ na kondycję fizyczną i zdrowie, sukces dodaje sił i wiary we własne możliwości, najlepsze rezultaty przynosi systematyczność. Na zakończenie dzieci wymyślają różne ćwiczenia gimnastyczne. Stają w kole i razem z rodziną kandują: Raz i dwa, raz i dwa, kto do sportu talent ma? Raz i dwa, raz i dwa, zaraz robi to, co ja! Kolejno pokazują ćwiczenia, które naśladuje cała grupa.
„Rodzinne kolekcje” – rozbudzanie zainteresowania kolekcjonerstwem, zachęcania do kontynuowania rodzinnych tradycji, doskonalenie umiejętności klasyfikowania podczas wyodrębniania zbiorów tematycznych (karta pracy).Rodzic prezentuje przykładowe kolekcje, np. znaczków, korali, naklejek, pocztówek, muszli, i zachęca dzieci do wypowiedzi na temat własnych lub rodzinnych kolekcji. Podkreśla wartość kolekcjonowania i podtrzymywania tradycji. Następnie opowiada o chłopcu i jego kolekcji:
W ostatnią niedzielę Jacek oglądał rodzinną kolekcję znaczków pocztowych. Ponieważ razem z tatą interesuje się sportem, najbardziej podobały mu się znaczki ukazujące różne dyscypliny sportowe. W zbiorze był też znaczek z flagą olimpijską. Tata wyjaśnił Jackowi, że w olimpiadach sportowych uczestniczą zawodnicy mieszkający na różnych kontynentach i pięć przecinających się kół oznacza: Europę – koło niebieskie, Afrykę – koło czarne, Amerykę – czerwone, Azję – żółte, a Australię – koło zielone.
Rodzic pokazuje na globusie lub mapie wszystkie kontynenty. Następnie dzieci wykonują ćwiczenie na karcie pracy – kolorują koła olimpijskie według wzoru oraz otaczają pętlami kolekcje znaczków o tej samej tematyce.
Pięciolatki „Karty pracy. Powietrze” s. 36,
Czterolatki- kolorują koła olimpijskie według wzoru (karta pracy1 2).
Scenariusz zajęć online dla grupy III – 26.05.2020r.
Opracowała: mgr Justyna Anielak
Grupa: III (4 i 5 –latki)
Krąg tematyczny: ,, Aktywnie, rodzinnie, zdrowo”
Temat dnia: ,, Radosne chwile razem’’
Czas trwania: 45 minut
Pomoce dydaktyczne:
kalendarz z oznaczonymi za pomocą ikon świętami rodzinnymi, tradycyjnymi i narodowymi, tarcza zegara, wskazówka, obrazki na papierowych kołach ilustrujące różne formy spędzania czasu z rodziną, dodatkowe papierowe koła, kredki
Przewidywane osiągnięcia:
Dziecko:
– przyswaja pojęcia związane z czasem (nazwy pór roku, miesięcy),
– wskazuje aktywne i wartościowe formy spędzania wolnego czasu z rodziną,
– wykazuje zainteresowanie literami i czytaniem,
– wysłuchuje głoskę „z” w nazwach przedmiotów, doskonali analizę i syntezę słuchową,
– dostrzega i opisuje istotne różnice w wyglądzie i przeznaczeniu różnych zegarów,
– doskonali umiejętności wokalne,
– potrafi gestem i ruchem zilustrować treść piosenki.
Przebieg zajęć głównych:
• „Kartki z kalendarza” – prezentacja kalendarza, przyswajanie pojęć związanych z rytmiczną organizacją czasu (pory roku, miesiące), uświadomienie znaczenia celebrowania świąt i uroczystości o charakterze rodzinnym.
Rodzic pokazuje kalendarz, z zaznaczonym za pomocą ikon dniami świątecznymi
w jego rodzinie. Dziecko ogląda kalendarz, powtarza za Rodzicem nazwy kolejnych miesięcy i odszyfrowuje znaczenie ikon, np. tort ze świeczkami i napisem „mama”, „tata”, „babcia” (urodziny), kwiatek z nazwą osoby (imieniny), choinka (Boże Narodzenie), koszyk z pisankami (Wielkanoc), flaga Polski (święto narodowe). Rodzic zachęca do indywidualnych wypowiedzi na temat sposobów celebrowania świąt rodzinnych. Wyraża aprobatę dla form szczególnie integrujących rodzinę – wspólne wyjście, spotkania w większym gronie. Zachęca do wskazywania sposobów składania życzeń osobom, z którymi nie można się spotkać, bo mieszkają zbyt daleko (np. wysyłanie kart, telefonowanie, wysyłanie e-maili).
Pomoce: kalendarz z oznaczonymi za pomocą ikon świętami rodzinnymi, tradycyjnymi i narodowymi
• „Zegar szczęśliwych godzin” – opracowanie graficznej prezentacji aktywnych form spędzania wolnego czasu z rodziną.
