Scenariusz zajęć online dla grupy III – 12.05.2020r.
Opracowała: mgr Justyna Anielak
Grupa: III (4 i 5 –latki)
Krąg tematyczny: ,,Opowieści czterech wiatrów’’
Temat dnia: ,, Dom w czterech porach roku”
Czas trwania: 45 minut
Pomoce dydaktyczne:
kartony stanowiące tło dla tworzenia obrazów, elementy do przyporządkowywania, kody pogodowe, umowne symbole pór roku (np. śnieżynka, kwiatek, dojrzały owoc, żółty liść), kolorowe guziki, pojemniki, farby plakatowe, kartony, klej, nagranie piosenki ,,wścibski wiatr’’, szyfonowe chusteczki lub paski kolorowej krepiny
4-latki:
Farby, korek od wina, ołówek kredki, blok techniczny
5-latki:
„Karty pracy. Powietrze” s. 22, kredki
Przewidywane osiągnięcia:
Dziecko:
– wiąże zjawiska i zmiany w przyrodzie z odpowiednią porą roku,
– dostrzega logikę i rytm następujących po sobie zmian związanych z cyklem pór roku,
– odczytuje informacje przedstawione symbolicznie,
– poznaje zapis literowy głoski „d”,
– wskazuje miejsce głoski „d” w wyrazach,
– odzwierciedla w kompozycji plastycznej piękno drzewa w danej porze roku,
– doskonali umiejętności wokalne i improwizuje
Przebieg zajęć głównych:
• „Dom w czterech porach roku” – rozmowa przy kreatywnych obrazkach, dopasowanie odpowiednich elementów i symboli do pór roku, dostrzeganie zmian i zjawisk charakterystycznych dla poszczególnych pór roku.
Na dywanie Rodzic rozkłada cztery kartony stanowiące tło do tworzenia obrazów pór roku. Są elementy stałe, jak: dom, konar drzewa owocowego (elementy stałe rysuje Rodzic). Dziecko dopełnia każdy obraz przez przyporządkowywanie elementów charakterystycznych dla poszczególnych pór roku, dostrzegając logikę i rytm następujących po sobie zmian. Następnie przyporządkowuje z pomocą Rodzica symbole pór roku i kody opisujące zjawiska atmosferyczne typowe dla każdej z nich.
Pomoce: kartony stanowiące tło dla tworzenia obrazów, elementy do przyporządkowywania, kody pogodowe, umowne symbole pór roku (np. śnieżynka, kwiatek, dojrzały owoc, żółty liść)
• „Kraina literek” – przygotowanie do czytania i pisania, rozpoznawanie małej i wielkiej litery „d”, analiza słuchowa wyrazów z głoską „d” (karta pracy dla 5-latków).
Rodzic umieszcza napis „dom” przy planszy wykorzystywanej podczas wcześniejszych zajęć. Wyodrębnia głoskę „d” w tym wyrazie.
4-latki:
Następnie dziecko wypełnia kontur głoski ,,D’’ poprzez stemplowanie korkiem od wina umaczanym w farbie (szablon głoski ,,D’’ w załączniku).
5-latki: „Karty pracy. Powietrze” s. 22, kredki
Następnie Rodzic nazywa obrazki przedstawione na karcie pracy: dom, deska, drabina, płot, dynia, skrzypce, drzwi, dywan, wyraźnie akcentując głoskę „d”. Prosi o wskazanie głoski, która powtarza się w wyrazach, oraz miejsca, gdzie występuje (na początku, na końcu czy w środku wyrazu).
Następnie dziecko spaceruje swobodnie po salonie w rytm uderzeń bębenka. Na przerwę w grze staje i słucha, a Rodzic wypowiada wyrazy, w których wyraźnie słychać głoskę „d”. Dziecko powtarza wyraz i gestem pokazuje, gdzie słychać głoskę „d”. Jeśli w nagłosie, wyciąga ręce do góry, w środku wyrazu – wskazuje na brzuch, w wygłosie – pochyla się i łapie za stopy. Po kilkukrotnym prawidłowym wskazaniu miejsca głoski Rodzic
prezentuje, znak graficzny głoski – literę „d”. Wspólnie omawiają jej wygląd, porównują do znanych już liter. Kreślą palcami w powietrzu.
