Logo ZDZ

Scenariusz zajęć online dla grupy III – 24.06.2020r.

Opracowała: Anna Frankowska

Grupa: III (4 i 5 –latki)

Krąg tematyczny: Wakacje z żywiołami

Temat dnia: Wspomnienia z podróży przez żywioły

Przewidywane osiągnięcia:

 – dostrzega znaczenie systematyczności podczas realizacji planowych działań,

 – trafnie operuje pojęciami związanymi z czasem,

– współdziała podczas działań zespołowych,

– przejawia kontrolę emocjonalną podczas gry i potrafi pogodzić się z przegraną,

 – przyporządkowuje obrazki do odpowiedniego żywiołu,

– poprawnie układa życzenia,

 – doskonali umiejętność współpracy w grupie i orientacji w przestrzeni.

 Przebieg zajęć głównych:

 „Gramy w żywioły” – zespołowe rozgrywanie gry kostkowej, doskonalenie umiejętności współpracy, nabieranie umiejętności czerpania radości z gry niezależnie od wyniku. Rodzic układa na podłodze pola do gry z małych obręczy, a dodatkowo oznacza niektóre pola umownymi kolorami, odpowiadającymi żywiołom. Zaznacza start i metę. Na środku umieszcza obręcz ze zbiorem obrazków pasujących do poszczególnych żywiołów. Każdy uczestnik  stawia pionek na linii startu. Gra polega na rzucaniu kostką i poruszaniu się zgodnie z liczbą wyrzuconych oczek. Jeżeli pionek stanie na kolorowym polu, gracz losuje obrazek i nazywa żywioł, z którym się łączy. Po udzieleniu poprawnej odpowiedzi gracz zabiera obrazek. Jeśli odpowie źle – odkłada obrazek na miejsce. Na zakończenie gry gracze gratulują sobie, podając ręce.

 Pomoce: małe obręcze, kolorowe koła odpowiadające barwom żywiołów, pionki, kostka do gry, obrazki związane z żywiołami

 „Koło żywiołów” – doskonalenie logicznego myślenia podczas przyporządkowywania elementów, dostrzeganie wpływu żywiołów na środowisko przyrodnicze i społeczne (karta pracy). Dzieci oglądają ilustracje na kartach pracy. Omawiają pokazane elementy, nazywają żywioły. Rodzic  zwraca uwagę na umieszczenie żywiołów w  kole, które symbolizuje całość, a  także na zwierzęta, rośliny, ludzi, przedmioty stworzone przez człowieka i to, co stworzyła natura. Dzieci otaczają obrazki pętlami, w kolorach odpowiadających poszczególnym żywiołom. Na zakończenie dzieci stają w kole i składają sobie wakacyjne życzenia.

Pięciolatki  „Karty pracy. Powietrze” s. 60–61

 „Cztery żywioły” – zabawa ruchowo-przestrzenna przy piosence, kształcenie estetycznego poruszania się, pamięci i koncentracji. Podczas pierwszej zwrotki dzieci, śpiewając, maszerują w różne strony sali. Zatrzymują się dopiero na ostatni wers (ciekawy świat poznaję z wami) i stają twarzami w tę samą stronę. Przykładając obie ręce do oka, robią z nich lunetę. Realizacja refrenu: Ziemia (podczas pauzy dzieci wykonują dwa klaśnięcia), po niej biegamy (maszerują w miejscu), ogień (podczas pauzy wykonują dwa klaśnięcia), ciepło nam daje (każde dziecko obejmuje swoje ramiona) wodę (podczas pauzy wykonują dwa klaśnięcia), chętnie pijemy (głaszczą się po brzuchu) powietrzem – oddychamy. (obracają się wokół własnej osi z podniesionymi szeroko ramionami). Podczas drugiej zwrotki idą w kole wiązanym. Na refren zatrzymują się i realizują go jak poprzednio, ale stojąc w kole. Podczas trzeciej zwrotki idą „wężem”, trzymając się za ręce. Osoba prowadząca stara się skręcać raz w prawo, raz w lewo. Podczas refrenu zatrzymują się i realizują go jak poprzednio, ale stojąc w „wężu”. Na przygrywkę do czwartej zwrotki znów stają w rozsypce, robiąc tzw. wiatraki. Śpiewają ją, stojąc w rozsypce.

