Logo ZDZ

Dzień dobry,

Scenariusz zajęć online dla grupy III – 06.05.2020r.

Opracowała: mgr Justyna Anielak

Grupa: III (4 i 5 –latki)

Krąg tematyczny: ,,Sekrety latających zwierząt”

Temat dnia: ,, Pożyteczne owady”

Czas trwania: 45 minut

Pomoce dydaktyczne:

obrazki przedstawiające owady, buźki uśmiechnięte, buźki smutne, „Wybór tekstów literackich” – D. Gellner „Motyl” s. 60–61, rolki po papierze toaletowym, kolorowy papier, druciki kreatywne, klej, nożyczki, krepina

4-latki:

Karta pracy w załączniku, nożyczki, klej, kartka z bloku technicznego

5-latki:

,,Karty pracy. Powietrze” s. 17 ćw. 1, „Karty pracy. Powietrze” s. 17 ćw. 2, kredki

Przewidywane osiągnięcia:

Dziecko:

– potrafi argumentować swoje zdanie i uczestniczyć w dyskusji, respektując prawo do wypowiedzi innych dzieci,

– dostrzega pożyteczną rolę niektórych owadów w przyrodzie,

– wie, że niektóre owady mogą być niebezpieczne dla człowieka,

– poznaje cykl rozwojowy motyla,

– starannie wykonuje pracę plastyczno-techniczną.

Przebieg zajęć głównych:

1.„Pożyteczne owady” – burza mózgów, uświadomienie pożytecznej dla człowieka roli niektórych owadów (np. pszczoły, biedronki), uzasadnianie swojego zdania.

Dziecko siedzi przed Rodzicem, który pokazuje obrazki z różnymi owadami. Każdorazowo wygłasza hipotezę: Pszczoły/motyle/biedronki... są pożyteczne. Jeśli dziecko się z nią zgadza, podaje argumenty na jej poparcie, jeśli nie, podaje dowody, że tak nie jest. Jeśli owad zostanie zweryfikowany pozytywnie, dostaje buźkę uśmiechniętą, jeśli nie – smutną. Za każdym razem dziecko stara się dowieść swojej racji. Rodzic proponuje dyskusję nie tylko o ewidentnie pożytecznych owadach, lecz także o kontrowersyjnych, jak np. mucha (jej larwy rozkładają materię organiczną, a jednocześnie roznosi wiele groźnych chorób) lub komar (roznosi choroby).

Pomoce: obrazki przedstawiające owady, buźki uśmiechnięte, buźki smutne

2.„Motyl” – słuchanie wiersza D. Gellner jako inspiracja do poznania cyklu rozwojowego motyla, odtworzenie kolejności wydarzeń i uzupełnienie cyklu.

Rodzic prezentuje dziecku wiersz, prosząc, by zapamiętało kolejność, w jakiej występują w wierszu gąsienica, poczwarka i motyl.

4-latek: karta pracy w załączniku

Po wysłuchaniu wiersza i wstępnym ustaleniu kolejności zdarzeń dziecko przechodzi do wycięcia elementów i przyklejenia ich w odpowiedniej kolejności. Następnie omawia cykl rozwojowy motyla na podstawie karty pracy.

5-latek: ,,Karty pracy. Powietrze” s. 17 ćw. 1

 Po wysłuchaniu wiersza i wstępnym ustaleniu kolejności zdarzeń dziecko przechodzi do omówienia cyklu rozwojowego motyla na podstawie ilustracji zamieszczonej na karcie pracy. Uzupełnia cykl odpowiednimi naklejkami.

Pomoce: „Wybór tekstów literackich” – D. Gellner „Motyl” s. 60–61, „Karty pracy. Powietrze” s. 17 ćw. 1

• „Pszczoła” – praca plastyczno-techniczna z wykorzystaniem rurek od papieru toaletowego, doskonalenie sprawności manualnej i rozwijanie kreatywności.

Dziecko tworzy figurkę/sylwetę pszczoły z rurki po papierze toaletowym i dostępnych materiałów plastycznych. Formuje i ozdabia tułów z odwłokiem, głowę z czułkami oraz skrzydełka. Po skończonej pracy  dziecko przedstawia swoją pszczołę, wymyślając dla niej imię, np. Maja, Gucio, i opowiadając krótko o preferencjach kwiatowych swojej pszczoły, np. To jest pszczółka Maja, która najbardziej lubi kwiatki w kolorze żółtym. To jest truteń Gucio, on lubi stokrotki.