4-latek:
Na koniec dziecko rysuje na kartce papieru swój wymarzony dom i koloruje go.
5-latek: „Karty pracy. Powietrze” s. 22, kredki
Na koniec na karcie pracy dziecko nakleja literę „d” przy obrazkach, w których nazwach słyszą głoskę „d”, oraz koloruje na żółto obrazki z głoską „d” w nazwie i na niebiesko z głoską „k” w nazwie.
Pomoce: bębenek
• „Drzewo w czterech porach roku” – zajęcia plastyczne, malowanie drzewa farbami plakatowymi, rozwijanie kreatywności i wyobraźni.
Dziecko wspólnie z Rodzicem segreguje guziki według kolorów, dzieląc je do czterech pojemników z napisami: wiosna, lato, jesień, zima. Razem decydują, które odcienie pasują do których pór roku. Następnie dziecko wybiera jeden pojemnik z guzikami oraz bierze arkusz
białego kartonu. Dziecko maluje sylwetę drzewa, a następnie ozdabia ją, przyklejając guziki
w rożnych kolorach.
Pomoce: kolorowe guziki, pojemniki, farby plakatowe, kartony, klej
• „Wścibski wiatr” – nauka piosenki, zabawa ruchowa i wykonanie akompaniamentu do piosenki.
Na początek, jeśli zachodzi taka potrzeba, Rodzic wyjaśnia dziecku określenia zawarte w tekście piosenki: „uciekający czas”, „gdzie zimują raki”, „wsadzać we wszystko nos” i przypomina, w jakich sytuacjach ich używamy. Następnie dziecko uczy się piosenki metodą powtarzania po Rodzicu na zasadzie echa. Piosenka ma trzy zwrotki przedzielone krótkimi fragmentami instrumentalnymi, podczas których dziecko może miarowo klaskać lub poruszać rękami swobodnie jak w tańcu arabskim. Nagrodą za szybkie nauczenie się piosenki jest wykonanie przez dziecko tańca z chusteczkami (lub paskami krepiny). Do tańca dziecko staje na dywanie, w ręku trzyma chusteczkę (lub krepinę). Zwrotki piosenki dziecko śpiewa, stojąc w miejscu, podczas części instrumentalnych tańczy swobodnie, dopasowując ruch do muzyki. Na zakończenie Rodzic prezentuje dziecku instrumenty perkusyjne, butelki i torebki foliowe oraz demonstruje, w jaki sposób wydobywa się z nich dźwięk. Następnie odtwarza nagranie i razem śpiewają.
Pomoce: szyfonowe chusteczki lub paski kolorowej krepiny, nagranie piosenki
,,Wścibski wiatr’’
1.Podobno wiatr wielkie uszy ma,
dlatego tysiące plotek zna;
wie, gdzie ucieka czas
i o czym szumi las.
2. Podobno wiatr wielkie skrzydła ma,
dlatego przez świat z radością gna;
wie, gdzie zimuje rak
i o czym śpiewa ptak.
3. Podobno wiatr bardzo dobrze wie:
kto? kiedy? dlaczego? co i gdzie?
Bo taki wiatru los:
we wszystko wsadza nos!
muzyka i słowa: Renata Szczypior
kwiatek
śnieżynka
jesień
nauka pisania
zima
słońce
deszcz
karta pracy
pioruny
jabłko
Scenariusz zajęć online dla grupy III –11.05.2020r.
Opracowała: Anna Frankowska
Grupa: III (4 i 5 –latki)
Krąg tematyczny: Opowieści czterech wiatrów
Temat dnia Skąd się bierze wiatr?
Przewidywane osiągnięcia:
– konstruuje wiatrak z papieru według wzoru,
– dostrzega zależność między siłą podmuchu a szybkością kręcenia się wiatraka,
– potrafi określić, czy w przedstawionej na obrazku sytuacji wieje wiatr
– odczytuje graficzną prezentację kierunków wiatru oraz doskonali orientację na globusie w odniesieniu do stron świata,
– wskazuje lewą i prawą stronę swojego ciała,
– uczestniczy w działaniach badawczych, przestrzegając zasad bezpieczeństwa.
