"Ludzie listy piszą, a listonosze donoszą"
Przewidywane osirągnięcia dziecka:
• czerpie radość z zabaw ruchowych,
• potrafi porównywać wielkości i układać koperty według rozmiaru,
• wie, kim jest dyrygent,
• uważnie słucha wierszy dla dzieci,
• odwiedza miejsca użyteczności publicznej,
• poznaje pracę listonosza,
• rysuje po śladzie i wykonuje projekt własnego znaczka pocztowego,
• rytmicznie recytuje tekst,
• bawi się bezpiecznie .
Przebieąg dnia:
- Zajęcia poranne
• „Wrzucamy listy” – zabawa z podskakiwaniem . Dziecko maszeruje i biega po sali . Na hasło: Wrzucamy listy – wyciągają w górę rękę „z listem”, podskakuje wysoko i naśladuje wrzucanie listu do skrzynki . Zabawa jest powtarzana kilka razy, ze zmianą ręki .
• „Koperty” – porównywanie rozmiaru kopert, układanie według wielkości wzrastającej lub malejącej . Rodzic przygotowuje dla dzieci koperty w różnych rozmiarach . Dziecko krótko opowiada, do czego służą koperty, co się z nimi robi . Wskazuje koperty największe i najmniejsze . Następnie w parach układają koperty od najmniejszej do największej i odwrotnie . koperty w różnych rozmiarach
• „Jestem muzykantem” – wysłuchanie i omówienie treści piosenki . Rodzic wyjaśnia dziecku słowo „dyrygent” i funkcję, jaką pełni dyrygent w orkiestrze (osoba kierująca wykonaniem utworu muzycznego przez orkiestrę lub chór) . Dziecko powtarza po rodzicu słowa piosenki i gesty naśladujące grę na instrumentach .
II. Zajęcia główne
• „Listonosz” – wysłuchanie wiersza M . Terlikowskiej, przybliżenie dziecku postaci i zawodu listonosza . Rodzicczyta wiersz .
Listonosz
Przez ulice długie,
od samego rana,
idzie pan listonosz,
torbę ma wypchaną.
Czy pogoda, czy dzień mglisty
pan listonosz nosi listy.
Stuku-puku
– proszę wpuście listonosza.
Pan listonosz listy niesie,
nie pomyli się w adresie.
Maria Terlikowska
Nauczyciel prezentuje dzieciom ilustracje przedstawiające listonosza, pyta dzieci, czy też znają swojego listonosza, czy często do nich przychodzi .
Zadaje pytania dotyczące doręczyciela i jego pracy, np .
– Czym zajmuje się listonosz?
– Na czym polega jego praca?
– Jak chodzi ubrany?
– Co ze sobą nosi?
Dzieci dzielą się swoją wiedzą, nauczyciel, w razie konieczności, uzupełnia ich wiadomości . M. Terlikowska „Listonosz” [w:] „Antologia literatury dla najmłodszych”, oprac. A. Ożyńska-Zborowska, Wydawnictwo KAW, Warszawa 2002, s. 109, ilustracje przedstawiające listonosza
• „Na poczcie” – spacer do najbliższego urzędu pocztowego, obserwacja pracy listonosza i pracowników poczty . Rodzic zabiera dziecko na spacer na pocztę . Przed wycieczką przypomina o bezpiecznym zachowaniu się na ulicy (poruszanie się w parach, nieodchodzenie od nauczyciela, przestrzeganie ustalonych reguł) . Wyjście na pocztę dobrze wcześniej ustalić z kierownikiem danego urzędu – może oprowadzić dzieci, opowiedzieć o swojej pracy . Po takiej wizycie dziecko mogą wspólnie przygotować podziękowanie dla pracowników poczty (praca plastyczna) i w zaadresowanej kopercie wrzucić je do skrzynki na kolejnym spacerze .