Pomoce: rolki po papierze toaletowym, kolorowy papier, druciki kreatywne, klej, nożyczki, krepina

• „Kolorowy korowód” – zabawa dydaktyczna, ćwiczenie w odtwarzaniu sekwencji rytmicznych na konkretach oraz na kartce (karta pracy).

Do zadania zostaną wykorzystane klocki w różnych kolorach lub kształtach. Rodzic

układa prosty rytm, np. klocek czerwony, niebieski, niebieski, żółty, a dziecko go kontynuuje, dokładając klocki w odpowiednich kolorach. ‘

4-latek:karta pracy w załączniku

Po kilkukrotnym powtórzeniu zabawy z różnymi kombinacjami klocków i zakończeniu ćwiczeń z użyciem materiału konkretnego dziecko kontynuuje rytm na karcie pracy.

5-latek: „Karty pracy. Powietrze” s. 17 ćw. 2

Po kilkukrotnym powtórzeniu zabawy z różnymi kombinacjami klocków i zakończeniu ćwiczeń z użyciem materiału konkretnego dziecko kontynuuje rytm na karcie 

 książka s 60  i  s.61
karta pracy 
buzia smutna
buzia wesoła
biedronka 
zadanie matematyczne
praca plastyczna 
praca plastyczna1 
komar 
motyl
pszczoła
mucha

Scenariusz zajęć online dla grupy III – 05.05.2020r.

Opracowała: mgr Justyna Anielak

Grupa: III (4 i 5 –latki)

Krąg tematyczny: ,,Sekrety latających zwierząt”

Temat dnia: ,, Tajemniczy świat owadów latających”

Czas trwania: 45 minut

Pomoce dydaktyczne:

albumy przyrodnicze, prezentacje multimedialne, obrazki przedstawiające budowle zwierząt latających, duża kartka, kredki

4-latek:

Słoik, kolorowy papier, nożyczki, klej

Karta pracy w załączniku, kredki

5-latek:

„Karty pracy. Powietrze” s. 16, kredki

„Teczka małego artysty” – Osłonka na doniczkę, klej, słoik lub doniczka, świeca lub świeże kwiaty i woda

Przewidywane osiągnięcia:

Dziecko:

Przebieg zajęć głównych:

• „Budowle zwierząt” – rozmowa kierowana przy obrazkach, wzbudzanie podziwu dla zdolności konstrukcyjnych zwierząt oraz poszanowania dla ich pracy.

Rodzic prezentuje dziecku budowle wznoszone samodzielnie przez zwierzęta latające – ptaki i owady. Dziecko ogląda i omawia gniazda ptaków wykonywane różnymi technikami, gniazda dzikich pszczół i plastry z wosku wypełnione miodem, mrowiska wznoszone przez mrówki. W rozmowie z dzieckiem Rodzic wskazuje budulec i technikę wznoszenia tych budowli. Dziecko wybiera jego zdaniem najciekawsze, najtrudniejsze do zbudowania domy, uzasadniając swoje wybory. Rodzic powinien  zwrócić uwagę na konieczność szanowania budowli wykonanych przez zwierzęta oraz na względy bezpieczeństwa w związku z przebywaniem w okolicach tych budowli.

Pomoce: albumy przyrodnicze, prezentacje multimedialne, obrazki przedstawiające budowle zwierząt latających

• „Kraina literek” – przygotowanie do czytania i pisania, rozpoznawanie małej i wielkiej litery „b”

4-latki – karta pracy w załączniku

Dziecko wymienia nazwy elementów, które znajdują się na obrazku.  Rodzic prosi o wskazanie głoski, która powtarza się na początku wyrazów przy czym powtarza po dziecku nazwę przedmiotu i wyraźnie akcentuje głoskę ,,b’’. Wspólnie z dzieckiem omawia jej wygląd, porównuje do znanych już liter. Dziecko kreśli literę palcami w powietrzu. Na koniec dziecko koloruje obrazki.

5-latki -  „Karty pracy. Powietrze” s. 16, kredki

Rodzic odczytuje nazwy obrazków przedstawionych na karcie pracy: but, baran, balon, baletnica, burak, banan, ważka, motyl, borsuk, bratek oraz inne zawierające „b” na początku, na końcu lub w środku wyrazu, wyraźnie akcentując głoskę „b”. Prosi o wskazanie głoski, która powtarza się w wyrazach, oraz miejsca, gdzie występuje (w nagłosie, wygłosie, śródgłosie). Następnie prezentuje znak graficzny głoski– literę „b” (w załączniku). Wspólnie z dzieckiem omawia jej wygląd, porównuje do znanych już liter. Dziecko kreśli literę palcami w powietrzu. Na koniec na karcie pracy łączy z literą „b” obrazki, których nazwy rozpoczynają się głoską „b”.