Przebieg zajęć głównych:
„Co może robić wiatr?” – rozwiązanie zagadki słownej, zabawa konstrukcyjna i badawcza, dostrzeganie wpływu podmuchu powietrza na szybkość kręcenia się wiatraków oraz ćwiczenie spostrzegawczości( „Karty pracy. Powietrze” Pięciolatki s. 21 ). Rodzic zadaje zagadkę, zachęcając dzieci do odpowiedzi i do rozmowy odnoszącej się do dotychczasowej ich wiedzy i doświadczeń na temat wiatru.
Jeżeli go nie ma
– Listek ani drgnie,
A gdy mocno dmuchnie
– Wielkie drzewa gnie.
Zbigniew Dmitroca „Zagadki wesołej gromadki”, Świat Książki, Warszawa 2008
Dzieci znajdują rozwiązanie zagadki. Następnie rodzic proponuje dzieciom wykonanie prostych wiatraczków z kwadratowych kartoników i ćwiczenia obrazujące, jak zachowują się wiatraczki pod wpływem podmuchów wywoływanych przez urządzenia takie jak suszarka do włosów czy wentylator. Dzieci samodzielnie dmuchają na wiatraczki z różną siłą, wprawiając w ruch ich ramiona. Na koniec dzielą się wnioskami z obserwacji i łączą wiatraczki z ich cieniami na karcie pracy.
„Róża wiatrów” – słuchanie wiersza L.J. Kerna „Cztery wiatry” jako wstęp do rozmowy, pokaz graficznej prezentacji kierunków wiatru w odniesieniu do stron świata z wykorzystaniem globusa. Rodzic czyta wiersz:
,, Cztery wiatry ‘’
Cztery wiatry
Z czterech stron świata
Bez najmniejszego powodu
Stanęły do zawodów.
Wystartujemy, jak tylko zadnieje,
I zobaczymy, kto szybciej wieje.
Na znak dany przez Słońce
Ruszyły jak cztery zające,
Zające okropnie wyjące.
Południowy z południa,
Północny z północy,
Zachodni z zachodu,
A wschodni ze wschodu.
Miał wygrać ten, co pierwszy
Pojawi się w środku,
Emocje więc były wielkie,
Jak w totolotku.
Skończyło się jednak bardzo niemiło,
A to dlatego, że wiały z jednakową siłą.
Bo każdy z wiatrów przez cały czas
Dął do utraty tchu,
Na pełny gaz.
Wpadły na metę z czterech stron jednocześnie
I zderzyły się,
I potłukły się bardzo boleśnie.
Teraz każdy ma guzy i potworne siniaki...
Poznaje się je po tym,
Że bardzo jęczy wiatr taki.
Ludwik Jerzy Kern „Cztery wiatry” [w:] „Wiersze pod choinkę”, KAW, Warszawa 198
Po przeczytaniu wiersza rodzic prezentuje globus lub mapę świata wskazuje i nazywa kierunki świata. Zawiesza na tablicy tzw. różę wiatrów, odczytuje nazwy kierunków w języku angielskim: nord, west, south, east. Jednocześnie krótko charakteryzuje wiatry wiejące z poszczególnych kierunków. Uświadamia dzieciom, że kierunek wiatru decyduje o pogodzie i napływających masach powietrza ciepłego, zimnego lub o umiarkowanej temperaturze. W zależności od kierunku, z jakiego wieje, wiatr niesie ze sobą masy powietrza określonego typu, np. wiatr północny znad morza jest wilgotny i chłodny – zimą przynosi opady śniegu, a latem – deszczu (podobnie jak zachodni). Natomiast wiatr z południa jest zazwyczaj ciepły i suchy, podobnie jak wschodni, kontynentalny – latem gwarantuje wysokie temperatury, upały i dobrą pogodę, zimą zaś mróz i niebo bez opadów. Nauczyciel zachęca dzieci do opracowania prezentacji pogodowej dla własnego regionu na bieżący dzień z symbolicznym obrazowaniem czynników pogodowych.