Pomoce: CD Piosenki i utwory do słuchania – „Cztery żywioły” nr 19

https://amara.org/pl/videos/4WEydGXJ8cQy/pl/1117851/2615563/

Cztery żywioły

1.Lubię po piasku biegać boso, gliną się bawić, kamieniami. Nogi mnie w dal po ziemi niosą, ciekawy świat poznaję z wami.

 Ref. Ziemia – po niej biegamy, ogień – ciepło nam daje, wodę – chętnie pijemy, powietrzem – oddychamy.

2. Ogień gorący jest i groźny, czasem przyjemny także bywa, gdy w święta wokół blask roztacza, a ciepło nam na serca spływa.

Ref. Ziemia – po niej biegamy…

3. Woda jest piękna, kiedy rzeką lub wodospadem z góry spływa. Potrzebna ludziom jest do życia, chociaż czasami groźna bywa.

 Ref. Ziemia – po niej biegamy…

 4. Powietrza dużo jest dokoła. Powietrzem wszyscy oddychamy. Przynosi zapach czekolady, dymu z ogniska, perfum mamy.

Ref. Ziemia – po niej biegamy…

muzyka: Paulina Zajkowska słowa: Grażyna Małkowska

Scenariusz zajęć online dla grupy III – 25.06.2020r.

Opracowała: mgr Justyna Anielak

Grupa: III (4 i 5 –latki)

Krąg tematyczny: ,,Wakacje z żywiołami”

Temat dnia: ,,Wakacje nad wodą”

Czas trwania: 45 minut

Pomoce dydaktyczne:

obrazki ukazujące różne zbiorniki i cieki wodne, W. Widłak „Plaża” [w:] „Pan Kuleczka. Dom”, Media Rodzina, Poznań 2008, s. 40, zdjęcia morza w różnych porach dnia, roku, przy różnej pogodzie
1  2  3  4  5  6  7  8  10  11

4-latek-kartka z bloku technicznego, farby akwarelowe, woda, pędzle, zdjęcia obrazów marinistycznych

5-latek-„Karty pracy. Powietrze” s. 59, farby akwarelowe, woda, pędzle

Przewidywane osiągnięcia:

Dziecko:

– dostrzega podstawowe różnice między zbiornikami wodnymi,

– zna zasady bezpieczeństwa obowiązujące podczas przebywania nad wodą,

– potrafi podać adekwatne określenia opisujące cechy morza,

– dostrzega zmiany w wyglądzie morza w zależności od pory roku, pory dnia, warunków pogodowych,

– opowiada o swoich wrażeniach podczas oglądania reprodukcji obrazów,

– maluje techniką „mokre w mokrym”,

– dobiera barwy zgodnie z założoną koncepcją pracy.

Przebieg zajęć głównych:

• „Odpoczynek nad wodą” – rozmowa kierowana, uściślenie wiedzy na temat zbiorników wodnych, utrwalenie zasad bezpieczeństwa podczas pobytu nad wodą.

Rodzic pyta dziecko, gdzie można latem pojechać, żeby się wykąpać na świeżym powietrzu albo pobawić w wodzie. Dziecko udziela odpowiedzi, wskazuje odpowiednie obrazki (morze, jezioro, staw, rzeka, odkryty basen, górski potok), podaje cechy charakterystyczne każdego

zbiornika, wskazuje podobieństwa i różnice. Następnie Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat zasad bezpieczeństwa nad wodą. Szczególną uwagą zwraca na kąpanie się tylko w miejscach dozwolonych, przebywanie pod opieką osób dorosłych, stosowanie kamizelek ratunkowych podczas pływania na sprzęcie wodnym, zabezpieczanie ciała przed słońcem, unikanie skoków do wody w miejscach nieznanych, sprawdzanie, czy woda nadaje się do kąpieli. Na zakończenie dziecko jeszcze raz wymienia wszystkie zasady.