• „Lata osa koło nosa” – ćwiczenia grafomotoryczne, doskonalenie sprawności manualnej.

Dziecko ruchem ramion, dłoni, a na końcu samymi końcami palców naśladują tor lotu niektórych owadów do celu, np. krążenie muchy nad kanapką, uniki lecącego komara, lot obciążonej pyłkiem pszczoły do ula. Następnie dziecko rysuje na dużej kartce wybrane tory lotów owadów, wyróżniając każdy innym kolorem kredki. Rodzic zachęca dziecko do kreślenia linii spiralnych.

Pomoce: duże kartki, kredki

• „Osłonka na doniczkę” – praca plastyczno-techniczna, rozwijanie sprawności manualnej i kreatywności.

4-latek-wykonanie osłonki na doniczkę

Dziecko dostaje od rodzica słoik do którego przykleja wykonanie wspólnie z Rodzicem elementy takie jak: trawa, motyl, pszczoła, biedronka, kwiaty. Zdjęcie poglądowe znajduje się w załączniku.

Pomoce: Słoik, kolorowy papier, nożyczki, klej

5-latek- wykonanie przestrzennej pracy z „Teczki małego artysty”.

Dziecko wypycha elementy stroika, formuje je i dokleja elementy. Całość może posłużyć jako samodzielna dekoracja lub osłonka na doniczkę, lampion czy pojemnik. Po zakończeniu pracy dziecko porządkuje miejsce jej wykonywania.

Pomoce: „Teczka małego artysty” – Osłonka na doniczkę, klej, słoik lub doniczka, świeca lub świeże kwiaty i woda. Zdjęcie poglądowe w załączniku.
teczka małego artysty 
ul pszczół  
bocian 
plaster miodu 
mrowisko 
kolorowanka  
litera ,,b"

Scenariusz zajęć on- line dla grupy III – 04.05.2020r.

Opracowała: Anna Frankowska

Grupa: III (4 i 5 –latki)

Krąg tematyczny: Sekrety latających zwierząt

Temat dnia.: Zwierzęta latające

Przewidywane osiągnięcia:

– dostrzega cechy wspólne dla zwierząt danego gatunku,

– wzbogaca wiedzę i słownictwo na temat zwierząt latających,

– dostrzega cechy budowy umożliwiające latanie,

 – uważnie słucha opowiadania,

– wykazuje empatyczny stosunek do zwierząt,

 – wie, jak się zachować w sytuacji kontaktu z nieznanym zwierzęciem, dostrzega ewentualne zagrożenia.

Przebieg zajęć głównych:

 „Czy to ptak, czy to ssak?” – zabawa dydaktyczna, doskonalenie umiejętności klasyfikacji zwierząt przez dostrzeganie wspólnych cech charakterystycznych dla poszczególnych gatunków. Wspólnie z dzieckiem oglądamy fotografie przedstawiające różne znane zwierzęta(zdjęcia  w załączniku). Następnie przedstawiamy krótką charakterystykę wybranych gromad: ssaków, ptaków, ryb oraz owadów: Ssaki (np. niedźwiedź, lew, tygrys, lampart, żyrafa, szympans, goryl, słoń, nosorożec, kangur, zebra, nietoperz, wilk, wieloryb, delfin, pies, kot domowy, koń, owca, świnka morska, królik) są karmione mlekiem matki, mają ciała porośnięte włosami lub futrem, oddychają płucami, utrzymują stałą temperaturę ciała niezależnie od temperatury otoczenia, wymieniają zęby mleczne na stałe, żyją głównie na lądzie. Ptaki (np. struś, mewa, pelikan, bocian, papuga, orzeł, sowa, kaczka, kura) mają ciała porośnięte piórami i skrzydła, latają, są jajorodne, ich jaja wymagają wysiadywania, odznaczają się osiadłym lub wędrownym trybem życia. Ryby (np. rekiny, łososie, płaszczki, barrakudy, mureny, amfipriony, pławikoniki) żyją w wodzie, pływają, są zmiennocieplne, ich skóra jest zwykle pokryta łuskami, mają płetwy (grzbietowe, ogonowe, piersiowe, brzuszne, odbytowe), oddychają skrzelami, w większości są jajorodne. Owady (np. komar, ważka, pszczoła, mrówka, motyl, biedronka, modliszka, mucha) w większości potrafią latać, mają z reguły skrzydła podwójne (oprócz mrówek), mają trzy pary odnóży, niektóre przechodzą metamorfozę (motyle, komary). Dzieci dzielą dostępne obrazki na gromady (zbiory): ssaki, ptaki, ryby, owady.