Pomoce:, róża wiatrów, mapa, globus, ( ilustracje w zdjęciach).
„Z której strony wieje?” – zabawa ruchowa doskonaląca orientację w przestrzeni i w schemacie ciała, utrwalenie umiejętności rozpoznawania i określania kierunków. Dzieci stoją w rozsypce. Każde trzyma w ręku chorągiewkę. Rodzic opowiada o wietrze wiejącym w różnych kierunkach: raz w prawą, raz w lewą stronę. Zadaniem dzieci jest zilustrowanie ruchem słów prowadzącego i przełożenie chorągiewki do odpowiedniej ręki, prawej albo lewej. Po kilkukrotnym powtórzeniu i właściwym reagowaniu na komendy dzieci określają kierunki wiatru na karcie pracy na podstawie rysunków drzew.
Karty pracy. Powietrze” Pięciolatki s. 21 ćw. 2
Karta pracy. Powietrze. Czterolatki s. 8
Pomoce: chorągiewki, chusta , chusteczka higieniczna
„Powietrze i woda” – zabawy badawcze, obserwacja zachowania się powietrza w wodzie w różnych sytuacjach badawczych i próba formułowania wniosków. Z uwagi na duże zagrożenie pochlapaniem, wylaniem, zamoczeniem zaleca się przeprowadzić zabawy w ogrodzie. Dajemy dzieciom kubeczki z wodą i słomki do napojów. Dzieci dmuchają z różnym natężeniem przez słomki. Obserwują, że powietrze w formie bąbelków unosi się pionowo do góry. Rodzic zwraca się do dzieci z pytaniem problemowym: Co zrobić, by zatrzymać powietrze w wodzie? Czy uda się połączyć trwale wodę z powietrzem? Zwraca uwagę na zjawisko fizyczne, kiedy odpowiednio małe cząsteczki powietrza dostają się do wody lub innej cieczy, powodując, że przezroczysta woda wydaje się biała, np. jak to się dzieje w przypadku wodospadów. Następnie dajemy dziecku zestaw badawczy:
– miseczkę, białko kurze (jajka przed rozbiciem sparzyć wrzątkiem), rękawiczki jednorazowe, trzepaczkę;
– miseczkę, tężejącą galaretkę, rękawiczki jednorazowe, trzepaczkę;
– łagodny płyn do prania, rękawiczki jednorazowe, wodę w misce;
– płyn do mycia naczyń, rękawiczki jednorazowe, wodę w misce.
Zadaniem dziecka jest zatrzymanie powietrza w płynie. Dzieci oglądają efekty swoich działań i wyciągają wnioski.
Pomoce: kubeczki jednorazowe, słomki do napojów, woda, miseczki, trzepaczki, jajo, rozpuszczona galaretka, rękawiczki jednorazowe, płyn do mycia naczyń, płyn do prania.
mapa świata
róża wiatrów
Scenariusz zajęć online dla grupy III – 08.05.2020r.
Opracowała: mgr Justyna Anielak
Grupa: III (4 i 5 –latki)
Krąg tematyczny: ,,Sekrety latających zwierząt”
Temat dnia: ,, Ptaki innych kontynentów”
Czas trwania: 45 minut
Pomoce dydaktyczne:
atlasy ptaków, publikacje przyrodnicze, Internet, obrazki i fotografie z ptakami, kartoniki do zakrywania,
4-latek:
Szablon papugi, plastelina
Karta pracy w załączniku, ołówek
5-latek:
„Karty pracy. Powietrze” s. 19, kredki
„Karty pracy. Powietrze”, s. 20, kredki
Przewidywane osiągnięcia:
Dziecko:
– wzbogaca wiedzę na temat warunków i potrzeb zwierząt hodowanych w domach,
– utrwala i systematyzuje wiedzę o ptakach różnych kontynentów,
– uczestniczy w quizie, wykazując się szybkością myślenia,
– koloruje obrazek zgodnie z kodem literowym,
– wskazuje miejsce głoski „b” w schemacie wyrazowym-5latek,
– doskonali sprawność i koordynację ruchową.