• „Znaczki pocztowe” – ćwiczenie sprawności manualnej, rysowanie znaczka po śladzie i projektowanie obrazka . Rodzic pokazuje dziecku klaser ze znaczkami . Dziecko segreguje znaczki, dokonuje ich klasyfikacji . Opisuje wygląd tych, które podoba im się najbardziej . Następnie na karcie pracy rysuje znaczek po śladzie i projektują obrazek . klaser ze znaczkami, „Karty pracy” – karta 54., kredki
znaczki: 1 2 3
- Zajęcia popołudniowe
• „List” – zabawa logorytmiczna . Dziecko recytuje rymowankę ze zmiennym tempem (raz wolno, raz szybko) i ze zmienną dynamiką (raz cicho, raz głośno): Do lisicy myszka mała list na liściu napisała.
• „Kto pierwszy doręczy?” – zabawa bieżna . Dziecko stoi w szeregu za Rodzicem. Naprzeciwko nich, na drugim końcu sali, wisi sylweta domu . Na sygnał dziecko biegnie do domu, aby doręczyć list – dotykają sylwety . Wraca spokojnym marszem na miejsce . RODZIC powtarza zabawę kilka razy .
karta pracy 1 2
"Dzielni strażacy"
Przewidywane osirągnięcia dziecka:
• przedstawia ruchem treść wysłuchanego opowiadania,
• doskonali precyzyjne dmuchanie,
• potrafi liczyć w dostępnym zakresie,
• poznaje różne instrumenty muzyczne,
• uważnie słucha utworu dla dzieci,
• zabiera głos w rozmowie na bliskie tematy,
• wie, jakie środki bezpieczeństwa zachować w zetknięciu z ogniem,
• doskonali sprawność fizyczną,
• naśladuje głosem dźwięki instrumentów,
• bawi się bezpiecznie .
Przebieąg dnia:
- Zajęcia poranne
• „Do pożaru” – opowieść ruchowa . Dziecko naśladuje ruchem czynności, o których opowiada RODZIC: Jesteś strażakiem. Szykuj się do gaszenia pożaru. Zakładaj kombinezon – od dołu, najpierw nogi, potem ręce. Zapnij suwak. Załóż hełm. Biegnij do miejsca pożaru. Trzeba się spieszyć. Wejdż po drabinie – trzymaj się rękoma, podnoś wysoko nogi. Łap wąż i polej płonący ogień. Woda głośno szumi – szszsz… Udało się. Pożar ugaszony. Możesz wracać. Zejdź z drabiny i maszeruj z powrotem.
• „Zdmuchujemy świeczki” – ćwiczenia oddechowe z liczeniem . RODZIC prosi, by dzieci wyobraziły sobie urodzinowy tort ze świeczkami, które należy zdmuchnąć . Jednak dzieci nie zdmuchną wszystkich świeczek naraz, a każdą osobno . RODZIC objaśnia: Na torcie jest jedna świeczka. Żeby ją zdmuchnąć, należy jeden raz dmuchnąć. Na kolejnym torcie są dwie świeczki. Dmuchamy dwa razy. Na następnym trzy. Dmuchamy w każdą świeczkę osobno! A teraz zdmuchniemy wszystkie jednym wielkim podmuchem! Raz!
• „Instrumenty dęte” – słuchanie dźwięków trąbki i fletu, prezentacja instrumentów: budowa i sposób gry .
https://www.youtube.com/watch?v=HWeC6_srMk8
https://www.youtube.com/watch?v=xciSgNdREMY
- Zajęcia główne
• „Straż pożarna” – zapoznanie z utworem Cz . Janczarskiego, wyjaśnienie niezrozumiałych pojęć . RODZIC czyta dzieciom wiersz .
Straż pożarna
Bije dzwon na alarm,
już śpieszą strażacy.
Czasem w nocy – ze snu,
czasem w dzień – od pracy.
Śpieszą na ratunek:
tam płonie zagroda!
Gra trąbka
– a czerwień lśni na samochodach.
Pierwsi są na miejscu,
choćby szmat był drogi.
Pryska woda z węża,
syczy żar i ogień.