Pomoce: obrazki ukazujące różne zbiorniki i cieki wodne

• „Jakie jest morze?” – słuchanie opowiadania W. Widłaka „Plaża”, rozwijanie myślenia skojarzeniowego, dostrzeganie piękna morza w różnych porach dnia.

Rodzic zadaje pytanie: Jakie jest morze? Dziecko stara się wskazać atrybuty morza, stosując adekwatne określenia. Rodzicw razie konieczności podpowiada, aby określenia dotyczyły różnych cech: wyglądu, dźwięków, wielkości. Po rozmowie zaprasza do wysłuchania

opowiadania opisującego wrażenia z pobytu na plaży Pana Kuleczki, psa Pypcia, muchy Bzyk-Bzyk i kaczki Katastrofy. Rodzic prosi, aby dziecko zapamiętało, jak opisują morze bohaterowie utworu.

Plaża

Pan Kuleczka, pies Pypeć i kaczka Katastrofa siedzieli na plaży i patrzyli na morze. Na co patrzyła mucha

Bzyk-Bzyk, nie dało się z całą pewnością stwierdzić, bo jak zwykle latała nad nimi to tu, to tam.

− Wielkie jest – powiedziała Katastrofa.

− I szumi – dodał Pypeć.

Zamilkli. Trudno było coś więcej powiedzieć. Pewnie dlatego codziennie, kiedy przychodzili na plażę, mówili

to samo.

Plaża była pusta, tak jak zwykle, a nawet bardziej. Zwykle była pusta, bo żeby do niej dotrzeć, potrzebny był

dość długi spacer przez las, a okazuje się, że wcale nie wszyscy lubią dość długie spacery przez las. A dziś była

pusta trochę bardziej niż zwykle, bo słońce mimo lata schowało się za chmury i udawało, że go nie ma. Pan

Kuleczka, Pypeć, Katastrofa i Bzyk-Bzyk wcale nie dali się na to nabrać i przyszli na plażę, tyle że w kurtkach.

Pan Kuleczka zrobił grajdoł. Wszyscy oprócz Bzyk-Bzyk przytulili się do siebie, żeby było ciepło. Teraz mogli

zupełnie spokojnie patrzeć na morze. Morze było wielkie i szumiało.

− Szumi – powiedział Pypeć.

− Wielkie, wielkie, wielkie – dodała Katastrofa.

Zapadło milczenie. Kolejne białe linie zbliżały się z szumem do brzegu. Nagle unosiły się i z eleganckim

ukłonem, hucząc, robiły miejsce swoim siostrom, które biegły za nimi.

− A właściwie dlaczego morze tak ciągle szumi? – zapytał Pypeć.

− No coś ty? – zawołała Katastrofa. – Nie widzisz? Szumi, bo są fale! Ale dlaczego jest takie wielkie? Chyba

naj-, naj-, największe ze wszystkiego!

Oboje spojrzeli na Pana Kuleczkę. Pan Kuleczka przez chwilę patrzył w milczeniu w morze, a potem niespodziewanie

się uśmiechnął.

− Naj-, naj-, największe, powiadasz, Katastrofciu? A jeśli wcale nie jest największe, i dobrze o tym wie?

− Nie jest największe?! – Pypeć i Katastrofa powiedzieli to niemal równocześnie.

Pypeć spojrzał w lewo, a Katastrofa w prawo. Oboje zobaczyli morskie fale, które jak okiem sięgnąć wpływały

na żółty piasek plaży. Potem popatrzyli przed siebie. Morze, trochę szare, trochę niebieskie, poprzecinane białymi

kreskami fal, w ogóle się nie kończyło. Po prostu w pewnym momencie przestawało być widać, co jest dalej.

− Nie największe? – powtórzyła Katastrofa. – To w takim razie co jest większe?

Pan Kuleczka znów się uśmiechnął i uniósł palec w górę.

Katastrofa popatrzyła za nim i zrozumiała.

− Niebo! – zawołała.

Rzeczywiście. Szaroniebieskie niebo rozciągało się nad całym morzem, nad nimi, nad żółtą plażą, nad

wydmami, nad lasem, który był za nimi, a z całą pewnością i dalej – nad pobliskim miasteczkiem, nad ich

rodzinnym miastem, nad wszystkimi polami, górami, lasami, łąkami, domami, torami kolejowymi i drogami,

które już kiedyś widzieli, nad tymi, których jeszcze nie widzieli, a nawet nad tymi, których nigdy w życiu

nie zobaczą.