Przebieg zajęć głównych:
• „Ptaszek w klatce” – rozmowa kierowana, uświadomienie potrzeb i warunków, jakie należy stworzyć zwierzętom, a zwłaszcza ptakom hodowanym w warunkach domowych, oraz ćwiczenie klasyfikacji (karta pracy).
Dziecko opowiada o zwierzętach, jakie hoduje w domu. Wymienia i charakteryzuje obowiązki opiekuna zwierząt. Nazywa akcesoria, jakie są do tego potrzebne. Opisuje, jakie warunki należy spełniać, by właściwie i odpowiedzialnie zajmować się zwierzętami. Jeśli jest dziecko, które w domu hoduje ptaka, Rodzic prosi je o wyliczenie obowiązków związanych z pielęgnacją zwierzęcia, opowiedzenie zabawnych historii z jego udziałem lub ciekawostek.
4-latek: karta pracy w załączniku
Dziecko łączy obrazek zwierzaka z jego cieniem, a następnie łączy zwierzę z jego ,,domkiem’’
5-latek: „Karty pracy. Powietrze” s. 19
Na koniec dziecko klasyfikuje na karcie pracy akcesoria potrzebne do opieki nad psem i kotem.
• „Ptaki wszystkich kontynentów” – quiz wiedzy ornitologicznej, utrwalenie i pogłębienie wiadomości o ptakach.
Dziecko z pomocą Rodzica porządkuje informacje o ptakach, odpowiadając „tak” lub „nie” na przygotowane pytania. Rodzic, zadaje dziecku pytanie, zwraca uwagę na przystosowanie ptaków do warunków życia, klasyfikację ze względu na tryb życia, sposób odżywiania i ciekawostki z życia ptaków. Pytania są zadawane w formie pytań: Czy...? Po uzyskaniu odpowiedzi twierdzącej lub przeczącej Rodzic podaje właściwą odpowiedź wraz z uzasadnieniem, np.
– Czy wszystkie ptaki latają? Nie. Niektóre ptaki to nieloty, np. kiwi, pingwiny, strusie.
– Czy ptaki można zobaczyć w godłach państw? Tak. Ptaki znajdują się w godłach państw:
Polska – orzeł bielik
Australia – struś
Bahamy – flaming
Gwatemala – kwezal herbowy
Kolumbia – kondor wielki
Papua Nowa Gwinea – rajski ptak
Północny Cypr – gołąb
Saint Lucia – papuga
Stany Zjednoczone Ameryki – bielik amerykański
Sudan – sekretarz
– Czy wszystkie ptaki śpią w nocy? Nie. Są ptaki, które prowadzą nocny tryb życia, np. sowy.
– Czy wszystkie ptaki zakładają gniazda, by złożyć jaja i wychować młode? Nie. Są ptaki, które podrzucają swoje jaja do gniazd innych ptaków, np. kukułka.
– Czy samice i samce ptaków wyglądają jednakowo? Nie. Zazwyczaj samce mają bogatsze i bardziej kolorowe upierzenie.
– Czy wszystkie ptaki śpiewają? Nie. Niektóre ptaki nie wydają głosu, np. łabędzie nieme.
Pomoce: atlasy ptaków, publikacje przyrodnicze, Internet
• „P jak ptaki” – ćwiczenie percepcji wzrokowej
Rodzic umieszcza przed dzieckiem zakryte obrazki lub fotografie ptaków. Odsłania je fragment po fragmencie. Dziecko stara się jak najszybciej odgadnąć, jaki to ptak, zanim Rodzic odkryje cały obrazek.
4-latek:karta pracy w załączniku
Następnie dziecko wykleja plasteliną szablon ptaka.
5-latek: „Karty pracy. Powietrze
Następnie dziecko na karcie pracy koloruje obrazek według kodu literowego oraz wkleja literę „b” w odpowiednich miejscach schematów wyrazowych pod obrazkami zwierząt.
.jpg){kind=link}
Scenariusz zajęć on- line dla grupy III – 04.05.2020r.