Gaśnie groźny pożar,
dym ku niebu pnie się.
Dzielna straż pożarna
ludziom pomoc niesie!
Czesław Janczarski
Po wysłuchaniu wiersza dzieci, oglądając ilustracje, wypowiadają się na temat pracy strażaków: jak się ubierają, co muszą zrobić, aby ugasić pożar, jaki sprzęt wykorzystują . Dzieci oceniają również, czy praca strażaków jest potrzebna, czy jest bezpieczna, trudna czy łatwa .
strażak
pożar1
pożar2
pożar3
pożar4
• „Bądź ostrożny!” – rozmowa kierowana przez RODZICA na temat zagrożenia pożarem, ostrożnego obchodzenia się z ogniem . RODZIC przedstawia niebezpieczne skutki zabaw zapałkami, nierozsądnego rozpalania ognia, np . w lesie, nieostrożnego obchodzenia się z ogniem, bez opieki dorosłego . Zadaniem dzieccka jest na podstawie ilustracji, z pomocą RODZICA opisać zaistniałą sytuację, ocenić zachowanie bohaterów, wysnuć wniosek, czego nie należy robić . Na koniec dziecko uczy się krótkiej rymowanki: Jestem uważny, jestem ostrożny, bo każdy ogień może być groźny! ilustracje dotyczące zagrożenia pożarowego
• „Do pożaru!” – zestaw zabaw i ćwiczeń ruchowych w ogrodzie . RODZIC przygotowuje w ogrodzie duże butelki plastikowe wypełnione wodą i piłki lekarskie do przenoszenia . W wyznaczonym miejscu ustawia poprzeczki: na wysokości ok . 30 cm – do przeskoku; na wysokości ok . 50 cm – do czołgania .
Zestaw zajęć ruchowych:
1 . „Strażackie wozy jadą do pożaru” – ćwiczenie orientacyjno-porządkowe. Dzieci naśladują „pojazdy”, poruszając się szybkim biegiem w jednym kierunku . Sygnał wozu strażackiego oznajmiają głośnym „trąbieniem” .
2 . Ćwiczenie dużych grup mięśniowych: przez rytmiczne ruchy rąk i nóg naśladowanie wspinania się po drabinie. Po kilku ruchach sprawdzenie, czy jeszcze daleko (skłon głowy w tył) .
3 . „Pompujemy wodę” – ćwiczenia nóg. Dzieci dobierają się w pary, stając naprzeciwko siebie, i podają sobie ręce . Wykonują naprzemianstronne rytmiczne przysiady i wyprosty, naśladując w ten sposób pompowanie wody.
4 . Ćwiczenie siły: przenoszenie różnych przedmiotów z miejsca na miejsce (butelki i piłki) .
5 . Pokonywanie przeszkód: przeskok przez belkę obunóż z miejsca lub jednonóż z biegu, czołganie pod belką – pełzanie lub czworakowanie .