Rodzic pokazuje dziecku model tarczy zegarowej ze wskazówką i napis do globalnego czytania „zegar”. Na dywanie kładzie przed dzieckiem kółka, na których w uproszczony sposób zilustrowane są różne formy spędzania czasu: granie w gry planszowe, budowanie z klocków, spacer, gra w piłkę, kino, teatr, gotowanie, rysowanie, czytanie książek oraz dodatkowe kółka, na których dziecko będzie mogło rysować. Dziecko opowiada, co najbardziej lubi robić ze swoją rodziną i przypina odpowiednie kółko na obwodzie zegara. Jeżeli wymieni coś, czego nie ma wśród gotowych kół, rysuje obrazek.
Pomoce: tarcza zegara, wskazówka, obrazki na papierowych kołach ilustrujące różne formy spędzania czasu z rodziną: 1 2 3 4 5 6, dodatkowe papierowe koła, kredki
• „Kraina literek” – zapoznanie z obrazem graficznym głoski „z”, dostrzeganie podobieństw i różnic między zegarami ze względu na wygląd i przeznaczenie (karta pracy).
Rodzic opowiada o kolekcji zegarów, którą ma tata Zenka: Tata Zenka ma kolekcję zegarów. Najstarsza jest klepsydra piaskowa. W swojej kolekcji tata ma także zegarek na rękę ze złotymi wskazówkami i zielonym paskiem, duży budzik w zygzaki, zegar z kukułką oraz ogromny zegar z wahadłem. Ostatnio kupił nowy zegar ze stacją pogody i elektronicznym wyświetlaczem.
4-latek: karta pracy w załączniku pt.: ,,Rodzaje zegarów’’
Po wysłuchaniu opowiadania dziecko bierze w kółko rodzaje zegarów o których była mowa w opowieści czytanej przez Rodzica.
5-latek: „Karty pracy. Powietrze” s. 35, kredki
Po wysłuchaniu opowiadania dziecko rysuje na karcie pracy czerwoną kropkę przy zegarach, które zapamiętało z opowiadania. Określa podobieństwa i różnice w wyglądzie zegarów, ich przeznaczeniu.
Następnie dziecko wspólnie z Rodzice, dokonują analizy i syntezy słuchowej słowa „zegar”, podają inne słowa z głoską „z” w nagłosie. Rodzic prezentuje literę „z” i „Z” i omawia ich wygląd.
5-latek:
Na karcie pracy dziecko koloruje obrazek według kodu i sprawdza, który z zegarów w kolekcji taty jest najcenniejszy.
Na zakończenie dziecko ilustruje ruchem ciała zegary według własnych pomysłów.
• „Uśmiechnij się” – nauka piosenki połączona z zabawą ilustracyjną.
Dziecko słucha piosenki, a następnie rozmawia na temat jej treści i nastroju. Rodzic uczy dziecko piosenki dwuwersowymi fragmentami, metodą powtarzania na zasadzie echa.
Podczas wykonywania piosenki dziecko prostymi gestami i ruchem rąk ilustruje jej słowa.
Pierwsza zwrotka:
Uśmiechnij się, kochana mamo, (dziecko wyciągają ręce do przodu)
najlepsza z wszystkich mam.
Przytulę się do ciebie mocno (krzyżuje ręce na ramionach)
i sto całusów dam. (wykonuje gest przesyłania całusów)
Refren:
Kochana mamo, dziś dla ciebie
świeci słoneczko, szumią drzewa, (podnosi ręce i wykonuje gest wkręcania żarówek i kołysze rękami na boki)
w ogrodzie rosną piękne kwiaty,
wesoło śpiewa ptak. (trzyma ręce w górze i łączy kciuk z wyprostowanymi palcami, naśladując dzioby ptaków)
Kochana mamo, dziś dla ciebie
narysowałam złotą rybkę; (rysuje rękami w powietrzu kształt ryby)
niech spełni wszystkie twe życzenia.
Mamusiu, żyj sto lat! (podnosi ręce i lekko rozchylają na boki)
Druga zwrotka:
Uśmiechnij się, kochany tato, (wyciąga ręce przed siebie)
zmęczony jesteś, wiem.
Lecz weź mnie, proszę, na kolana,
a ja przytulę cię. (krzyżuje ręce na ramionach)
Refren:
Kochany tato, dziś dla ciebie
świeci słoneczko, szumią drzewa, (podnosi ręce i wykonuje gest wkręcania żarówek i kołysze rękami na boki)
w ogrodzie rosną piękne kwiaty,
wesoło śpiewa ptak. (trzyma ręce w górze i łączy kciuk z wyprostowanymi palcami, naśladując dzioby ptaków)
Kochany tato, dziś dla ciebie
narysowałem złotą rybkę; (rysuje rękami w powietrzu kształt ryby)
niech spełni wszystkie twe życzenia.
Tatusiu, żyj sto lat! (podnosi ręce i lekko rozchylają na boki)