Opracowała: Anna Frankowska
Grupa: III (4 i 5 –latki)
Krąg tematyczny: Sekrety latających zwierząt
Temat dnia.: Nasze ptaki
Przewidywane osiągnięcia:
– uważnie słucha utworu literackiego,
– odczytuje mądrość ukrytą w bajce i potrafi wskazać przykłady z życia dowodzące jej prawdziwości,
– rozumie wpływ staranności, solidności na jakość i trwałość efektów wykonywanej pracy,
– poznaje etapy w cyklu rozwojowym ptaków,
– uczestniczy w zabawie badawczej, przestrzegając zasad zachowania, i wyciąga wnioski z obserwacji,
– porównuje budowę piór, dostrzegając podobieństwa i różnice,
– potrafi we współpracy z innymi dziećmi stworzyć kompozycję z ciał i rekwizytów,
– odpowiednio reaguje na przerwę w muzyce.
Przebieg zajęć głównych:
„Jak ptaki nauczyły się budować gniazda?” – wysłuchanie bajki chińskiej jako wstęp do poznania ptasich gniazd i ich mieszkańców, utrwalenie nazw ptaków. Rodzic czyta bajkę
,, Jak ptaki nauczyły się budować gniazda ‘’
Jaskółka, wróbel, wrona, orzeł, sowa i kura, dowiedziawszy się, że feniks świetnie buduje gniazda, udały się do niego na naukę. – Trudno wyuczyć się rzemiosła, trzeba mieć wiele cierpliwości – rozpoczął feniks. Kurka od razu usnęła. „Piękny jest feniks, ale czyż może być dobrym majstrem? Niepotrzebnie tu przyszłam” – pomyślała sowa. I odfrunęła. Feniks ciągnął dalej: – Żeby zbudować dobre gniazdo, trzeba najpierw założyć mocny fundament. Można na przykład wybrać na dużym drzewie rozwidlenie trzech gałęzi… Ucieszył się orzeł: – No tak, okazuje się, że wszystko jest bardzo proste. Umiem już budować gniazdo. – Zamachawszy skrzydłami, odfrunął także. Feniks zaś opowiadał dalej: – …Trzeba przynieść w dziobie gałązki i układać je warstwa za warstwą… Wrona znudziła się wykładem: – Krrra. Wystarczy, już się nauczyłam. – I odfrunęła z krakaniem. Feniks mówił dalej: – Ale takiego gniazda nie można uważać za doskonałe. Jeśli pragniecie mieszkać bezpiecznie, najlepiej zbudujcie gniazdo pod okapem dachu domu, wtedy nie będzie dla was groźny ani deszcz, ani wiatr… Wróbel pomyślał: „To już pewnie wszystko. Okazuje się, że nie tak trudno zbudować dobre gniazdo”. I powiedział głośno: – Nauczyłem się. – Po czym zaćwierkał i odleciał. A feniks mówił dalej: – Najpierw należy przynieść glinę, ułożyć ją dokładnie, potem zebrać trochę piórek i trawy i usłać nimi wnętrze. Wtedy gniazdo będzie bardzo wygodne. Kurka, dopóki feniks mówił, spała, nie słyszała niczego i nie nauczyła się budować gniazda. Do tej pory musi spać w gnieździe, które zbudował dla niej człowiek. Sowa nie chciała uczyć się dalej, dlatego także nie umie budować gniazda. Siedzi całą noc na drzewie i pohukuje smutnie. Orzeł znalazł drzewo, na którym trzy gałęzie tworzą rozwidlenie, i siedzi na nim. Gniazda, zbudowanego przez wronę, nie można nazwać trwałym, zadmie wiatr – rozwali się od razu. Wróbel zbudował sobie gniazdo pod okapem dachu, lecz nieprzytulnie w nim. Tylko jedna jaskółka uważnie i cierpliwie słuchała feniksa do końca. Zapamiętała wszystko i zbudowała sobie przytulne gniazdko. Mieszka w nim, nie bojąc się wiatru ani deszczu.