6 . „Zasłużony odpoczynek” – ćwiczenia uspokajające . Leżenie tyłem, ręce wzdłuż tułowia, nogi zgięte w kolanach, stopy oparte o podłoże . Rytmiczne przenoszenie ramion za głowę i powrót do pozycji wyjściowej . Pracę ramion łączymy z wdechem . Powrót do „samochodów” spokojnym powolnym marszem i odjazd do „garażu” (krótkotrwały bieg) . W. Gniewkowski, K. Wlaźnik, „Wychowanie fizyczne”, WSiP, Warszawa 1990, s. 317, duże butelki z wodą, piłki lekarskie, poprzeczki
III. Zajęcia popołudniowe
• „Strażacka orkiestra” – zabawa muzyczno-ruchowa . Z pomocą RODZICA dziecko zwija z kartonów instrumenty: trąbkę – jeden koniec dużo szerszy od drugiego (kształt lejka), flet – długa, wąska rurka, i sklejają je taśmą klejącą, by zachować kształt . RODZIC wyznacza jedno dziecko – dobosza, które będzie grać na bębenku w równym pulsie i prowadzić „orkiestrę” . Przy akompaniamencie utworu muzycznego dzieci maszerują gęsiego za „doboszem” i grają na zrobionych własnoręcznie instrumentach – trąbkach (tra – ta – ta, tru – tu – tu) i fletach (fiju – fiju – fiu, trrrrr) . Przy powtórzeniu zabawy należy zmienić „dobosza” . CD Utwory – „Brass – Joker” J. Graina (nr 58),
• „Gasimy pożar” – zabawa ruchowa ze skakankami . Dziecko tworzy parę zrodzicem . Po jednej stronie sali RODZIC układa zwinięte skakanki, po drugiej – czerwone szarfy . Dziecko spaceruje, podskakuje w rytm gry na bębenku . Na hasło: Pożar! – parami podbiegają do skakanek, chwytają je za dwa końce i biegną do szarf gasić pożar . Następnie odkładają skakanki na miejsce i zabawa rozpoczyna się od początku . skakanki (po jednej na parę), czerwone szarfy, bębenek
"Dorośli pracują"
Przewidywane osirągnięcia dziecka:
• bawi się bezpiecznie,
• poznaje różne zawody wykonywane przez dorosłych,
• potrafi wskazać na obrazku osoby wykonujące znane zawody,
• uważnie słucha utworu dla dzieci,
• wypowiada się na temat ilustracji,
• rozmawia o pracy rodziców,
• myśli i dochodzi do wniosków,
• poznaje fortepian, gitarę i skrzypce,
• wykonuje piosenkę z odpowiednimi gestami,
• naśladuje różne czynności,
• potrafi poprawnie określić osobę wykonującą dany zawód i charakterystyczne czynności zawodów .
Przebieg dnia:
- Zajęcia poranne
• „Kierowcy autobusów” – zabawa bieżna . Dziecko trzyma w ręgu krązek, może być talerzyk jest to jego kierownica. Jeżdzi ulicami miasta. Rodzic jako sygnalizator, pokazuje kartonikz kolorem ZIELONYM może jechać, kolor CZERWONY zatrzymuje się.
• „Kto to taki?” – oglądanie obrazków przedstawiających ludzi wykonujących różne zawody, nazywanie zawodów . Rodzic prezentuje dziecku ilustracje przedstawiające ludzi wykonujących zawody znane, bliskie dziecku, np . sprzedawca, kierowca, policjant, kucharka, pilot piekarz , nauczyciel, malarz, lekarz . Zadaniem dziecka jest podać nazwę osoby wykonującej dany zawód oraz krótko opisać, na czym polega jej praca .
II. Zajęcia główne
• „Gdy jestem w przedszkolu…” – wysłuchanie wiersza z „Książki” i omówienie ilustracji, rozmowa kierowana z dzieckiem na temat pracy ich rodziców . Dziecko oglądaja ilustracje w „Książce”, a Rodzic czyta wiersz Z . Staneckiej . Po wysłuchaniu utworu Rodzic pyta o zawody pojawiające się w wierszu, na czym polegają, czy są dziecku znane .
Polecenia:
– Posłuchaj wiersza i przyjrzyj się mamie i tacie na obrazkach. Jaki zawód wykonuje mama, a jaki tata?
– Powiedz, czym zajmuje się lekarz.
– Powiedz, czym zajmuje się nauczyciel.
Następnie dziecko wypowiada się na temat pracy swoich rodziców . Dziecko kończy rozpoczęte przez Rodzica zdania, np . Moja mama jest…, Mój tata zajmuje się…
• „Co to jest praca?” – burza mózgów, próba znalezienia definicji . Rodzic przygotowuje mikrofon i magnetofon . Zaprasza dziecko do wzięcia udziału w wywiadzie . Zadaje pytanie: Co to jest praca? I Dziecko wypowiada się do mikrofonu, następnie wspólnie słuchaj odtwarzanej odpowiedzi . Próba znaleziena odpowiedzi na pytanie czym jest praca.