Na karcie pracy dzieci pięcioletnie otaczają pętlami ryby i ptaki oraz ćwiczą spostrzegawczość, szukając brakujących elementów na rysunkach.

 „Karty pracy. Powietrze” Pięciolatki  s. 15, kredki

 „Zwierzęta latające” – prezentacja graficzna wybranych latających zwierząt: owadów, ptaków, ssaków, ryb; porównywanie wyglądu, cech budowy pod kątem możliwości latania. Wspólnie zastanawiamy  się: Co jest potrzebne do latania? Jak są zbudowane skrzydła u różnych zwierząt? Czym różnią się skrzydła bociana, pszczoły, biedronki i nietoperza? Czy latająca ryba ma skrzydła? Rodzic opowiada o latających rybach, zwanych inaczej „ptaszorami”, które dzięki płetwom piersiowym potrafią szybować w powietrzu nad wodą. Niektóre z nich zwane są czteroskrzydłymi, ponieważ mają duże płetwy piersiowe i duże płetwy brzuszne. Dzieciom pokazujemy zdjęcia zwierząt latających które umieściłam pod postem.

 Zabawa ruchowa-  naśladowanie wybranych zwierząt latających, np. bocianów, które lecą z szeroko rozpostartymi skrzydłami, brodzą po łące, wysoko podnosząc nogi, odpoczywają, stojąc na jednej nodze i starając się utrzymać równowagę. Następnie dzieci zmieniają się we wróbelki, które dopiero uczą się latać.

„Gość” – wysłuchanie opowiadania W. Widłaka jako wstęp i zachęta do rozmowy o ptakach z najbliższego środowiska, udzielanie odpowiedzi na pytania związane z tekstem oraz swobodne wypowiedzi dzieci. Czytamy opowiadanie dzieciom:

Gość

Był ranek. Pies Pypeć leżał na swoim posłaniu. Obudziło go furkotanie. – Zaraz – powiedział Pypeć do siebie, nie otwierając oczu. – Właściwie tylko ptaki furkoczą. W naszym domu tylko Katastrofa jest ptakiem. Ale Katastrofa nie umie furkotać, bo ma za krótkie skrzydełka. Zresztą teraz śpi. Słyszę jej pochrapywanie. Więc… Pomilczał chwilę, rozmyślając. W końcu wciąż z zamkniętymi oczyma uśmiechnął się i powiedział: – Aha. Więc to niemożliwe, żeby w naszym domu coś furkotało. Po prostu mi się zdaje. Wtedy właśnie coś mu zafurkotało nad samą głową. Otworzył oczy. Obok zobaczył śpiącą wciąż Katastrofę, a tuż nad sobą, na półeczce – szarego ptaszka. Ptaszek wyglądał na przestraszonego. Przekrzywił główkę i wpatrywał się w Pypcia. – Hej – powiedział Pypeć. – To ty tak furkoczesz? Ptaszek jakby na to czekał. Natychmiast poderwał się w górę, odbił się od sufitu, potem od ściany, potem od drugiej ściany, a potem jeszcze parę razy powtórzył tę samą trasę. Furkotał przy tym nieprzytomnie. – Ojej – zmartwił się Pypeć. – Ciasno ci, co? A mnie się zawsze wydawało, że mamy takie wielkie mieszkanie. Ptaszek zafurkotał jeszcze raz. Trafił w lampkę, która spadła prosto na Katastrofę. Na szczęście nic im się obu nie stało, tylko Katastrofa przestała chrapać i wyskoczyła z łóżka. – Uwaga, lampy spadają! – zawołała trochę nieprzytomnie. Wtedy do pokoju wleciała mucha Bzyk-Bzyk i wszedł Pan Kuleczka. Ptaszek na ich widok natychmiast dał popisowy koncert furkotania. – To wróbelek! – zawołał Pan Kuleczka. – Bzyk-Bzyk, lepiej się schowaj! Zdaje się, że wróbelki bardzo lubią muszki. Zgrabnym ruchem podsunął Bzyk-Bzyk słoik, a gdy tam wleciała, zakręcił go przykrywką z dziurkami i odstawił. – Jak wróbelki lubią muszki, to dlaczego pan zamyka Bzyk-Bzyk? – zaprotestowała Katastrofa. Wróbelek latał to tu, to tam, a wszyscy usiłowali nadążyć za nim oczyma. Nawet Bzyk-Bzyk zza słoikowej szyby. – Sprawa jest poważna – powiedział Pan Kuleczka. – Zaraz zobaczycie. I zaprowadził ich do kuchni. – Tędy wleciał – wyjaśnił Pan Kuleczka, pokazując uchylone okno. Ale wszyscy patrzyli na podłogę. Leżały tam obrazki, które jeszcze wczoraj wisiały na ścianie, pudełka z przyprawami, które jeszcze wczoraj stały na półeczkach, książki kucharskie, papiery i mnóstwo innych rzeczy, które wzięły się nie wiadomo skąd. Wyglądało to gorzej niż kącik Pypcia i Katastrofy po całym dniu świetnej zabawy. – On na pewno nie zrobił tego specjalnie! – zawołała Katastrofa. – Oczywiście, że nie – powiedział Pan Kuleczka. – Tylko bardzo się boi, a tutaj jest mu okropnie ciasno. – Musimy go wypuścić – stwierdził stanowczo Pypeć. Wrócili do pokoju. Zamknęli drzwi, a Pan Kuleczka odsunął zasłony i otworzył szeroko okno. Zrobiło się trochę chłodno, ale nikt nie narzekał. Chodziło przecież o ważniejszą sprawę. Wróbelek najpierw nie bardzo wiedział, po co to wszystko. Ale gdy zaczęli wymachiwać rękoma, łapami i skrzydełkami (co tam kto miał), zafurkotał krótko i zaraz był za oknem. – Szkoda, że się z nami nie pożegnał – powiedziała Katastrofa.

– A mnie się zdaje, że słyszę jeszcze jego furkotanie – zdziwił się Pypeć. Katastrofa przez chwilę nasłuchiwała, a potem krzyknęła: – Jakie tam furkotanie! Zapomnieliśmy o Bzyk-Bzyk! I wszyscy rzucili się wypuszczać Bzyk-Bzyk ze słoika. Czekało ich jeszcze mnóstwo sprzątania, ale byli bardzo zadowoleni. Niejeden rycerz z bajki mógł im pozazdrościć. Dzień ledwo się zaczął, a im już się udało uwolnić aż dwie osoby!

W. Widłak „Gość” [w:] „Pan Kuleczka. Skrzydła”, Media Rodzina, Poznań 2003, s. 3–7

Rodzic rozpoczyna rozmowę kierowaną na temat treści opowiadania. Może zadawać pytania: Jakie wydarzenie miało miejsce w domu Pana Kuleczki? Dlaczego Bzyk-Bzyk schowała się

do słoika? W jaki sposób Pan Kuleczka uwolnił wróbelka? Jakie znasz gatunki ptaków, które przylatują na parapet twojego pokoju? Czy można więzić dzikiego ptaka w pokoju? Dzieci odpowiadają zgodnie z biegiem wydarzeń w opowiadaniu lub udzielają swobodnych odpowiedzi związanych z własnymi doświadczeniami. Rodzic wskazuje właściwe sposoby postępowania w sytuacji, gdy napotka się zwierzę potrzebujące pomocy. Przestrzegamy przed pochopnym dotykaniem nieznanych zwierząt, ponieważ niektóre z  nich mogą być nosicielami chorób,  np. nietoperze. Wyjaśniamy, że przestraszone zwierzę, broniąc się, może zaatakować. Uświadamiamy też, że dzieci same nie powinny decydować o formie i potrzebie pomocy, tylko jak najszybciej muszą zawiadomić osobę dorosłą. Opowiadamy o azylach dla ptaków, w których specjaliści, weterynarze udzielają im fachowej pomocy.

A w linku przesyłam  film do obejrzenia o ptasim azylu :

https://www.youtube.com/watch?v=KYwn_M_iwqs
podział zwierząt: ssaki ssaki1  owady ptaki  ryby
ptaszor  bocian  biedronka  nietoperz  pszczoła