Przez chwilę zastanawiali się nad tym, aż w końcu Pypeć powiedział:

− To ja już chyba wiem, dlaczego morze tak szumi. Może chce, żeby zwracać na nie uwagę?

Katastrofa pokręciła głową.

− A ja myślę, że ono po prostu nie potrafi inaczej. Gdyby morze przestało szumieć, to nie byłoby sobą. A co

komu po morzu, które nie jest morzem?

I wszyscy wsłuchali się w szum morza.

Wojciech Widłak

Po wysłuchaniu opowiadania dziecko opisuje morze słowami bohaterów. Zastanawia się, od czego zależy wygląd morza (pogoda, pora roku, pora dnia) i weryfikuje swoje odpowiedzi, oglądając różnorodne zdjęcia morza. Dostrzegają różnice koloru, wysokości fal. Rodzic pyta, co bohaterowie opowiadania wskazali jako większe od morza. Dziecko wyraża swoją opinie, poznaje pojęcie „horyzont”.

Pomoce: W. Widłak „Plaża” [w:] „Pan Kuleczka. Dom”, Media Rodzina, Poznań 2008, s. 40, zdjęcia morza w różnych porach dnia, roku, przy różnej pogodzie

• „Marynistyczne obrazy” – rozwijanie wrażliwości na odbiór dzieł malarskich, odzwierciedlanie kolorystyki morza podczas malowania farbami akwarelowymi techniką „mokre w mokrym” (karta pracy).

4-latek-

Dziecko ogląda obrazy marynistyczne,   1 które znajdują się w załączniku, wychwytuje podobieństwa i różnice, dzieli się wrażeniami, wybiera obraz, który bardziej mu się podoba, uzasadnia swoją decyzję. Następnie malują własny obraz marynistyczny farbami akwarelowymi, techniką „mokre w mokrym”. Dba o właściwy dobór barw, w zależności

od pory i pogody, jaką chce ukazać

5-latek-„Karty pracy. Powietrze” s. 59, farby akwarelowe, woda, pędzle

Dziecko ogląda obrazy na karcie pracy, wychwytuje podobieństwa i różnice, dzieli się wrażeniami, wybiera obraz, który bardziej mu się podoba, uzasadnia swoją decyzję. Po rozmowie ozdabia ramki. Następnie malują własny obraz marynistyczny farbami akwarelowymi, techniką „mokre w mokrym”. Dba o właściwy dobór barw, w zależności

od pory i pogody, jaką chce ukazać.

Scenariusz zajęć online dla grupy III – 24.06.2020r.

Opracowała: Anna Frankowska

Grupa: III (4 i 5 –latki)

Krąg tematyczny: Wakacje z żywiołami

Temat dnia: Lato − ciekawe i bezpieczne

Przewidywane osiągnięcia:

– wykazuje się wiedzą ogólną i logicznym myśleniem, określając wpływ żywiołów na nasze życie i środowisko,

– łączy żywioły z odpowiednimi barwami,

– potrafi ocenić, czy przedstawione na obrazkach sytuacje są bezpieczne,

 – nazywa zwierzęta i rośliny przedstawione na obrazkach oraz zdobywa podstawowe informacje na ich temat,

 – przestrzega reguł gry,

 – doskonali umiejętności wokalne i poczucie rytmu,

– doskonali orientację słuchowo-przestrzenną

Przebieg zajęć głównych:

 „Letnie spotkania z żywiołami” – giełda pomysłów, dostrzeganie znaczenia i wpływu żywiołów na nasze życie i środowisko, uświadomienie konieczności zachowania ostrożności w kontakcie z nimi, wiązanie zjawisk przyrodniczych z aktualną porą roku. Dzieci wykonują z krepiny, apaszek, tkanin elementy stroju, ozdoby w barwach symbolizujących żywioły: Ziemia, Ogień, Woda, Powietrze. Rodzic zadaje pytania, np. Kim jesteś? Gdzie możemy spotkać ogień latem? Kiedy ogień jest nam potrzebny? Kiedy ogień może być dla nas niebezpieczny? Podobne pytania kieruje do pozostałych symbolów żywiołów które wykonało dziecko. Następnie dzieci na hasło: Koło żywiołów wstają, maszerują po kole i wracają na swoje miejsca.