• „Dziwny zawód – muzyk” – rozmowa z dziećmi na temat: Czym zajmują się muzycy? (np . pani od rytmiki także jest muzykiem) . Rodzic prezentuje nagranie dźwięków fortepianu, gitary i skrzypiec, pokazuje dzieciom fotografie (jeśli to możliwe, najlepiej realne instrumenty) . Rozmawia o budowie instrumentów, o tym, jak powstaje dźwięk, w jaki sposób się na nich gra .
FORTEPIAN
GITARA
SKRZYPCE
- Zajęcia popołudniowe
• „Dzieci rosną” – zabawa naśladowcza . Dziecko pokazuje sposoby poruszania się: bobasów – na czworaka, dzidziusiów – w kucki, maluszków – marsz, bieg na palcach . Rodzic gra np. na tamburynie w zmiennym tempie . Ruchy zmieniają się na hasło: Dziecko rosną!
• „Co kto robi?” – zabawa słownikowo-dydaktyczna, określanie charakterystycznych czynności wykonywanych przez przedstawicieli różnych zawodów .
Filmik instruktażowy
https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2Fyoutu.be%2FzYkJUgCDdyc%3Ffbclid%3DIwAR3Kqq5BoaRq2hZ57EbasCx0DoS1--5k4i9MEq0O_PTb6aENnoxwPshq2Do&h=AT11PbexGxs-gWeM1vj-2oTv232OCdvQPLu6SYr3StIqDiTYBzfyulVuUqYamvo2FIMW1JeHwoXC75vgyJMR2tKCs8vVl6w79oX5L4uK5mrRoI7kSVxwbfkQedS5Go4S_MwAwA
"Czyje to ubranko?"
Przewidywane osirągnięcia dziecka:
• naśladuje naturę podczas zabawy przy muzyce,
• nabywa wiedzy na temat ciekawych zwierząt – motyli,
• poprawnie śpiewa piosenkę,
• rozpoznaje zwierzęta z łąki po fragmencie ich ciała,
• zapamiętuje i prawidłowo reaguje na różne sygnały dźwiękowe,
• rozpoznaje miejsca, w których mieszkają poszczególne owady, • ćwiczy zręczność, • doskonali wymowę w toku ćwiczeń artykulacyjnych .
Przebieąg dnia:
- Zajęcia poranne
• „Taniec motyli” – improwizacja ruchowa do muzyki klasycznej . Rodzic odtwarza fragment utworu . Dziecko słucha . Rodzic proponuje, aby dziecko – motyl fruwał (tańczyło) w rytm muzyki . Proponuje określone ruchy w czasie improwizacji bądź pozostawia swobodę ruchową . Dziecko może biegać na palcach i machać rękami (skrzydłami), wirować czy na chwilę kucać (jak motyle, które siadają ma kwiatach) . CD Utwory – „Walc” F. Poulenca (nr 55)
https://www.youtube.com/watch?v=WW1dH_38j24
• „Motyle” – słuchanie wiersza M . Kownackiej, rozmowa kierowana na temat motyli, poznanie ich nazw i wyglądu . Rodzic czyta wiersz .
Motyle
Motyle… motyle… motyle…
jest ich w ogrodzie tyle!
Nad kwiatami wiodą igraszki
czerwieńczyki, żeglarze, modraszki!
Leciuteńkie, lotne, kolorowe –
pawie oczka i pazie królowej!
Piją nektar, zapylają kwiatki –
nie będziemy ich łapać do siatki!
Pędzle! farby! bajka kolorowa!
na wyścigi – motyle malować!
Maria Kownacka
Dziecko ogląda obrazki kolorowych motyli: czerwieńczyk, żeglarz, modraszek, pawie oczko, paź królowej, cytrynek .
Rodzic prowadzi rozmowę kierowaną . Przykładowe pytania:
– Jak nazywają się różne gatunki motyli?
- Czy są kolorowe?
– Co jedzą, co piją?