Bajka chińska; „Jak ptaki nauczyły się budować gniazda” [w:] „Bajki narodów świata – Bajki chińskie”, Wydawnictwo Oficyna Cracovia, Kraków 1991, s. 5–7,
Po wysłuchaniu bajki dzieci wymieniają nazwy ptaków, które w niej występowały, oraz krótko opisują ich gniazda. Następnie rodzic prezentuje wybrane gatunki ptaków i budowane przez nie gniazda. Wspólnie omawiają rodzaj gniazd (wiszące, położone na drzewach, na ziemi) oraz materiał, z jakiego powstały. Nawiązujemy do mądrości ukrytej w każdej bajce. Uświadamiamy dzieciom, że każdy dom – również człowieka – wymaga solidnej konstrukcji od fundamentów. Zadajemy pytanie problemowe: Czy tylko przy budowie domów ważna jest staranność, solidność? Dzieci starają się wskazać inne przykłady pokazujące, że jeśli wykonamy coś starannie, będzie to trwalsze, np. budowle z klocków, prace plastyczne wymagające łączenia wielu elementów.
Pomoce: albumy przyrodnicze, prezentacje multimedialne, fotografie przedstawiające ptaki i ich gniazda, fotografie ptaków i ich gniazd umieszczam w zdjęciach.
Link do filmu jak ptaki zakładają gniazda: https://www.youtube.com/watch?v=9qTkJ6xJtuM
„Co w gnieździe piszczy?” – poznanie sposobu rozmnażania się ptaków, zabawa badawcza z jajkiem oraz ćwiczenie pamięci uwagi (, „Karty pracy. Powietrze” Pięciolatki s. 18,). Na podstawie zdjęć omawiamy krótko cykl rozwoju ptaka: od jaja przez fazę pisklęcia do dorosłego osobnika. Wykorzystując surowe i ugotowane jaja kurze, omawiamy wspólnie budowę jajka – białko, żółtko, skorupkę. Oglądamy, jeśli to możliwe skorupki jaj pod lupą. Opisujemy kształt jaja, używając określenia: owalne. Dzięki dostępnym zdjęciom porównujemy wielkość i kolorystykę jaj niektórych gatunków ptaków. Na zakończenie na karcie pracy dzieci pięcioletnie wykonują ćwiczenie pamięci i uwagi.
„Pióra i puch” – zabawa badawcza, badanie materiału przyrodniczego (ptasich piór) z użyciem lupy. Rodzic rozdaje dziecku próbki materiału przyrodniczego (ptasie pióra) do zbadania i obserwacji z użyciem lupy( o ile posiada). Dzieci oglądają i porównują ze sobą pióra – lotki oraz puchowe. Opisują ich budowę, wskazują na podobieństwa i różnice. Wspólnie z rodzicem rozmawiają o korzyściach wynikających z pokrycia ciała ptaków piórami: możliwość latania oraz izolacja cieplna i od wody. Dzieci wykonują ćwiczenia oddechowe z ich wykorzystaniem, badając, jak unosi się puch, a jak pióro lotne.
Pomoce: ptasie pióra i puch , fotografie piór puchowych i lotnych umieszczam w zdjęciach.
„Ptasie gniazda” – zabawa słuchowo-ruchowa, uwrażliwianie na wybrane elementy muzyki: dynamikę, barwę dźwięków i artykulację. Przed rozpoczęciem zabawy przygotowujemy rekwizyty. Przywiązujemy do ptasich piórek nitki o długości ok. 20 cm i dajemy dziecku (po jednym piórku). Do zabawy wykorzystujemy nagranie utworu „Ptaszarnia” C. Saint-Saënsa. Dzieci trzymają nitkę z piórkiem w dłoni i improwizują ruch do muzyki, naśladując ptaki w locie. Starają się dopasować swój ruch do muzyki: reagują na dźwięki fletowe, fortepianowe, o zmiennych wartościach rytmicznych, głośniejsze i ciche. Na przerwę w muzyce zatrzymują się i, stojąc w miejscu.
Link do utworu muzycznego: http://www.muzykotekaszkolna.pl/kanon/camille-saint-saens-karnawal-zwierzat/
budowa jaja
historyjka obrazkowa
małe- duże
pióra puch
pióra lotki
ptaki pióra
rodzaje jaj
skorupka
żółtko
białko
karty pracy 1 2 3 4 5