Pomoce: krepina, apaszki, tkaniny w kolorach czterech żywiołów

 „Bezpiecznie czy nie?” – ocena postaw i zachowania innych, rozwijanie myślenia przyczynowo-skutkowego, nazywanie barw ciepłych i zimnych (karta pracy). Dzieci oglądają i omawiają ilustracje na karcie pracy. Wskazują zachowanie bezpieczne i niebezpieczne. Przed kolorowaniem wymieniają barwy, jakich chcą użyć, dzieląc je na ciepłe i zimne.

Pięciolatki „Karty pracy. Powietrze” s. 58,

Czterolatki- przypomnij sobie zasady bezpiecznej zabawy nad wodą- na karcie pracy dorysuj rzeczy którymi możesz się bawić w wodzie.

 „Domino” – gra matematyczna, doskonalenie umiejętności porządkowania elementów zgodnie z podaną liczebnością, wdrażanie do przestrzegania przyjętych reguł gry. Dzieci siedzą na dywanie, rodzic rozkłada domino i wyjaśnia zasady gry. Dzieci przeliczają kropki na kartonikach, wspólnie nazywają rośliny i zwierzęta, słuchają ciekawostek z nimi związanych. Następnie dzieci rozgrywają grę w parach, przestrzegając ustalonych reguł. Pomoce: Pięciolatki „Pomoce dydaktyczne” – Domino

 „Cztery żywioły” – nauka piosenki i akompaniamentu, doskonalenie poczucia rytmu. Rodzic  rozpoczyna naukę piosenki od refrenu z jednoczesną realizacją za pomocą klaskania i gestodźwięków. Na słowa: ziemia – podczas pauzy po tym słowie dzieci wykonują dwa klaśnięcia, po niej biegamy – kręcą „młynki” rękami, ogień – podczas pauzy po tym słowie wykonują dwa klaśnięcia, ciepło nam daje – każde dziecko obejmuje swoje ramiona, wodę – podczas pauzy po tym słowie wykonują dwa klaśnięcia, chętnie pijemy – głaszczą się po brzuchu, powietrzem – oddychamy – rozkładają ręce na boki szerokim gestem. Każde dziecko otrzymuje odpowiedni instrument lub rekwizyt. Podczas kolejnego wykonania piosenki dzieci grają w refrenie w następujący sposób: w pauzie po słowie „ziemia” dwie nuty grają dzieci łyżkami lub indtrumentem (w miejscu, w którym poprzednio klaskały); po słowie „ogień” dwa uderzenia; po słowie „woda” dwa razy. Podczas ostatniego wersu dzieci grają spontanicznie/potrząsają lub pocierają torebkami foliowymi. Podczas zwrotek dzieci koncentrują się na poprawnym śpiewie.

Pomoce: „Cztery żywioły” muzyka: Paulina Zajkowska słowa: Grażyna Małkowska

Link do utworu: https://amara.org/pl/videos/4WEydGXJ8cQy/pl/1117851/2615563/

 „Żywiołowa ciuciubabka” – zabawa słuchowo-ruchowa, rozpoznawanie brzmienia instrumentów lub przedmiotów codziennego użytku. Zabawę przeprowadzamy w ten sposoby: –dziecko zostaje ciuciubabką i rodzic zawiązuje mu chustkę na oczach. „Ciuciubabka” staje na środku sali. Rodzic  obraca ją kilkakrotnie, następnie po cichu gra na ,,instrumencie”. „Ciuciubabka” odgaduje, co to jest.

Scenariusz zajęć online dla grupy III – 23.06.2020r.