– Dlaczego nie można łapać motyli?
Następnie rodzic kieruje uwagę na obrazki motyli i nazywa je po kolei . Dziecko powtarza nazwy motyli i wypowiadają się na temat wyglądu każdego z nich . Rodzic udostępnia do oglądania ilustracje o motylach .
II. Zajęcia główne
• „Wiosenny walczyk” – utrwalenie piosenki
• „Czyje to ubranko?” – zabawa dydaktyczna, rozpoznawanie zwierzęcia po fragmencie ciała z wykorzystaniem wiersza i ilustracji z „Książki” . Dziecko słucha wiersza .
Rodzic pokazuje "Kssiązkę" i mówi:
– Przyjrzyj się obrazkowi. Pokaż Kasię. Potem pokaż palcem biedronkę, motyla i ptaszka.
– Które zwierzątko jest podobne do sukienki Kasi? Dziecko patrzy na obrazek, wykonuje polecenia i odpowiadają na pytania . Następnie nauczyciel układa na dywanie ilustracje przedstawiające zwierzęta zamieszkujące łąkę: motyla, pszczołę, konika polnego, ślimaka, mrówkę, kreta, biedronkę . Dziecko rozpoznaje i kolejno nazywają zwierzęta . Rodzic układa teraz w przypadkowej kolejności obrazki z fragmentami zwierząt, a zadaniem dziecka jest dopasowanie fragmentu do odpowiedniego zwierzęcia .
• „Zwierzęta na łące” – zabawa ruchowa . Rodzic ustala z dzieckiem, który instrument będzie naśladować odgłos mieszkańca łąki . Dziecko zapamiętuje i kojarzy dźwięk instrumentu z nazwą zwierzęcia, np . dźwięki trójkąta – motyle (niezbyt szybki akompaniament), dźwięki bębenka – żabki (rytm punktowany, do podskoków), dźwięki grzechotki – pszczoły (ciągłe grzechotanie), dźwięki klawesów – bocian (rytm dostosowany do tempa klaskania rękami kle – kle – kle) . Rodzic gra na różnych instrumentach, dziecko rozpoznaje dźwięki instrumentu i przypisane do niego zwierzę i starają się poruszać jak ono .
• „Mieszkańcy łąki” – utrwalenie wiadomości o owadach na karcie pracy, rozpoznanie miejsc, w których mieszkają poszczególne owady . Nauczyciel prosi, żeby dzieci odnalazły wśród naklejek przy kartach pracy te, które przedstawiają mieszkańców wiosennej łąki . Kolejno nazywają ukazane na nich zwierzęta . Następnie dzieci uważnie przyglądają się rysunkowi łąki . Naklejają naklejki w odpowiednich miejscach na obrazku . Na zakończenie próbują określić, gdzie mieszkają poszczególne zwierzęta, np . żuczek mieszka obok kamienia, biedronka na szerokim liściu . „Karty pracy” – karta 53.
III. Zajęcia popołudniowe
* „Wszystkie żabki grają w łapki” – zabawa zręcznościowa . Dziecko stoi w parze z rodzicem, naprzeciwko siebie i grają w łapki według propozycji nauczyciela, tj . klaszczą w dłonie, klaszczą w dłonie na ukos – raz prawa, raz lewa, klaszczą w swoje dłonie, klaszczą o uda .
• „Re-re, kum-kum” – zabawa artykulacyjna, naśladowanie odgłosów zwierząt mieszkających na łące (żaba, świerszcz, pszczoła) . Rodzic kolejno pokazuje sylwety zwierząt zamieszkujących łąkę . Dziecko określa, jakie dźwięki wydaje zwierzę z obrazka, a pozostałe dzieci powtarzają, np . bocian – kle, kle, żaba – kum, kum, pszczoła – bzz, bzz, konik polny – cyt, cyt, biedronka – trr, trr. (sylwety zwierząt z dnia poprzedniego)
ksiązka 69 biedronka
motyle: 1 2 3 4 5
praca plastyczna