Opracowała: mgr Justyna Anielak

Grupa: III (4 i 5 –latki)

Krąg tematyczny: ,,Wakacje z żywiołami”

Temat dnia: ,,Na wakacjach wszędzie dobrze”

Czas trwania: 45 minut

Pomoce dydaktyczne:

T. Kubiak „Wakacje…Wakacje…” [w:] „Kolorowy spacer”, KAW, Warszawa 1985, s. 27, zdjęcia ilustrujące treść wiersza, obrazki i wyroby sztuki ludowej

5-latek-, „Karty pracy. Powietrze” s. 57, kredki

Przewidywane osiągnięcia:

Dziecko:

– wzbogaca wiedzę i słownictwo dotyczące regionów Polski,

– aktywnie uczestniczy w zajęciach ,

– potrafi przekazać treść za pomocą niewerbalnych środków wyrazu,

– poznaje wytwory sztuki ludowej i dostrzega ich unikalne piękno,zkice zaję

– doskonali umiejętność precyzyjnego kolorowania i komponowania barw,

– doskonali sprawność i koordynację ruchową.

Przebieg zajęć głównych:

• „Wakacje, wakacje…” – słuchanie wiersza T. Kubiaka, dostrzeganie walorów wypoczynkowych wybranych obszarów naszego kraju, wzbogacanie wiedzy i słownictwa dotyczącego regionów Polski.

Rodzic prosi o uważne wysłuchanie wiersza i zapamiętanie, jak można spędzać czas w opisanych regionach Polski.

Wakacje… Wakacje…

Pojedziecie nad morze,

do Szczecina, do Gdańska.

Plaża − słońcem powita,

wiatr wam zagra do tańca.

Będziecie lepić zamki

z piasku na złotych plażach.

Zaśpiewacie piosenkę

o dziarskich marynarzach.

Pojedziecie – hen w góry,

pod Kasprowy, pod Giewont.

Posłuchacie potoków

szumiących górskim drzewom.

Pobiegniecie na halę,

gdzie pasterskie szałasy.

Pobiegniecie ścieżkami

przez kosówki i lasy.

Wszędzie pięknie. Najpiękniej

nad mazurskim jeziorem.

W lasach ptaki śpiewają.

A bór szumi za borem.

Tadeusz Kubiak

Po wysłuchaniu wiersza Rodzic wyjaśnia trudniejsze pojęcia, pokazuje zdjęcia ilustrujące treść wiersza i zadaje pytania, np. O jakich miejscach opowiadał wiersz? Co będziesz podziwiać, jak spędzisz czas, jeśli pojedziesz nad morze/w góry/nad mazurskie jeziora? Zachęca dziecko do formułowania wypowiedzi w czasie przyszłym.

Pomoce: T. Kubiak „Wakacje…Wakacje…” [w:] „Kolorowy spacer”, KAW, Warszawa 1985, s. 27, zdjęcia ilustrujące treść wiersza

• „Moje wakacyjne plany” – zabawa ruchowo-naśladowcza, doskonalenie umiejętności formułowania wypowiedzi w czasie przyszłym, docenianie piękna rodzinnego regionu.

Rodzic zaprasza dziecko do zabawy, w której będzie przedstawiać za pomocą ruchów, gestów wakacyjne zajęcia w różnych regionach Polski. Rodzic wymienia region, a dziecko pokazuje czynność, którą po nim naśladuje Rodzic. Po zabawie dziecko siada na dywanie i opowiada o swoich wakacyjnych planach lub marzeniach. Formułuje wypowiedzi w czasie przyszłym.

• „Łowicka wycinanka” – poznanie elementów wzornictwa charakterystycznych dla polskiej sztuki ludowej, doskonalenie sprawności manualnej podczas kolorowania (karta pracy).

Rodzic prezentuje obrazki i wyroby sztuki regionalnej: stroje, ceramikę, ozdoby, tkaniny. Zawraca uwagę na wyroby twórców z rodzinnego regionu dziecka. Wybrane elementy, np. hafty, sploty tkanin, dziecko może oglądać przez lupę.

4-latek-

Wykonie przez dziecko łowickiej wycinanki

5-latek-, „Karty pracy. Powietrze” s. 57, kredki

Następnie opisuje obrazek na karcie pracy i koloruje według własnego pomysłu.

]

Pomoce: obrazki i wyroby sztuki ludowej